writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

tcb -2

door JC

de leerling
------------


Vijftien jaar oud en al voor jezelf op de vlucht, wist hij veel dat ieder mens die periode moest doorspartelen.
Hij voelde zich alleen, onbegrepen.
Het hele school gedoe was zo idioot, waarom moest hij tot zijn achttiende klaslokalen bevolken?
Nee, deze jongeman wou leven, hij had zoveel energie, zoveel dromen en in plaats van ze waar te maken modderde hij maar wat aan in leslokalen terwijl hij maar al te goed wist dat er voor iemand als hij niet veel te rapen viel op school.
Dom was hij niet, alleen vond hij school zo'n verspilling, je werd er niet voor betaald en toch moest je iedere dag opnieuw de regeltjes van anderen volgen.
Thuis hadden ze het allesbehalve breed, daarom ook dat hij al van zijn dertiende in de weekends en schoolvakanties ging bijverdienen, niet om zijn ouders wat meer financiële armslag te geven, hij had geld nodig om gelukkig te zijn, veel geld.
Zijn ouders die hadden problemen genoeg om de eindjes aan elkaar te knopen, de zijne hield hij wel voor zichzelf.
Daarbij begrepen ze toch niet waar hij het over had als hij hen vragen stelde over het hoe en waarom van dit alles, voor hen was het heden al moeilijk genoeg.
Op zijn vijftiende was hij al een klein peetvadertje geworden, omringd door een paar trouwe helpers zochten en vonden ze altijd wel een manier om hun levensstandaard te verbeteren.
Waar dat geld vandaan kwam kon hem weinig schelen, ook al was hij niet te beroerd om ieder weekend te gaan werken, als er zich een kans voordeed om nog extra geld te stelen dan liet hij die niet onbenut.
Het vorig schooljaar had hij zo'n kans gegrepen, echter niet met de verhoopte resultaten.
Samen met een vriend zouden ze een videorecorder stelen uit de school.
Het lokaal waar de videorecorder zich bevond was op het gelijkvloers van de school en het was een koud kunstje om één van de kantelramen op een kiertje open te laten, zo zouden ze na de schooluren hun slag wel slaan.
Zo gezegd zo gedaan, de inbraak verliep perfect, zelfs voor een koper was al gezorgd.
Alleen hadden ze nog een derde kerel bij hun spelletje betrokken, die kerel moest die videorecorder verkopen, hij was immers al zeventien, dat zou geen argwaan wekken.
Een paar dagen na de verkoop gingen de poppen aan het dansen, die kerel had helemaal geen verstand van videorecorders, en toen de koper om het aankoopbewijs vroeg besloot hij maar om eerlijk op te biechten waar de videorecorder vandaan kwam.
De gevolgen lieten niet lang op zich wachten, al kwam onze jeugdige vriend er met een waarschuwing van de rijkswacht vanaf toch bleven zijn daden niet ongestraft.
Hij moest het volgende schooljaar immers terug naar die school waar hij die inbraak gepleegd had, iedere leraaar zou wel weten wat voor een stuk krapuul hij was.
Omdat hij slechts een waarschuwing had gekregen voor hetgeen hij had mispeuterd leek het al bij al nog goed mee te vallen, wat konden hem die leraars nu schelen..

 

feedback van andere lezers

  • aquaangel
    graag gelezen
    JC: thanks
  • Liesje
    ik herken dit gevoel... jesus, ben ik precies terug net 15 jaar oud...
    JC: JC geen jesus hoor :-)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .