Volg ons op facebook
|
< terug
Bilan van een levenseinde -1-
Als verdoofd maak ik bilan van mijn leven. Jullie denken dat ik een middagslaapje doe. Ik hoor hoe de buren keuvelend en lachend de geluiden van de tuin een meerwaarde proberen te geven. Een spannende film houdt de aandacht van de kinderen vast, jullie zitten te lezen en te kruiswoordraadselen, wijl ik me even terugtrek onder het mom van een beetje rust.
Niemand heeft opgekeken. Op de gezegende leeftijd die mijn lichaam momenteel bereikt heeft met negenentachtig, wordt het eerder als een moetje aangenomen om na het middagmaal een middagdutje te plegen. Nadat jij, lieve Mariska, het weer heerlijk klaargespeeld hebt om ons allen te verwennen met je hamrolletjes in de oven, maar ik dwaal af.
Ik neem de kamer in me op. De kamer die jullie me offreerden en die reeds jaren de mijne is. Waar ik als gast verblijf ook al zien jullie me als familie. De kamer die ik koester zoals ik jullie koester, beseffend dat het steeds de laatste keer kan zijn dat ik ze zie. Geloof me, dat geeft een intense dimensie aan gevoel.
Tegenwoordig krijg ik soms beklemmende gedachten. Mijn geest is moe, opgeleefd. Mijn lichaam ook. Ikzelf voel me nog even viriel als vroeger, toen ik een niet onknappe jongeling was en ik de dames maar te uit te kiezen had. Nu, besef ik, dat als ik misschien beter minder gekozen had en me vlugger tevreden had gesteld, dan nu misschien niet eenzaam was geweest.
Aan de andere kant, dan had ik jullie misschien nooit gekend. Het is steeds zo fijn praten met jullie, ook al word er soms niet veel gezegd.
Het spijt me dat ik jullie geen vriendelijk nageslacht kan geven en enkel God weet hoe graag ik jullie bloed had bevat, helaas.
Nu is het te laat. Maar jullie zijn de heerlijkste familie die een zonderling als ik zich wensen kan. Het is zoals ze zeggen, echte familie kies je niet, je dierbaarste vrienden wel en die zijn soms meer waard dan hechte familie. Mijn enige hoop is nu, dat de pijn jullie te verlaten hopelijk ietwat verzacht kan worden met een eventuele nalatenschap. Mijn bijeengeschreven gages heb ik jarenlang opgespaard, min een deel om comfortabel te leven natuurlijk. Ik zie mezelf hier als jarenlange kostganger.
Hoewel ik nooit meer heb mogen betalen dan een bescheiden input in het huishouden en enkele zeldzame grootwarenhuisbezoekjes, heb ik al die jaren, maandelijks mijn huishuur die ik overal en gelijk waar had moeten betalen, op een rekening gestort op jullie naam. Als jullie niet wilden dat ik mijn steentje bijdroeg deed ik het toch op mijn eigenste keikoppige manier.
Als jullie het niet willen, kunnen jullie het nog steeds verdelen onder de kinderen. Ik hoop dat deze wandaad me zal vergeven worden.
Mijn dank is aanzienlijk en met mijn volledige hart aan jullie gegund. Jullie, mijn lieve vrienden die zich zonder verpinken om mij bekommerden toen ik quasi voor jullie deur ineenstortte als volslagen vreemdeling, nu ook al weer een drieëntwintig jaar geleden. Nooit zal ik begrijpen dat Glens familie zich van hem afkeerde, enkel omdat hij uit de verkeerde buik ontsproten was. Zij mogen het als een groot verlies zien hem steeds als onbestaand beschouwd te hebben. Het zijn sukkels, vergeef mij deze taal, maar ooit beloofde ik mezelf het eens geschreven uit te spreken.
Hoe blij ben ik dat hij, na meerdere tevergeefse pogingen het geluk te vinden op de verkeerde plaats, bij jou, Mariska, gevallen is.
En hoe onwaarschijnlijk is het onbeschrijflijke geluk dat ik ken, doordat jullie je over mij ontfermden, als was ik de opa die jullie nooit gehad hebben.
...
feedback van andere lezers- Mistaker
Ik vind de zinnen soms niet zo lekker lopen, met name door de vele komma's maar wel graag gelezen hoor al kun je volgens mij meer uit het verhaal halen, nu blijft het nogal oppervlakkig.
O ja:
bilan=balans (de meeste Hollanders kennen het woord bilan niet)
en de dames maar te uit te kiezen waren: en de dames maar voor het uitkiezen waren
zich van hem keerde: zich van hem afkeerde
kalvers: ??? (sukkels misschien?)
na meerde tevergeefse pogingen: na meerdeRE tevergeefse pogingen
Bij de naam Mariska moest ik meteen aan Frans Bauer denken oei oei ;-)
Greta xx
SabineLuypaert: het is een langer verhaal hoor, ik kan het ook meteen volledig zetten, maar ik denk dat dat lezers afschrikt. Het is een gevoelig en diepgaand verhaal hoor (misschien moest ik het toch maar volledig gezet hebben)
die bilan, die hoort echt te blijven hoor, klinkt veel mooier dan balans, en net daarom dat ik dat woord verkoos. Mariska :o OOH jee, ik zie het LOL, maar 't is niet die Maris zenne, zeker weten (en ik maar zoeken toen begot, om een gepaste naam bij hem te vinden) - ivo
ik lees een spiegelverhaal dat in de sublimatie heel veel levenswaarheid bevat een waarheid die enkel uit het ruwe veld van ervaring kan gesprokkeld worden
en bilan is idd fransvlaams dat als dialect door het leven gaat, maar dankzij Greta is het nu vertaald ... smile
prachtig geschreven ...
SabineLuypaert: ik heb al ondervonden dat ik echt gevoelige verhalen beter ingeleefd en geschreven krijg als ik in de huid kruip van een man (smile) vraag me niet hoe dat komt. Wacht tot je het vervolg leest ;) het wordt nog gevoeliger hoor. Uit een veld van ervaringen sprokkelen, dat is een mooie zin ivo, helaas en gelukkig hebben we zo een veld he, al kiezen we voor veel niet zelf zeg maar.
Dank je voor de mooie reactie - ERWEE
Een Salu die ik nog niet vaak tegen kwam, weg van de humor etc.
Ben er aan beginnen lezen en aldoor werd dat hier stiller
Als verdoofd maak ik bilan van mijn leven. +> Als verdoofd maak ik HET (?) bilan van mijn leven. - denk ik zinne
SabineLuypaert: als ge nual stillekes werd, dan gaat het er vrees ik niet gelijk op beteren zenne, 't wordt nog diepergaanderderder. 't werd tijd wvoor nog eens een diepzinnige slu, voor de mensen vergeten dat ik ook serieus kan zijn he;)
die 'het' moet absoluut wegblijven uit die zin zenne, dat kapt de weemoedige onderkruiprilling af, en dat mag niet he. ge moet er ook rekening mee houden dat het een oudere mens is die dit schrijft in een brief, dat is ook anders qua taalgebruik dan dat een ikje deze brief zou schrijven he ;)
groot bedankt voor de lezing (smile) - Ghislaine
In dit werk herken ik een andere Luypaert, een die ik dagelijks meemaak. Masterart van de bovenste plank Sabientje.
SabineLuypaert: ooh jee, dagelijks, dat lijkt me emotioneel zwaar soms toch ;). Heel dank je wel voor de mooie en rakende reactie
x - pisatelj
volledig eens met alle voorgaande feedback op dit stuk,
groeten,
Pisatelj
SabineLuypaert: heel dank je wel daarvoor (smile)
|
