Volg ons op facebook
|
< terug
de grote doorbraak?
door JC
Volgende week is het zover, dan komt een ploeg van de regionale televisie een reportage over mijn boeken maken, de doorbraak waar ik van droom is dus niet ver weg meer.
Dikke zever natuurlijk, het is niet omdat ik met mijn dikke kop eens wat ga leuteren over de boeken die ik geschreven heb dat de uitgevers nu inneens mijn deur plat gaan lopen, zo realistisch ben ik nu wel geworden.
Dat is nu eenmaal het verschil tussen dromen en werkelijkheid, je kunt wel wensen dat die reportage plotseling deuren opent die anders gesloten blijven, maar voor een ongeschoold stuk tuig die het grootste gedeelte van zijn leven onder de invloed van roesmiddelen allerhande geleefd heeft is dat tikkeltje geluk vaak ver te zoeken, altijd maar dat net niet.
Acht boeken heb ik verleden jaar uitgebracht, het resultaat van twee jaar onafgebroken schrijven, tot op het punt dat ik zelfs mezelf niet meer herkende, alles wat ik was, alles wat ik ben staat in die acht boeken, het is genoeg geweest.
De goesting ontbreekt ook om nog verder te schrijven, nog maar eens uren, dagen, weken achter dat schermpje van mijn notebook zitten, dat terwijl het echte leven aan me voorbijgaat, 'k vrees dat ik het niet meer kan opbrengen.
Nee, er moet iets tegenover staan, ik wil het gevoel hebben dat het ergens toe leidt, dat het nog zin heeft, wat ben je immers met acht boeken als niemand ze leest, als ze niet meer dan vulling van één of andere webpagina zijn.
Persoonlijk heb ik het nodig om te schrijven, voor mij is het een therapie, een middel om mijn demonen onder controle te houden, of toch een beetje.
Al die energie die in dat schrijven is gekropen, je kunt het je niet voorstellen, goed wetende dat ik hoogstens een middelmatig schrijver kan worden, het sop is de bonen niet meer waard.
Dus is het hopen dat die reportage me toch een beetje verder op weg helpt, me weer de moed geeft om te aanvaarden wie en wat ik ben: één van de duizenden schrijvers die wachten op de grote doorbraak.
Schrijver ben je of ben je niet, zo simpel is het, ik ben een schrijver, dat wist ik al van jongsaf, de enige vraag die nog moet beantwoord worden is of ik ook een beroemd schrijver zal worden, of de grote doorbraak er uiteindelijk nog komt.
Bramzopan, of iets in die aard, het nieuwste wondermiddel die me in staat zou moeten stellen om die wervelwind van gedachten die continu in mijn hoofd rondstuiven te controleren, of de storm toch een beetje tot bedaren brengen, daar wil ik ook al voor tekenen.
Het is een gekke wereld - de onze - dus zit ik hier ook wel op mijn plaats, nu eens zien hoe het verder gaat met die grote doorbraak..
feedback van andere lezers- lin
Dit schrijf je prima op, dus het begin is er dan toch! Gr, lin
JC: beginnen is mijn specialiteit, volharden daarentegen.. - Peerke
Gewoon om bidden. Als jij het niet kan, wie dan wel (gezien je afkortingsnaam ;-)
JC: Ja, Johnny Cash die kon echt alles :-) - SabineLuypaert
acjht boeken op een jaar begot:o awel mercie dat is straf (smile) zullen die reportagemakers ook vinden ;)
JC: nu nog de uitgevers, al weet ik wel beter hoor.
dromen mag en moet, maar een gezonde portie realisme heb ik ondertussen ook ingebouwd.
toch bedankt voor de oppepper.
Jerry
|
