|
< terug
ze zullen me niet pakken
door JC
Ze zullen me niet pakken
-----------------------------
Bang, dat ben ik geworden, met zovele vijanden en de wet die aan hun kant staat.
Gisteren nog was het weer zover, net toen ik op de trein wilde stappen had er me eentje bijna te pakken, maar goed dat de trein vertrekkensklaar stond, zij me op die manier niet kon confronteren met mijn zwakheid, mijn vlucht verzekerd was.
Iedere dag zijn ze op zoek naar ons, de haters.
Er is ook geen manier om ze van de rest te onderscheiden: groot, klein, dik, dom, mooi of lelijk,.. het staat niet op hun gezicht geschreven.
Waar moet ik ook heen?
Het lijkt wel of er geen enkele plaats meer is waar ik me kan verschuilen: restaurants, vliegvelden, het openbaar vervoer, winkels, zelfs in het bijzijn van mijn eigen kinderen ben ik niet meer veilig, ook daar hebben ze iets op gevonden.
Mijn drang die blijft en ik betaal er de volle pot voor, want ook vadertje staat die wil zijn deel van de koek, het net rondom mij en mijn soortgenoten sluit zich snel.
De nieuwe wet die je verbiedt om 'het' nog langer te doen in het bijzijn van je kinderen terwijl je met de auto aan het rijden bent is geniaal in zijn opzet, want nu keert zelfs je eigen vlees en bloed zich tegen je.
Overal zie je hun werk, ze staat geschreven op metershoge affiches, verbodstekens op straat en op openbare plaatsen, de strijd is verloren en wij zullen uiteindelijk moeten zwichten.
Maar nu nog niet, hier thuis waar 'het' nog toegestaan is neem ik een diepe haal en geniet.
Op de verpakking staat geschreven dat ik er impotent van zal worden, dat neem ik er dan ook maar bij, zoals alle andere kwaaltjes trouwens.
Ik ben en blijf een kettingroker, ze zullen wel blijven zoeken, maar pakken doen ze me niet.
feedback van andere lezers- Liesje
zullen we samen verstoppertje spelen dan met ons paffie? ;-)
JC: rokers, het opgejaagde wild van deze tijden - Peerke
Rook je nog dan? Jongen toch...
(Allen Carr)
JC: als een kachel
|
