|
< terug
De randen deel 4. Dromen
Ik wreef even door mijn ogen en keek nog eens goed. Ze zat er nog. Een flodderjurk met gele bloemen en vet grijs piekhaar. Haar gezicht was scherp gesneden en haar ogen waren diep. De koffers waren van bruin, verlopen leer en puilden uit. Ze keek wat verdwaasd naar haar sandalen. Ik keek om naar Angelique en Huisgeest. Een lichte twinkeling in de ogen van Huisgeest deed mij iets vermoeden.
"Mag ik vragen wat U.." maar het viswijf viel mij met een schelle stem in de rede. "Één van ons mocht niet mooi zijn en ik was de klos!" Ik barstte in lachen uit, Angelique keek me vragend aan.
"Dagpauwoog, dit is een geweldige creatie, maar Angelique heeft geen problemen meer met jullie verschijningsvormen hoor. Zo mag je nog wel even blijven." Ik liep langs haar heen en sloeg haar op de schouder, ze keek me wat verongelijkt aan.
"Als het dan toch niet meer uitmaakt zal ik het evenwicht hier even herstellen!" Nog voor ik met mijn ogen kon knipperen stond er een tweemeter lange man, gespierd en in een strak zwart pak tussen een verzameling dure Samsonitekoffers. Angelique was duidelijk onder de indruk, vooral omdat zijn gulp nog open stond.
"Zó liefje, wat brengt jou hier in dit hol van dolende geesten?" sprak hij terwijl hij Angelique de hand reikte.
"Zou je je gulp niet dicht doen in het bijzijn van dames of moeten we..." Ik liet ze maar even dollen en liep naar het brede raam van mijn kantoor. Daar aangekomen legde ik mijn hand op een nauwelijks zichtbare driehoek op de rechterwand waarop deze vervaagde. Ik maakte een uitnodigend gebaar. Dagpauwoog had zijn "vergissing" rechtgezet.
"Zij weten er al van Angelique!" In de vrijgekomen ruimte werd driedimensionaal ons zonnestelsel geprojecteerd met net achter de maan een projectie van Dagpauwoog in haar werkelijke gedaante.
"Dit is een simulatie die ik samen met Huisgeest en Dagpauwoog gemaakt heb op basis van jouw formules en wat Dagpauwoog en Huisgeest van het heelal weten. Het eerste deel van de reis zullen we van de zonnewind gebruik maken middels de zeilen van Dagpauwoog. Die kunnen meer dan duizend vierkante kilometer beslaan en ze ... oh sorry, hij kan ons daarmee de goede aanvangssnelheid geven." Het beeld zoomde uit terwijl de projectie van Dagpauwoog zich van de zon verwijderde. Ons melkwegstelsel hing prominent in de ruimte met haar spiraalarmen en haar witte kern waar binnen zich het centrale zwarte gat bevond.
"We zullen, zoals voor vlinders gebruikelijk, dit zwarte gat gebruiken voor de eerste sprong." Het beeld zoomde verder uit en de koers van Dagpauwoog werd als een groene lijn weergegeven. Toen ons melkwegstelsel nog slechts een discus in het midden van de ruimte was, kwamen er zes groene lijnen bij.
"Dat zijn de andere vlinders die ons zullen helpen aan de benodigde energie te komen om de constante "G" in je formule in te vullen."
Even later veschenen er meer spiraal- en bolvormige melkwegstelsels in beeld. Het beeld zoomde sneller en sneller uit tot ons heelal als een bol in de ruimte hing.
"Vanaf hier is de simulatie geheel en alleen gebaseerd op jouw formules." Er verschenen meerdere bollen in beeld.
"Eigenlijk moeten deze bollen elkaar overlappen omdat ze parallel zijn, maar dat kon ik driedimensionaal niet goed presenteren en die zeven is een aanname voor de variabele Alpha." In al de zeven bollen waren de groene koerslijnen te zien. "Dit is een ruimte waar ook Huisgeest en Dagpauwoog nog nooit geweest zijn." Angelique keek vol verbazing naar de projectie. Ze liep naar het bedieningspaneel en wreef met haar handen over het oppervlak. De bollen vouwden open en kwamen als platte vlakken boven elkaar te liggen. Ze synchroniseerde de koerslijnen en gaf aan elke ruimte een andere kleur en vouwde de ruimtes half dicht.
"Zo is het als ik het in gedachten had.! Prachtig hoe jullie dit gedaan hebben. Nu wil ik ook écht weten waarom je er naar toe wilt Rob."
"Omdat daar de witte torens zijn uit haar droom en die wil ik openen, of op zijn minst leren kennen....."
"Háár droom?" Ze keek me priemend aan. "En wie is 'haar'?"
"Dat weet ik niet, we droomden elkaar brieven toe toen ik in het universum van de haat was, maar dat waren dromen die ik haar niet kon uitleggen voor ze stierf en aan dat sterven heb ik ergens part én deel." Gedrieën keken ze mij vragend aan. Angelique om het 'part én deel' en Huisgeest en Dagpauwoog omdat ze niet wisten wat dromen was.
feedback van andere lezers- Magdalena
amaai, héél erg spannend
MAAR!!
ROB, WAAR is het vervolg????
is dit een deel van een boek dat je uitgegeven hebt of zo???
het boeit mij immens!
Rob: Dankje, er kwamen geen verdere delen door een writersblock en een lage graad van belangstelling, zowel hier als elders. Altijd een slechte combinatie voor een goede motivatie. Maar goed, om je een beetje tevreden te stellen staat er nu ook deel 5. ;-) - Mistaker
Die weinige belangstelling vind ik vreemd. Misschien vinden mensen de titel saai en denken ze daarom dat het verhaal ook saai is? Nou, dat is het allerminst!
Groet,
Greta
Rob: Buigt nederig, maar ik krijg het niet op de rails zoals ik wil. - Vansion
Ik zie dat er dan toch een vervolg is gekomen. Goed! Ga ik later zeker lezen.
Zeer Robiaans, dit deeltje. De beschrijvingen van de bollen en je gegoochel met beelden vind ik grandioos. Vaak denk ik dat dit het scenario voor een film of een goeie strip zou kunnen zijn.
Oh ja: dat muzikaal gehoor in het vorige deeltje was zo koddig
Rob: Dat muzikale gehoor en Angelique zijn de enige echte dingen in het verhaal.^_- - aquaangel
weinig lezers.. Tja hoe trek je ze aan... Er is 'n Angelique in het verhaal, dus daar zal't niet aan liggen hi hi x
Rob: Nee, daar ligt het niet aan...........hoop ik.
|
