|
< terug
brief aan mijn eerste 'serieuze' lief
Erika, mijn eerste 'serieuze' lief, zat samen met mij in de klas. Zij was zestien, ik was zeventien. Zij wist alles, ik wist niks. Ze was een vrouw die niet te choqueren viel. Ze choqueerde zelf aan de lopende band. Ik geloof dat ze mij zelfs aan het lachen bracht.
We onderhielden een erg levendige correspondentie. Ook al zagen we elkaar zo wat dagelijks. Ze bewaarde al mijn geschrijf tot de inkt, van bedenkelijke kwaliteit, onherroepelijk vervaagde.
Eén zo'n brief heb ik nog:
Dag Wham Bam, thank you mam,
Hoe maak je het? Verscholen daar, twee rijen verder, gelobotomiseerd tussen kletsmajoors, te stom om hun eigen achtereind te lokaliseren. Ben je in gedachten weer druk aan de slag temidden van een kronkelende, zweterige, ongeremd sodomiserende orgie? Zijn de lullen die je gulzig naar binnen gulpt weer niet te tellen? Nou, ik hoop dat je het best maakt en dat deze brief je tijdelijk redt van de vervelingdood in deze van hersencellen gespeende les. Als het goed is, verrek ik straks mijn tong terwijl ik je vagina uitlik als een dorstige lama. Onmiddellijke reciprocatie is niet vereist, doch wenselijk.
Terwijl ik je schrijf, vergast ik Erwin, het menselijk wezen onder de walmende paddenstoelwolk naast mij, op allerlei recepten met de vreemdste combinaties. Dit in de hoop dat zijn zwakke maag, vriend van ons allen in barre tijden, zijn ontbijt retourneert naar de oppervlakte, zodat wij een klein, hoewel zurig, intermezzo kunnen inlassen. Voorlopig geen succes, op een lichte aanzet tot kokhalzen na. Dat kwam er bij de vermelding van kippenkontjes in chocoladesaus op smaak gebracht met een gebruikte panty.
Stuur mij snel foto's van jou als kind, dan lukt het vast meteen. Neem me niet kwalijk, dat zeg ik maar om je pijn te doen. Ik ben er zeker van dat die van Engels een planeet van een vibrator in haar garage heeft staan. Telkens ze haar lege bestaan wil opfleuren met een orgasme, zet ze heel haar straat voor een half uur zonder stroom. Of is Debbie in haar seksuele deskundigheid een andere mening toegedaan? Ik puzzel me trouwens suf over hoe het kan dat een blond meisje als jij, zo'n ravenzwart schaamhaar heeft. Eerlijk, is dat een pruik? Ik zeg niet dat het mij stoort, ik zeg enkel dat het een punt van verwondering is. O kijk, Anja de plant heeft bewogen. Het tocht vast. Laat iemand het raam dichtdoen of ze gaat ervandoor. Weet je waarom je net lachte, lieve onverzadigbare Beffie? Omdat Anja niet verdient dat we met haar lachen. Humor is wreed. Ben jij Gods grap, Debbie? Want jij bent de wreedheid.
Ik ontken trouwens dat ik een psychopaat ben. Ik snap niet waar je dat idee vandaan haalt. Je vraagt mij om mijn ideale wereld te schrijven. Ik beschrijf je er twéé. Daarna roep je mij op basis van de ene uit tot psychopaat. Nou, ik vraag niet om het waarom. Ik wil het alleen weten als het mijn ego streelt. Is dat niet eerlijk van me? Krijg ik nu een lintje? Bovenop mijn lintje voor onbaatzuchtige beffer?
Vannacht had ik een natte droom. Spermacellen verveelden zich in mij. Begrijpelijk, want ik sliep. Ze zochten hun weg naar buiten. Ik droomde dat ik masturbeerde. Dat is erg teleurstellend voor een fonteindroom. Masturberen kan ik in het echt ook. Jennifer Lopez daarentegen zal in de zeer nabije toekomst vast niet in mijn zaad baden. Je snapt mijn ergernis bij het ontwaken.
Verder heb ik niks te vertellen. De rest van de dag spendeerde ik op school. Daardoor voel ik mij vandaag weer een beetje dommer dan gisteren. Hier op de laatste rij word je geconfronteerd met de walgelijkste taferelen. Gek hoe mensen denken dat ze op de voorlaatste rij ongestoord in hun neus kunnen peuteren en hun geel-groene vangsten onder hun bank mogen kleven. Moraal van het verhaal: wissel nooit van bank met Eddy. Een vraag nog: denk je dat je van verveling een bloedneus kunt krijgen?
En toen kwam er een Tiger-tank met een zware tred en 't schooltje lag in puin.
William
P.S. Je hebt afgrijselijk lelijke schoenen aan.
Zo communiceerden we in die cultuurwoestijn vóór de komst van de e-mail.
Brieven onderschepten je ouders, emails onderschepte de CIA.
De keuze was simpel.
feedback van andere lezers- Mistaker
Genoten van dit verhaal!
Groet,
Greta
pisatelj: ah merci!
|
