|
< terug
Het oude huis
Het oude huis
We staan samen voor de deur van het oude huis en iemand opent de deur. De figuren rondom mij vervagen en ik sta alleen in de gang.
Een tijdje blijf ik stil staan en snuif weer de oude vertrouwde geuren van het huis in mij op en langzaam word ik weer dat kleine meisje dat hier zo'n warm nest vond.
Bonpa en bonmama waren wel streng maar ik wist me geliefd bij hen.
Zachtjes loop ik de grote hall binnen heel voorzichtig, bonmama heeft niet graag dat ik door het huis ren.
Ik ga de keuken binnen en wordt overweldigd door geuren, warmte. Het grote kookfornuis staat te ronken en de pruttelende pannen voorspellen lekker eten straks.
Nu ruik ik de verse soep en mijn bordje staat al klaar op de keukentafel. Ik hoor bonmama weer zeggen: " recht zitten en lepel naar je mond, niet andersom"
Ik sta weer in de hall en zie de deur van het kamertje van mijn marreineke waar ik heel soms ook eens binnen mag als ze bezoek heeft en ik dan een handje moet geven.
Daarnaast is de deur naar de grote woonkamer en salon.Hier speel ik soms met de kaarten of de blokken op de grote tafel en in de winter knettert er een vuur in de grote haard waar ik dan dichtbij op het tapijt ga zitten met een boek. Bompa leest dan de krant en bonmama heeft een breiwerk of stopwerk in de hand. Het lijkt een sprookje.
Andere keren verliest diezelfde kamer haar gezelligheid wanneer ik daar met va; moe en de broers ben. Dan is dat veilig gevoel weg en zit ik stil op mijn stoel, altijd een beetje bang. Ik denk dat va en moe bompa en bonmama niet zo lief vinden als ik…
Als ik alleen ben en mezelf moet bezighouden kruip ik stiekem buiten op de brede hoge trap naar de reusachtige zolder. Boven ga ik dan tussen de treden zitten kijken naar de mannen die aan het werk zijn in de kopergieterij van bompa achter het huis. Sterke mannen, zwart van het harde werk en het roet van de oven met de reusachtige vlammen. Ik vergeet de tijd tot bonmama of mareinneke me roept en ik gauw weer naar binnen glip.
Als het mooi weer is mag ik soms buiten voor de deur spelen als nonkeltje na school met zijn fietsje rijdt. Een andere keer gaan we naar het parkje rond de grote kerk en daar mag ik hollen en spelen met de bal.
Ik ben al groot want soms mag ik alleen naar de winkel als ik heel veel beloof op de stoep te blijven. Daar kijk ik mijn ogen uit! Al die lekkere, zoetig geurende lekkernijen die daar in grote bakken liggen met een houten schep. Daarnaast aan een haak hangen grote bruine puntzakken. Ik krijg ook altijd een snoepje uit een grote glazen pot en ze noemen mij een groot en lief meisje.
Onder de grote trap in de hall is nog een deur en daar staan op houten rekken alle lekkere dingen die bonmama maakt in glazen bokalen: Kriekjes; pruimen; appelmoes; en alle soorten confituur te veel om op te noemen. Aan haken aan het plafond hangt ook spek; hesp en worst. Ik zie bonmama staan in de keuken met haar blauw geruite schort en roerend in een koperen ketel, ik sta ernaast met het water in de mond te wachten. Straks moet er gekeken worden of de confituur al goed is. Bonmama doet dan een schepje op een bord en als het wat stijf wordt is het goed. Dan is het mijn beurt, met een stukje brood mag ik proeven en dat is het lange wachten waard!
Nu ga ik voorzichtig de grote draaiende trap op en kom bij het kamertje waar ik samen met marreineke slaap. Het is er knus en gezellig en iedere avond hetzelfde ritueel. Eerst slaapkleedje aandoen en dan komt het grote moment, Ik mag 5 minuutjes spelen met het rode Chinese kastje waar zij haar juweeltjes bewaart. Heel voorzichtig draai ik het kleine sleuteltje in het slot om en de deurtjes klappen open. Binnenin zijn drie pikzwarte blinkende schuifjes bekleed met rood fluweel. Heel voorzichtig neem ik er een voor een de ringetjes; oorknopjes; sierspelden en hangertjes uit. Ik voel me een prinsesje. Marreineke noemt me soms: " ma petite princesse " Dat is Frans en dat spreken alleen maar rijke mensen. Marreineke zal ook wel rijk zijn denk ik met al die mooie dingen.
Daarna moet ik op mijn knietjes naast het bed zitten, samen zeggen we dan een gebedje. Als ik in het grote bed lig stopt ze me in en krijg ik een kusje en een kruisje en dan zingt ze nog een liedje over de engeltjes.
Er is nog een plaatsje waar ik nog niet ben geweest. De witte badkamer met het grote bad op pootjes en echt warm water dat uit de kraan komt. Ik stap binnen en wordt onmiddellijk omringd door de warmte die van het fornuis beneden naar boven komt en de geur van de witte schuimende zeep waar bonmama me mee wast. Ik zie nog iets, bonmama heeft haar blauw geruite schort nu geruild voor een stijf gesteven witte. Ik wordt ook drooggewreven in zachte witte handdoeken die ook al zo lekker ruiken.
En dan, wat voel ik mij rijk, word ik helemaal gepoederd.
Zaterdag is de mooiste dag van de week hier in dit grote huis en eindigt met een warme beker chocola. Alsof ik in de hemel ben.
Ik wil graag nog wat blijven, me nestelen in die warme geborgenheid maar ik moet weg…de droom vervaagt en ik ben weer in de werkelijkheid.
Naar een mooie droom tussen de vele nachtmerries
09/11/2005
feedback van andere lezers- roggemanj
Bedankt voor je mooie droom
hannah: danke - Peerke
Mooi verteld.
Even laten bezinken en lees hem later nog eens.
Je hebt een fijne schrijfstijl.
hannah: Dank voor je lof op mijn schrijfstijl. Daar doe ik het niet voor maar het is toch leuk om horen!
Hannah - Liesje
lezen over een warme familie is altijd aangenaam...
hannah: Las je over de wrange ondertoon heen Liesje?
Hannah - Lazey
doet me denken aan mijn kindertijd, heel lang geleden...
hannah: Ja...die van mij is ook heeeeel lang geleden.
|
