Volg ons op facebook
|
< terug
over vrouwen
Mijn beste maat is bij me op bezoek. Ik ken hem al jaren. We verhullen niets voor elkaar. Op dit moment zijn we zoals dat zo vaak gebeurt, verwikkeld in een marathongesprek. Ik lig op bed, mijn handen achter mijn hoofd gevouwen. Mijn maat zit recht tegenover me in de schommelstoel, de troon van elke bezoeker, lijkt het wel. Tussen ons in staat een tafeltje met een fles vodka, twee glazen en een schaal fruit. Ik zuig op citroenen, daar heb ik zin in. De smaakpapillen van een wispelturige sensatiezoeker hebben vreemde grillen.
Mijn maat eet kwasbrood. Na veel geroddel, komt ons gesprek op vrouwen. Mathijs, want zo heet mijn maat, klopt met de vlakke hand op tafel en roept uit:"Ik wil zo een lief, William zeg mij hoe ik aan een lief geraak." Ik steek mijn hand uit."Eerst 1000 ballen.", plaag ik hem. Ik geniet er van dat hij mij aanziet als een expert als het op vrouwen aankomt. Ja, in het land der blinden is éénoog koning. In dit geval is éénoog bovendien bijziender dan het gemiddelde oude besje. Mathijs gaat niet in op mijn plagerij. 'Sloeber. Kom, zeg het mij.' Ik zucht. 'Als je een lief wilt, moet je een klootzak worden en dat ben je niet.'
Mathijs schuift ongemakkelijk heen en weer in de schommelstoel. 'Een klootzak? Waarom een klootzak?' Ik lijk opeens wel te bulken van het zelfvertrouwen als ik zeg: "Wel eens gezien hoeveel vrouwen verslingerd zijn aan een neo-holbewoner die hen afrost, hen 0,0 aandacht schenkt en geen flauw idee heeft van wat in een vrouw omgaat?" Mijn maat wikt even mijn woorden. 'Ja, da's waar', geeft hij uiteindelijk toe.
"Vrouwen zijn masochistisch.", ga ik verder. "Dus ik moet sadistisch worden?", vraagt hij. "Hopeloos dus.", concludeer ik meedogenloos. Ik wil hem uitdagen, zodat hij zijn gedrag aanpast. "Ik wil zelf gedomineerd worden!", schreeuwt hij gefrustreerd uit. "Pas op wat je daar wenst." God, ik klink graag alsof ik de wijsheid zelf ben. "Waarom zijn vrouwen masochistisch?" Hoe meer vragen mijn maat stelt, des te meer streelt hij mijn te trotse ego. Ik gloei lekker van binnen als ik doceer:"Het wijvendom is eeuwenlang de duimschroeven aangedraaid. Dacht je dat 35 jaar feminisme dat er meteen uitgezuiverd heeft?" Mathijs biedt graag tegenwerk. "Misschien wel. Ze staan toch al ver?" "Never. Niet op zo'n korte tijd.", zeg ik beslist.
"Alle vrouwen kunnen toch niet op macho's vallen?", vraagt hij, de wanhoop nabij.
"Godzijdank van niet."
"Dus er is wel hoop?"
"Hoop heb je altijd. En dat is wreed." Jezus, ik kick weer op mezelf, bedenk ik ondertussen.
"Hoezo?"
"Niks. Kijk, als je een lief wilt, heb je er maar één uit te kiezen."
"Dat zeg jij."
"Ik niet alleen."
"Waarom heb jij succes bij de vrouwtjes?"
"Ten eerste zijn het wijven en ten tweede wie zegt dat ik succes heb?"
Mijn maat slaat schijnbaar boos op zijn knie.
"Ik zeg dat en ik wil weten waarom. Nu!"
Voor een enkel moment laat ik me door hem wijsmaken dat ik echt zo veel succes heb bij de vrouwen. Ik broed al het halve gesprek op de volgende monoloog:
"Best. Kijk, ik luister gemeend geïnteresseerd naar wat vrouwen te vertellen hebben, ik zit niet aan hun lijf als ik weet dat ze er niet voor in zijn en eens ik aan hun lijf zit, blijf ik wel respect hebben voor hen. Ik ben er geen die vrouwen verwijt dat ze zich durven geven. Dat soort moesten ze vijfentwintig jaar opsluiten in een kolenkelder en onafgebroken laten luisteren naar de eerste plaat van 'adam and the ants" En als ze schreeuwen, komt er gewoon iemand langs die door een piepklein venstertje zachtjes 'sssst' komt fluisteren en terug weg is. Zo deden ze dat in de gevangenissen van Stalin ook."
"Wie zijn Adam and the Ants?",wil hij weten.
"De schreeuw van Münch, maar dan op muziek en nog duizend keer erger.", antwoord ik in een poging om interessant te zijn.
"Ach zo. Niet mijn ding, maar natuurlijk wel dat van jou."
Mathijs laat graag uitschijnen dat ik een hevige natuur heb.
"Absoluut."
"Waarom zijn het trouwens wijven?"
"Het gaat er niet om of ze het nou zijn of niet, het gaat erom dat je ze onveranderlijk wijven dient te noemen. Om te vermijden dat je hen niet gaat verafgoden, want dan kan je elke kans op een normaal seksleven wel gedag zeggen."
"Wat moet ik dan wel doen?"
"Er vooral normaal tegen doen, er gewoon mee spreken en niet hardnekkig proberen in hun onderbroek te geraken. Al willen ze dat vaak juist zelf. Maar dat mag niet geweten zijn."
"En over wat spreken vrouwen dan?"
"Over niets."
"Hoezo? Over niets?"
"Nou gewoon, over niets. Duidelijk toch?"
"Geef een voorbeeld."
"Goed hier is een voorbeeld. Luister en onderbeek mij niet, ik meen het hé!"
"Ik luister, sloeber."
Mathijs werpt mij een kushandje. Ik negeer het ostentatief.
"Ok, here goes", zeg ik. Daarna imiteer ik een vrouwenstem en ratel aan één stuk door:
"Vrouw A : dus gisteren loop ik de H&M binnen, want ik zocht eigenlijk een blouse'ke, maar ik vond echt niks dat ik graag zag in de veldstraat, allez behalve een klein zwart blouse'ke, maar 't had zo wat glitter op de voorkant, en dat zie ik niet graag, nochtans het stond mij goed, daar niet van, maar 't was eigenlijk ook wel wat te duur voor wat het maar was, dus dacht ik, ik ga toch maar eens de H&M binnen, want soms kunt ge daar toch nog iets vinden, want ik heb daar vorig jaar een shortje gekocht voor 15 euro en dat draag ik echt nog veel, en 't is van da groen, dus ge kunt er nog veel op dragen. Ma allez, in de H&M bots ik dus toch wel op Nathalie zeker? Ik dacht er eerst gewoon voorbij te lopen, maar ze had mij dus al gezien. En allez, ja, eigenlijk valt dat meiske nog mee ze, allez, als ge er alleen mee zijt, want als er haar zus bij is moet ze speciaal kunnen doen.
(vrouw b: "ik weet het, ik ken ze, z'is zo")
Ma allez, we gaan zo samen naar de blouske's, maar er was natuurlijk niks, dus we gaan eens zien naar de BH's, gewoon om eens te kijken, en allez, die vraagt mijn maat en ik zeg ne C en die wilt mij niet geloven, allez, kunt ge dat geloven, gij hebt toch zeker maar nen B, zegt die.
(vrouw B: "Ma allez, zeg, wat heeft die?")
Ik weet het ook niet. Ma allez zeg, nen B. ik dacht nog te zeggen, zeg meiske, wie heeft er hier nen B hé, maar ik heb gezwegen.
(vrouw B: "aja, allez zeg, tis zij da nen B heeft")
Ik kan dat meiske meestal nog verdragen, maar dan moet ze wel niet zo'n dingen beginnen zeggen
(vrouw B: aja, zeg, allez)
Ma, allez, ik heb geen blouske'ke gevonden, maar ik heb wel wel een vestje gekocht, in 't lichtblauw, 'k wou er eigenlijk met van die reverkes op de schouders, maar dat hadden ze niet. Allez, ik weet wel dat 't zomer wordt, maar 's avonds is 't toch nog fris en dan heb ik graag een vest en ze past heel goed bij mijn beige broek.'
Ik zucht diep en trek aan mijn haren, terwijl ik tot slot uitroep:
"BLABLABLABLABLA!!!"
"'t is al goed, 't is al goed, overdrijver."
"Dacht je?"
"Ja, sloeber. En trouwens, ik geloof niet dat alle vrouwen zo spreken."
"Niet dan?"
Ik hou er niet van als Mathijs mij zo vergevorderd in het gesprek nog geen gelijk geeft.
"Nee. Stop met mij te pesten."
"Vond je 't geen leuk voorbeeld?"
"Nee. 't Is overdreven."
"Zal ik jou even uit mijn raam hangen?"
Ik dreig graag met geweld.
"Nee, pestkop. En nu weet ik nog altijd niet hoe ik aan een lief geraak."
"Ik zeg het toch: praat er mee en forceer niets."
"Maar praten over wat dan?"
"Kom. Ik doe even of ik een vrouw ben en jij komt met mij praten."
"O ja!", roept Mathijs overdreven enthousiast.
Ik reageer gespeeld boos.
"Aap! 't Is maar om te spelen hé."
"Jij hebt jouw werkelijkheid, ik heb mijn werkelijkheid."
"Doe niet zo onnozel en zeg iets tegen mij!"
"Maar wat dan?"
"Zeg godver gewoon iets!"
Ik doe alsof hij op mijn zenuwen werkt, maar eigenlijk vind ik hem bijzonder grappig.
"Hallo, mag ik mijn stickertje op uw doosje plakken?"
"Ow,ow,ow, hopeloos. En het klinkt zó vettig als jij zoiets zegt."
"Maar wat? Ik doe toch niets?"
"Zeg iets anders."
"Pak ik u in of eet ik u hier op?"
"Als ik nu een vrouw was, zou ik zeggen: Ik ben vast uw type niet, ik ben niet opblaasbaar."
"You're just playing hard to get."
"Nee, toch niet."
"Jawéél, geef maar toe."
"NEE,TOCH NIET!"
Ik doe alsof ik zijn gezwets spuugzat ben, maar eigenlijk amuseer ik mij kapot.
"Gaan we in 't park een beetje…spelen?"
"Dat klinkt zoooo vies."
"of llllllachen…?
Mathijs laat de l rollen, waardoor het lijkt of hij het indecent proposal van de eeuw doet.
"Vies."
"Wil je mijn stekkertje eens bekijken?"
"Jongens, 't wordt nog erger. 't Is hopeloos."
"Zeg jij dan iets."
"Wat is er mis met een simpel: "hallo, mijn naam is… enz."
"Dat is zo saai."
"Dat van jou is niet saai. Dat geef ik toe. De flikken lachen zich kreupel lachen als ze jouw proces-verbaal schrijven."
"Mijn beste openingszin blijft: ik heb zin en jij hebt een opening."
"Als ze daar niet mee plat gaan, weet ik het ook niet meer."
"Aha, dus je geeft het toe."
"Nee, ezel, da's ironie."
"Dat zeggen ze allemaal, ja. Sloeber."
"Weet je bijna iets normaal gezegd?"
"Hmm, iets normaal, dat is moeilijk, hoor."
"Twee seconden serieus zijn, is er bij jou echt niet bij, hé?"
"Kindje."
"Hoezo kindje? Jij bent juist het kindje."
"Sloeber."
"Wil je daar mee ophouden? Heb je eigenlijk een vrouw op het oog?"
"Geen idee."
"Weet je 't of niet?"
"Gewoon. Een vrouw."
"Maar welke dan?"
"Gewoon. Een die ik tegen kom op straat."
"Gelijk welke vrouw dus?"
"Maar ja, waarom niet? Dat maakt toch niet uit?"
"Onnozelaar."
"Sloeber."
"Schei er mee uit. Zijn er ook vrouwen die je bij naam kent?"
"Mijn moeder. Mijn zus."
"Onnozelaar."
"Wat? 't Is toch waar?"
"Ga je nog iets zinnigs zeggen?"
"Maar ja, waarom niet?"
"Zeg dan iets zinnigs!"
"Ik wil jou kussen."
"Haah, ezel."
"Maar ik meen het."
"Stop. Doe normaal."
"Maar echt, ik meen het."
"Nee, niet waar. Houd er mee op."
"Een knuffel dan."
"NEEN.OK? Zeg mij op welk soort vrouw je valt."
"Gewoon hé, een vrouw, je weet wel."
"Gewoon een vrouw dus?"
"Ja."
"Veel keus dus."
"Misschien."
"Nee, niet misschien. Als elke vrouw goed is, heb je veel keus, ja?"
Ik begin te begrijpen waarom mensen Mathijs en mij niet samen in hun buurt verdragen.
"Misschien."
"Begin niet weer in modaliteiten te spreken."
"Soms."
"Als het water al bij de wijn is, kunt je beter bier drinken, zei de pastoor en hij piste in de rivier."
"Waar slaat dat op?"
"Als jij niet serieus kunt zijn, dan ik ook niet. Ik schik me naar het niveau van mijn publiek."
Kan ik nog arroganter worden?, vraag ik me ondertussen gemeend bezorgd af.
"Kindje."
"Rukkie Luck"
Op dit punt kijken we elkaar stilzwijgend in de ogen en krijgen we de slappe lach.
"Arro."
Mathijs kort het adjectief arrogant liever af.
"Zeg, als jij zo laatdunkend doet over de vrouwtjes, waarom verkies je dan hun gezelschap boven dat van mannen?", gaat hij verder.
"Als je wist hoe ik dacht over venten, zou je weten dat ik mijn niet laatdunkend uitlaat over vrouwen. En sinds wanneer zeg jij dingen als 'laatdunkend'?"
"Geen idee. En jij hebt vrouwen gezegd en niet wijven."
"Voor consequentie moet je op een ander wezen."
"O ja. OP een ander."
"Jongen, viezerik."
Ik pauzeer even.
"Maar 't is wel grappig, als jij het zegt."
"Wat is er dan zo leuk aan vrouwen, behalve dat ze jammie zijn?"
Mathijs maakt een slurpgeluid.
"Jammie? Jongen, jouw taalgebruik… Vrouwen zijn leuk, omdat ze heel levenslustig zijn, psychologisch niet zo naar de knoppen zijn als de 'venten' van tegenwoordig, niet zo nodig aan de wereld willen bewijzen hoe ongelofelijk stoer ze wel niet zijn en in het algemeen veel beter voor zichzelf kunnen zorgen. Een vent is niks zonder een vrouw."
"Amai"
"Maar zorg dat ze nooit weten dat je hen apprecieert, want dan heb je gedonder."
"Dus mannen zijn zielig?"
"Ik ben nog nooit een wijze vent tegengekomen en anders was 't een vrouw. Jou uitgezonderd, want jij bent geen onnozel kieken. Of toch niet helemaal."
"Oh, een kieken zijn. Zou dat niet zalig zijn? De hele dag rondfladderen in de hof. Een beetje graantjes pikken, beetje flirten met de haan en zo."
"Jongen, ezel! En kippen vliegen geeneens!"
"Misschien."
"Begin niet hé!"
"Soms."
"Stop"
"Eventueel."
"Ik bedenk net dat je als je een vrouw neukt, altijd aan een andere vrouw denkt, maar als je dan die andere neukt, denk je weer aan de vorige, of aan nog een andere. Dus kun je maar beter tevreden zijn met wat je neukt."
"Ik kan het niet weten hé."
"Wel, ik zeg het je. Ik denk niet dat je vaak iemand zult tegenkomen die zo openhartig is over zijn seksleven."
"Dát is waar."
"Tenminste tegenover jou."
"Tegen mij wel hé, sloeber."
Mathijs werpt me een knipoog toe. Ik weet dat hij hetero is, maar om de één of andere reden vindt hij het leuk om te doen alsof hij me wil versieren.
"Voor mij zijn ver alle mensen afgerichte circusaapjes. Allemaal hondjes van Pavlov."
"Waarom, sloeber?"
"Omdat mensen op automatische piloot vliegen. Je toont hen iets of je zegt hen iets en ze reageren zo alsof het ergens voorgeschreven staat. Ik zie iets vies, dus ik moet nu een langgerekt 'eikes' uit mijn dwaze kop stoten. En dat doen ze zelfs als het niet echt vies vinden, maar aannemen dat het iets is dat ze vies MOETEN vinden. En stop met mij sloeber te noemen!"
Als ik moe ben , kan ik de neiging ontwikkelen om filosofische uiteenzettingen af te steken.
"Mmm, MOETEN."
Mathijs maakt weer een slurpgeluid.
"Van die mensen die leven als voorgeprogrammeerde robotjes."
"SEKSrobotjes, mmm."
"Wil je ophouden met de seksuele obsedé uit te hangen?"
"Misschien."
"Met jou is dus echt geen serieus gesprek te voeren hé!"
"Soms."
"Ik ga je iets aandoen hé!"
"Mogelijks."
"Wil je nog een glas vodka?"
"Alleen als jij het inschenkt, sloeber."
Hij werpt mij opnieuw een kus toe.
"Onnozelaar"
Mathijs eist dat ik een toast uitspreek. Ik hef het glas en zeg plechtig:
"Op vrouwen met een grote G-plek."
Mathijs heft ook het glas en vult aan met:
"Op vodka."
"Op vrouwen die het appreciëren als je ze tegelijk vingert en beft."
Mathijs juicht.
"Op de gezelligheid.", vult hij verder aan.
"Op vrouwen die nog toelaten dat je hun vrouwelijkheid viert."
Mathijs juicht en gaat verder met:
"Op frietjes met homosaus."
"Op frietjes met homosaus?", vraag ik met gespeelde verbazing.
"Maar ja. Da's toch lekker. Mmm, mayonaise en stoofvleessaus. Zo vul ik graag mijn kas, zulle.", zegt hij dolenthousiast terwijl hij over zijn buik wrijft.
"Toast op iets anders!", beveel ik zogezegd.
"Wat is er eigenlijk zo speciaal aan een grote G-plek?"
"Vrouwen met een grote G-plek komen vaginaal klaar. En dat heb ik niet gelezen in 'biologie voor dummies'.
"En als ze niet vaginaal klaarkomen?"
"Ja, dan doe je ze altijd klitoraal klaarkomen, en dan heb je minder variatie."
"Hoeveel variatie heb je dan?"
"Je kunt ze klaarvingeren, klaarbeffen, klaartikken en klaarwrijven."
"Die eerste twee snap ik nog, maar wat moet ik mij bij de rest voorstellen?"
"Bij klaartikken geef je ritmisch zachte tikken op het gebied rond de clitoris. De clitoris rechtstreeks aanraken is meestal geen goed idee."
"En komen ze daar van klaar?"
"'t is niet de meest efficiënte manier, maar het kan wel."
"En klaarwrijven?"
"Dan zorg je dat je tijdens de penetratie met je venusheuvel het gebied rond de clitoris stimuleert. Maar dat lukt ook niet elke keer. En je kunt natuurlijk ook penetreren en vingeren tegelijk, maar sommige verdragen dat niet. Wat de variatie bepaald geen goed doet."
"En wat zijn de mogelijkheden als ze wel een G-plek heeft?"
"Dan is de variatie zo groot dat je kotdeur er kan van sneuvelen."
"Hoezo?"
"Omdat ze dan klaarkomt in dragende houding. En in lotushouding, en in flanquette en als ze plat op haar buik ligt."
"En waarom sneuvelt je kotdeur daarvan?"
"Omdat je haar in lichterlaaie oppikt en tegen de deur smakt, zonder zelfs de moeite te nemen al je kleren uit te trekken, want zo hard wil je in elkaar."
"Laat ons toasten op…kotdeuren."
"Dwaas."
"Is het weer niet goed voor mijnheer?"
"Kom haast u gauw, jipijeej, op kotdeuren."
"Jeuh. Op kotdeuren!"
"Jij bent toch niet helemaal normaal in je bovenkamer, hoor.", zeg ik tot slot.
"Jij ook niet.", werpt hij tegen.
"Da's waar.", beaam ik en ik sla mijn glas achterover.
Zo gaat het uren verder. Mathijs brengt de babbelaar in mij naar boven. We amuseren ons opperbest samen. Niets kan ons tegenhouden. Ook geen buren die herhaaldelijk komen klagen over het tokkende geluid van de schommelstoel, de lachuitbarstingen en de te luide muziek.
Zo brengen we menige nacht door. Het is, geloof ik, iets wat we voor hebben op andere venten. Openhartige gesprekken, zonder voorwendsels, zonder pretenties, de hele nacht door, zelfs als we de volgende dag examen hebben. Omgang zonder plechtmatigheden, omdat twee Joden weten wat een bril kost. Vriendschap. Ik moet toch iets waard zijn als ik daar toe in staat ben.
feedback van andere lezers- dichtduvel
leuk, maar ietwat te lang om te scoren, grtz, j
pisatelj: ja, writehistory is geen plek voor lange verhalen - JC
welke van die twee vrouwen zei 'bla, bla, bla', ik denk dat ik de draad kwijt ben
pisatelj: de verteller zelf zegt blablabla, geen van de vrouwen - aquaangel
Graag gelezen maar ik blijf er bij dat ik de teksten die je inzend wel wat lang zijn, ik heb het al zo druk ;)
groetjes
enkele dingen:
-hoor.", zeg ik tot slot. (geen punt en komma...)
-Op de gezelligheid.", vult hij verder aan. (idem punt of komma?)
-uit."Eerst 1000 ballen (spatie na punt)
-roept uit:"Ik wil zo (idem spatie na :)
- ballen.", plaag ik hem (punt of komma, niet beiden)
- masochistisch.", ga ik verder / Hopeloos dus.", concludeer ik (geen punt gebruiken alleen komma)
- doceer:"Het (spatie na : )
- Mathijs biedt graag tegenwerk. "Misschien wel. Ze staan toch al ver?" "Never. Niet op zo'n korte tijd.", zeg ik beslist.
( "Never op nieuwe regel, wordt door een ander gesproken en ook hier geen . na tijd)
- "Vrouw A : dus ( zwevende : ?)
- 15 euro (vijftien)
-(vrouw b: ( b=B)
Kun je een L laten rollen?? volgens mij alleen een R.....
pisatelj: Ja, je kan een l laten rollen.
Merci voor de gedetailleerde opmerkingen - Liesje
wat lang, maar tegelijk een heel knap stuk tekst.... humor vermengd met wijsheden... ik wou dat ik een stille genieter kon zijn van zo'n nachtelijke gesprekken en tja, ondertussen zou ik Mathijs zelf versieren zeker (knipoog)
pisatelj: haha
Tis een steenbok, Mathijs, die in werkelijkheid Benjamin heet
ik kan jullie voorstellen, hoor ;-)
Hij is net zo koddig/enthousiast/intelligent/grappig als ik hem voorstel!
|
