|
< terug
Luchtgevecht.
Luchtgevecht.
Het doel beneden hem had hij scherp in het zicht. De kunst was om ongezien te naderen en dat moest hem lukken. Zijn doffe camouflagekleuren weerkaatsten geen enkele schittering van de felle zon in zijn rug.
De vlucht hiernaar toe was perfect verlopen. Op grote hoogte had hij geen vijand ontmoet. Het was zelfs een beetje eenzaam geweest, maar dat was zijn tweede aard, dingen alleen doen. Het zicht was perfect en de navigatie geen enkel probleem, kortom: genoten van het vliegen. Vliegen, hij was ervoor geboren. Tijdens de opleiding was hij een paar keer ongelukkig aan de grond gekomen, zij het zonder noemenswaardige schade. Dat hoorde erbij, het landen was het moeilijkste in de eerste opleiding, werd hem toen duidelijk gemaakt. Het opstijgen ging al vanaf de eerste keer goed. Hij was een snelle leerling geweest en nu was hij een geoefend vlieger die zelfs op een postzegel landen kon. Zijn specialiteit was het laag vliegen door de brandgangen van de uitgestrekte bossen, onzichtbaar voor de vijand en het doel. Dan plotseling tevoorschijn komen en de vijand volledig verrassen. Daar kon hij écht van genieten. Vooral van de sterke g-krachten in de korte bochten.
Van dit specialisme kon hij nu echter geen profijt trekken, bossen ontbraken hier. Ook achter de wolken schuilen was geen optie, de lucht was strak blauw. Hier bleef maar een optie open leerden zijn lessen hem, hoog vliegen en de aanval vanuit de zon. Op het moment dat hij de duikvlucht wilde inzetten, door over zijn linker vleugel te rollen, zag hij een zwarte schim. Hij zette de rol door en draaide drie keer om zijn as terwijl hij de omgeving in zich opnam. Acht had hij er gezien, ze vlogen twee aan twee, strak in formatie. Zwart als de nacht. Waarom had hij ze niet eerder opgemerkt, had hij zich af laten leiden door het vlieggenot? Hij trok bliksemssnel op uit zijn duikvlucht en nam een scherpe bocht naar rechts. Te laat, twee van hen maakten zich los van de formatie en gingen tot de aanval over. Van twee kanten probeerden ze hem in te sluiten. De rest bleef op gepaste afstand volgen, klaar om de aanval te ondersteunen als dat nodig zou zijn. Hij haalde alles uit de kast, wat vliegkunst betrof, maar zij konden er ook wat van en lieten niet los. Scherpe bochten, loopings en duikvluchten, het mocht niet baten. De twee bleven hem van dichtbij volgen en de rest sneed hem steeds de pas af naar het doel. Hij wilde niet opgeven, maar de twee begonnen de echte aanval, hij voelde het. Zijn rechtervleugel werd geraakt maar slechts licht beschadigd. Hij rolde op zijn rug en trok zijn neus naar de aarde. In een duikvlucht stortte hij zich naar beneden en voerde zijn snelheid op. De aanvallers moesten achterblijven omdat ze niet zo snel waren als hij. Hij richtte zich op zijn doel, maar hij werd opgevangen door twee van de andere zwarten. Nog fris bonden die de strijd aan terwijl hij zag dat de andere twee zich bij de rest voegden. Dit was hun plan dus, hem afmatten en zelf steeds in de formatie een rustpauze nemen. Dit ging hij niet winnen. Dan toch maar de vlucht en hopen op clementie? In glijvlucht vloog hij van de formatie weg. De twee belagers braken de aanval af en kwamen nog even naast hem vliegen. Hij kon ze haast in de ogen kijken. Wat waren ze van plan? Toen bogen ze af en voegden zich bij hun kameraden. Hij vloog naar het noorden, de zwarte formatie naar het zuiden.
Dit keer verloor de sperwer het van de kraaien in een
luchtgevecht.
feedback van andere lezers- ERWEE
Dat is schrijven, mensen de waan geven van een luchtgevecht boven Irak, en dan gaat dat over een sperwer en kraaien.
even deze:
Toen bogen ze af en voegden zich BIJ hun kameraden.
Rob: Snel even aanpassen.... Even op het verkeerde been zetten, een stijl die mij past. - miepe
héél knap en spannend
verrassend einde
soms wat leestekens fout, maar pft!
en stortte met twee teetjes
heel graag gelezen
Rob: Ik zoef ook hier naar de correctietoets. Dit zijn waarnemingen waar ik dan iets mee probeer te doen en als het vliegen betreft, kan ik mij uitleven...
Leuk van je om even aan te komen. - Vansion
jaaaa
dit is nog eens de moeite!!! lezend vlieg je bijna mee. hou veel van dat nauwkeurig zintuiglijke...
(al geef ik toe dat ik de titel gelapsusleesd had als "lustgevecht")
Rob: Dank u Vansion, het was een combinatie van vliegervaring en een waarneming. - aquaangel
het leest als een 'jongensdroom..' een "natte"
Rob: En jij weet hoe een "natte" jongensdroom leest? ;-)
|
