|
< terug
9 april: Internationale beklaagdag !
Beste wrtiters,
Onlangs zag ik in een boekenwinkel een reclameslogan van een Belgische kwaliteitskrant:
"BEKLAAG U ALLEEN DE DINGEN DIE U WEL GEDAAN HEBT."
Dit vind ik wel een interessant standpunt want er zijn zo van die mensen die (bijna )op hun sterfbed liggen en zich dan allerlei dingen beklagen die ze NIET in hun leven gedaan hebben omdat ze de mogelijkheden er niet voor hadden, ze het niet durfden enz.
Maar als je je alléén beklaagt wat je wel hebt gedaan dan kan je er uit leren en hoef je die dingen niet meer te herhalen in de toekomst. Dat is een veel gezondere optie dan verbitterd te sterven, toch?
Gelukkig heb ik zelf ook een hoop te beklagen. Anders zou dit wel een erg korte column worden.
Zo beklaag ik me al de jaren therapie die ik gevolgd heb om iets wijzer te worden uit het hoe en het waarom van mijn eetstoornis en vooral 'hoe leer ik er op een constructieve manier mee omgaan?'
Terwijl u gezellig met uw kinderen, neefjes en nichtjes de vakantiefoto's uit het verleden bekijkt - "kijk, hier zit ik met papa of vriend aan het strand. En hier, twee jaren geleden in Kreta. Nou, toen viel het qua kilootjes ook nog best mee" - graaf ik in mijn dagboeken en kan ik u exact vertellen waar ik die dag bij welke therapeute was en met een beetje geluk, heb ik er toen ook nog het besproken thema bijgeschreven.
Ik weet nog dat ik vaak de opmerking van anderen kreeg: " Ga eens leven" maar dat deed ik toch? Waarom duizenden euro's uitgeven aan vakanties om uiteindelijk met een hoop vakantiefoto's en souveniers terug te komen, die je later doorverkoopt op ebay of in het slechtste geval cadeau geeft aan je schoonmoeder? Nee, dan is therapie en werken aan jezelf toch een duurzamere optie. vind je niet?
Ook beklaag ik me al die diëten die ik gevolgd heb. Al die diëten die me een mooier, gevormder, slank lichaam beloofden gewoon door gewoon te eten waar je zin in had, al moest je voor sommige diëten wel wat opofferen en de ene dag alleen op bananen, rijst, pasta, koolsoep, volkorenbrood of zetpillen leven.
Al die diëten die me een gezonder, vetafdrijvend leven beloofden maar die ik niet kon volhouden omdat ik - volgens mijn moeder - géén karakter had. Geen discipline!
En natuurlijk beklaag ik mezelf omdat ik altijd zo naïef gelovig was en al wat mijn 'meerderen' (ouders, leraars, therapeuten, diëtisten, artsen) vertelden voor waarheid aannam en op die manier mijn eigen waarheid/mening ontkende en verborg en ging leven volgens hun waarheid, hun verwachtingen.
Wat kan ik mezelf nog beklagen?
Misschien dat ik in mijn prille jeugdjaren beter voor een ander overlevingsmechanisme had gekozen dan een eetstoornis, vb. workalcoholic of zo. Dan zou ik nu een succesvolle directrice zijn aan het hoofd van een multinational, in het beste geval. Of zou ik nu een zegevierende schrijfster zijn met tal van bestsellers op haar naam in plaats van een miskende schrijfster.
Maar ach, vanaf nu wordt alles anders. Ik heb geleerd uit mijn beklag. Dit gedrag herhaal ik nooit meer.
En om mijn pleidooi kracht bij te zetten, roep ik 9 april uit tot Internationale Beklaagdag voor al de dingen die u wèl gedaan hebt!
Al wie het met mij eens is, volge mij !
__________________
feedback van andere lezers- Ghislaine
Gelukkig heb ik niets te klagen. En wat ik te klagen heb, is onomkeerbaar. Als je man sterft, heb je niet te kiezen of te klagen. Dat gebeurd, amen uit.
zwartkopje: oei... dat is natuurlijk minder leuk en onontkeerbaar. helaas.
groetjes,
zwartkopje - miepe
jij kan in elk geval goed omgaan met humor en zelfkennis. soms (eerlijk wezen, vaak) ontsnapt een lachbriesje uit mijn neus, soms plooit het hele voorhoofd, soms slik ik iets door
knap!
zwartkopje: Dank je wel Miepe voor je eerlijke feedback.
groetjes,
zwartkopje
|
