Volg ons op facebook
|
< terug
de eerste keer
Met mijn eerste echte lief heb ik bijna al mijn eerste keren beleefd. Alles behalve de eerste kus, eerste keer anale seks, eerste trio, en nog een paar dingen die je nog niet moet doen als je 15 en nog bijlange niet rijp bent.
Hij was de eerste jongen die me op die eerste september 1999 opviel op de bus. Al gauw raakten we aan de praat, en daar werden de vlindertjes me toch wakker van.
Het leek - zoals alle eerste liefdes - een sprookje. Hij was perfect, we waren altijd samen, we belden na schooltijd nog uren aan een stuk, tot grote frustratie van de sponsors van de telefoonlijn die ons ertoe dwongen om elk kwartier af te wisselen zodat de rekening wat gelijk verdeeld bleef.
We hadden zo'n 3 maanden verkering toen de kriebeltjes van de buik een verdieping lager gingen krioelen, en zo geschiedde het dat ik bij de dokter om de pil vroeg. Die wou me dat best voorschrijven zonder mijn ouders in te lichten, want ze wist ook dat die daar nooit mee akkoord zouden gaan, en ze was wat van hetzelfde principe dan ik: "Better safe than sorry."
Twee jongeren, van 15 en 16, die hét zouden gaan doen, spannend hoor. Het kon natuurlijk niet zomaar gebeuren. Onze eerste manuele verkenningen gebeurden steevast in het donker in een parkje na een fuif, de eerste orale uitingen van liefde eveneens, dus de eerste keer echte seks mocht wel iets meer cachet hebben.
Mijn fantasie was toen altijd geweest om het - en hier komt een clicheetje, maar daarom niet minder mooi - in een leeg groot herenhuis te doen, voor de open haard, op een superzacht berevelletje, alles zou perfect zijn, en na afloop zou ik zijn hemd aantrekken en hij zijn boxershort, en zo zouden we in elkaars armen in slaap vallen en gewekt worden door het zonlicht.
De echte eerste keer was iets kouder dan dat.
Het zou op 1 januari 2000 gebeuren, de magische dag waarop de hele wereld zou vergaan, en wij zouden daar niets van merken omdat we zo in elkaar op zouden gaan, na de oudejaarsfuif in zijn dorp. Hij wist een plaatsje, en ik had er het volste vertrouwen in. Zo zou hij ook voor condooms zorgen (better double safe than double sorry).
Na die fuif, rond 3 uur 'snachts, slopen we de fuifzaal uit en hij nam me mee naar een oude windmolen een paar honderd meter verderop. De condooms was hij vergeten, maar dat kon toch geen kwaad, want het was voor ons allebei de eerste keer. Als iemand me nu seks zonder condoom zou proberen aansmeren, zou er geen seks meer plaatsvinden, maar toen was ik nog iets naïever dan nu.
Het was allemaal prachtig, en het ging vrij vlot, maar toen kwam het moment dat hij in mij zou gaan en dat we tot één geheel zouden versmelten tot in de eeuwigheid. Wel, dat smelten viel behoorlijk tegen.
Hij probeerde, en hij was nochtans heel zacht en hield rekening met mij, maar pijn dat het deed! Hij was nog niet eens binnen of ik voelde me al in tweeën gespleten. Het was alsof mijn huid helemaal opengereten werd en ik binnenstebuiten gekeerd zou worden. Toen was mijn pijngrens veel lager dan nu. Ik had er natuurlijk wel voor de eerste keer eentje uitgekozen van formaat, ik had misschien beter eerst wat geoefend met kleinere dingen, maar daar was het op dat moment ruimschoots te laat voor. Lief als hij was, stelde hij voor om te wachten en het op een andere dag opnieuw te proberen.
Maar dan kende hij mij nog niet goed. Het is namelijk zo dat als ik iets in mijn hoofd heb, ik het niet in mijn kont heb, en ik had nu eenmaal gepland om op 1 januari 2000 seks met hem te hebben, dus ik zou ook op 1 januari 2000 seks met hem hebben, en geen dag later.
Ik maande hem dan ook aan om gewoon verder te gaan waar hij mee bezig was, en dat deed hij ook. Schreeuwen van de pijn had ik willen doen, maar ik beet op mijn tanden, even laten gebeuren en het zou zo voorbij zijn, en uiteindelijk raakte hij door dat maagdenvlies van me heen. Al is maagdenvlies een zwaar understatement voor de barricade die voor mijn versterkte burcht was opgetrokken. Je hoort van meisjes voor wie paardrijden voldoende is om hun maagdenvlies het te laten begeven, zo echter niet bij mij. Al bij al een geluk dat hij een serieuze stormram bij zich had, want een communicantenpiemeltje had het niet gehaald.
Achteraf zei hij me dat een vriend hem een trucje had geleerd, zodat het meisje bij de ontmaagding niks zou voelen. Ik ben hem nog altijd dankbaar dat hij het niet heeft toegepast.
Blijkbaar had iemand hem wijsgemaakt dat je voor het penetreren, keihard in het meisje haar oor moest bijten, zo zou ze onderaan helemaal geen pijn voelen. Ik mag er niet aan denken dat hij naar dat kalf zou geluisterd hebben.
En dat was dus onze eerste keer. Ik bloedde als een rund, het deed achteraf nog steeds veel pijn, maar ik voelde me anders. Ik voelde me, hoe raar het ook mag klinken, vrouw, want ik was ontmaagd. We hadden echte seks gehad, en ondanks de pijn, was het een enorm romantische ervaring, en ik had me niemand beter kunnen wensen om de eerste keer mee te vrijen dan hij.
En elke keer als ik langs die windmolen passeer, denk ik nog even terug aan 1 januari 2000, de nacht dat de wereld voor mij heel even stopte met draaien, en waarna alles in een stroomversnelling terechtkwam, de nacht dat het allemaal begon.
feedback van andere lezers- Mistaker
Bij mij lukte het pas de derde keer en geen druppel bloed kwam eraan te pas. Ik was zeker niet jong en heb dat nooit als iets negatiefs gezien. Integendeel, eerlijk gezegd.
Leuk verhaal.
Groet,
Greta
boemboemkonijn: merci, bloed hoeft er inderdaad niet aan te pas te komen - roggemanj
Als ik je nickname lees en dan nu dit verhaaltje...haha
Knap en heel vlot leesbaar geschreven, knap
boemboemkonijn: merci - chris
nog jong dus
hue bij mij was het anders ik werd bijna verlegen dat het er nog steeds niet was van gekomen
ja ge hebt vroege en laten erwten he
en toch vind ik het is zonde als te lang wacht
boemboemkonijn: volledig mee akkoord - dichtduvel
Moedige getuigenis, dat van dat keihard in haar oor bijten vind ik echt de max, in 't Geints zeggen we : iemand een ure oannoien oof 'n bloaze waasmokke, grtz, j
boemboemkonijn: merci
|
