naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

COLUMN: zuurkool

door jbrouns

(Wekelijks terugkerende column over zaalvoetbalploeg 't Weurt Niks, de strijd om het behoud en dergelijke actuele bijzonderheden)


Ik had allerlei klusjes in huis verricht. Daarna had ik nog twintig kilometer in de benen gefietst aan een redelijk tempo. Zwijg al maar, ik weet het wel. Slechts twintig, ja. Maar ik verzeker jullie dat het tegenvalt als je het niet meer gewend bent.
Nadat ik kwiek van de Giant was afgesprongen, (buurvrouw was buiten de ramen aan het poetsen, vandaar) en fluitend de voordeur had geopend - 'mooi weertje vandaag hè Liliane' - stommelde ik, eenmaal binnen, hijgend de trap op.
'Schat, wanneer besef je eindelijk dat je geen dertig meer bent,' wreef Maastrichtse Vrouw me lachend onder de neus. Ik ben er zelfs geen veertig meer. Ik tel maar liefst veertig jaren, vijf maanden en drieëntwintig dagen en tik tak tik tak tik tak …
'Ach zwijg! Jij hebt mooi praten,' gromde ik en stampte harder op de treden van Noorse den.
'Wat zeg je schat?'
'Oh niets, Maastrichtse Vrouw. Je hebt gelijk!' denderden mijn woorden de trappen af. 'Zoals altijd,' bromde ik er behoedzaam achteraan.
Of ik ook nog ging voetballen, wou ze weten, want dan zou ze het avondmaal vroeger bereiden. 'Doe maar rustig aan,' zei ik. Benen veel te slap. Niets meer mee aan te vangen. Wat een zegen dat 't Weurt Niks over een brede kern beschikt. Ik besloot deze wedstrijd aan mij voorbij te laten gaan.
Hotdogs stonden op het menu. Zuurkool ligt altijd zo zwaar op de maag. Ik zou er zeker iets van gezegd hebben als ik zou meespelen. Maar nu nam ik een extra portie. Met slierten zuurkool bengelend uit de spleetjes tussen mijn tanden, haastte ik me naar de sporthal. Uit loyaliteit voor het team, en een beetje vanwege de grote dorst, miste ik zelden een wedstrijd. Met mij in de tribune zouden de mannen tenminste één supporter hebben.
Op de passagiersstoel vond ik mijn GSM. Die was al de hele dag spoorloos. Vier gemiste oproepen, één bericht. Verdorie! René: grieperig; Corné, de plaatselijke Figo: andere verplichtingen. Ik kreeg het Spaans benauwd. Hebben die geen sporternst? Angstzweet stond nog op mijn voorhoofd toen het mij bekende deuntje uit de GSM weerklonk. Sven, panisch!
'Waar blijf je?'
'Oh, ik ben iets later. Ik speel toch niet mee vandaag. Te moe.'
'Wat? Je moet! Wacht. Luister maar.'
Op de achtergrond hoorde ik de Weurt Niksers schreeuwen: 'Mietje! Flauwerik! Stel je niet aan! Maak dat je hier bent!'
'Tot dadelijk,' zei Sven, en leeg was de ether, zo leeg als mijn kuiten.
Was ik populair? Ben je gek! Ik was een mietje. René, de postbode, onze coach had het al zo dikwijls verteld: 'Die overbetaalde aanstellers uit de Jupiler League zijn doetjes. Drie wedstrijden in dezelfde week zouden ze niet aankunnen, och arme! Wij moeten iedere dag hard werken. Ik breng iedere zaterdagmorgen de kranten rond en speel 's avonds nog een match. Zelfs twee, als het moet.'
Als ik te moe ben om op dezelfde dag én te fietsen én te voetballen, dan moet ik maar in de Jupiler League gaan spelen. Basta! Tja, coach strooit graag met anekdotes. Over Ben Berden bijvoorbeeld, die bij de post werkte toen hij geschorst was. 'Hij kon het niet aan, de jeanette,' vertelt René aan wie het maar horen wilt. Ja, zo'n fiets weegt met zak en al misschien wel dertig kilo, dat is wat anders dan carbon.
'Jullie hebben toch brommers nu,' waagde iemand eens te zeggen. Die hadden de situatie nog erger gemaakt. Door die ondingen heeft coach het nu altijd koud, nondemiljaardeju!
Ik arriveerde bij de sporthal. 't Weurt Niks flitste al op het speelveld. Ze gebaarden me dat ik me moest gaan omkleden. Een kwartier later viel ik in op elastieken benen. Ik concentreerde me voornamelijk op positiespel. Bleek dat ook nog de beste tactiek te zijn! De tegenstanders waren namelijk Hollanders die door ADHD bezeten waren. Die ziekte laat weinig combinaties toe, maar des te meer stuurloos loopvermogen en decibels. We hadden spijt dat we geen oordopjes hadden. Ze waren gewoon te opgefokt om efficiënt te kunnen zijn. Rustig blijven dus, en dat was precies het enige waartoe ik nog in staat was. Twee assists en twee doelpunten bracht het op. Vanwege de tranen van het lachen in onze ogen misten we helaas nog enkele gemaakte goals. De eindstand was 7-7.
Na afloop vroeg ik de knaapjes welke drugs of doping ze benuttigden.
'Hoezo?' vroeg eentje niet begrijpend. Uit zijn smoel druppelde schuim op de vloer.
'En jijzelf dan?' vroeg een andere. 'Wat gebruik jij?' Zijn ogen floepten bijna uit hun kassen.
'Ik?' lachte ik: 'Zuurkool!'

Doodop kwam ik thuis aan. Alles rook naar zuurkool. Maastrichtse Vrouw had op me gewacht. Ze wou samen met me naar een huurfilm kijken. Gezellig. 'Oké,' zei ik. Daar was ik nog wel mans genoeg voor. En inderdaad: de twintig minuten die ik nog gezien had waren best spannend.

JB 11/2/2008

feedback van andere lezers

• Hoeselaar
  't schijn toch dat je populair bent aders noemde men je niet mietje, ha ha om je krom te lachen;
  van die huurfilm kwam dan ook niets in huis. heeft die Maastrichtse je niet verteld hoeveel bomen tijden je slaap omgezaagd hebt ha ha
  
  Wilhelm
  jbrouns: Haha, bedankt voor de leuke reactie. Ja, er zijn nogal wat bomen gesneuveld.
  Groeten
• togu_hang
  knap J , als ik ooit nog 's ga sjotten dan zorg ik voor een hotdogtent op de plein, met veeeeeel zuurkool, voor achteraf bij de tv :):):)
  groetjes
  jbrouns: Haha, bedankt voor je leuke fb. Als er zoveel zuurkool is doe ik mee hoor.
  Groetjes
• bielieke
  En waar is zuurkool zo nogal goed voor? Het zou een mens op ideeën brengen.
  Ik heb er alvast van genoten.
  
  Bielieke
  jbrouns: Ik zal je dat weten te zeggen nadat ik een paar weekskes ermee geëxperimenteerd heb :-) Bedankt voor het lezen en fb.
  Groetjes
• mistral
  sportief verhaal! veertien goals tijdens één match! en dat op zuurkool! Maastrichtse vrouw zal wel fier geweest zijn. Ik dacht even op het einde dat je voor tv in slaap zou vallen ..... ;))
  jbrouns: Of Maastrichtse Vrouw daar fier op is betwijfel ik ;-)
  Misschien is het einde niet zo duidelijk, want ik val na twintig minuten inderdaad in slaap?
  Bedankt voor lezen en fb.
  Groetjes
• ERWEE
  Maastrichtse vrouw in de keuken van RC Genk en Anderlecht, en ge zijt binnen jong.
  jbrouns: Ja, goed gedacht, vooral die van Racing kunnen het goed gebruiken.
  Groetjes
• muis
  Zuurkook? Aha, moet ik ook eens proberen:)
  Groetjes
  jbrouns: Zeker doen, ik raad het je aan!
  Ciao