writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Thuis(3)

door Lazey

De slaap werd dieper en dieper, ze kwam hem in haar droom tegen,
die aardige blonde knaap.
Warmte voelde ze, en een grote genegenheid.
Ze opende haar ogen, dacht klaarwakker te zijn, en zag hem voor haar bed staan...
Hij streelde haar op alle intieme plekjes, en voerde haar langzaam naar een hoogtepunt.
Opeens hield hij op, ze werd nu echt wakker, en keek verward om zich heen.

Het was een mooie dag, en ze had een droom gehad, meer niet. Na het eten maakte ze een
wandeling in het rustige ruige landschap, die uit voornamelijk cowboyranches bestond, met wild groen beboste bergen.
Daar kwam zij hem tegen, leunend tegen een dikke knoestige boom, in het wilde Amerikaanse landschap.
Hij keek, maar zij keek verlegen naar de grond, en zweeg.
Met zijn mes kerfde hij zijn naam in een boom.
Ze keek ernaar, en zei niets, maar pakte het mes, en kerfde haar naam ernaast, in de bast.

De zon ging bijna onder en de roodachtige gloed mengde zich met de kleuren van huizen, landerijen, en mensen.
Hij pakte haar hand vast, en ze liet hem begaan…
De nacht was koud, en ze kropen dicht tegen elkaar aan, de bladeren van de boom waren hun schuilplaats.
Hij kuste haar nog een keer, en ze keek in de nu glanzende ogen, die haar teder aankeken.
Met een wild gebaar duwde ze hem van zich af, waarom...schenen zijn ogen te zeggen...
Een bewuste aanklacht brandde op zijn lippen, maar hij zei niets, en keek haar alleen maar aan.
Zij keek niet terug, en voelde een koude rilling langs haar rug lopen.

Mijn God, hoe kun je, dacht ze stil bij zichzelf.
Hij is maar zo kort in deze streek, en dan vertrekt hij weer, en laat je alleen achter, zonder met de ogen te knipperen.
Ze strekte haar rug, en wandelde voor hem uit naar huis...
Het was vroeg in de morgen toen ze wakker werd, en ineens leek het gras minder groen, en
het landschap saai en vervelend.

Opnieuw waagde ze het, een wandeling in de omgeving te maken. De vogels floten dat het een lieve lust was, en ze voelde zich goed in haar vel.
He, wie hebben we daar? Ook al op pad? Een kilometer buiten de stad passeerden een paar cowboys
die haar exotisch uiterlijk wel bevielen, en een paar floten schel en doordringend.
Ze draaide zich abrupt de andere kant op, maar net iets te laat...

Een van hen pakte haar tasje, en keek erin. De ander probeerde iets anders.Wat hebben we hier, circus-plaatjes...? Maar ze was hem te snel af, griste het tasje onder zijn vingers vandaan, en zette het op een lopen. De zwaar gebouwde man kwam haar gelukkig niet achterna, en ze verdween haastig in haar hotelkamer.

De blonde knaap uit het circus heeft ze nooit meer gezien, een vloek ontsnapte uit haar mond.
Had je maar...dacht ze, maar mijmerde verder dat het feit van zijn vertrek, voor haar toch weinig
uitmaakte.
Ze sliep goed die nacht, zelfs beter dan ooit.

















 

feedback van andere lezers

  • Liesje
    knap
    Lazey: dankjewel, erg gewaarderd, dat je het leest...
  • hannah
    Goed...Ik uit naar het vervolg. Je hebt wat beter je pen in bedwang maar toch sluipen er nog schoonheidsfoutjes in. Herlees eens de laatste alinea...je merkt het zelf wel.

    Hannah
    Lazey: Ik ben van de trap gevallen, en heb twee dagen niets kunnen doen...
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .