writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Mephisto 1

door sproet

Ik kom net van de kapster en bij het wegrukken van de zwarte kapmantel, zegt ze met een lieve glimlach: " Gelukkig dat er kleuring is, het maakt je een paar jaar jonger."
Dat was nu net waar ik zat op te wachten om het weekend in te gaan. Dat ik een dagje ouder word, merk ik zelf wel, zonder dat ze er me moeten aan herinneren.

Mijn kleindochter was deze week bij mij en ze is bezeten van alles wat blonde lokken heeft en daarbij nog roze kleding draagt. We zaten samen in de zetel, naar de DVD van K3 te kijken. Ze merkte op dat Kathleen, de blonde, de mooiste was. Voor haar zijn alle blonde meisjes mooi. Gelukkig is ook mijn kleindochter blond en rekent ze zich bij de categorie van de uitverkorenen. Moppen over domme blondjes gaan aan haar nog voorbij.
Heb ik even geluk, gekleurde haren of ongekleurde haren, ik hoor bij haar favorieten: blond. Ik zeg met enige arrogantie: "Oh, dan is oma ook mooi!"
Ze bekijkt me heel aandachtig en de fixatie duurt me iets te lang en ik vrees het ergste.
Dan komt het: "Ja, dat is juist, maar je bent wel oud."
Ze kijkt onverstoord verder naar de DVD van K3.
Eigen schuld, dikke bult, had ik maar niet naar een complimentje moeten hengelen.

Blijkbaar was het een onheilsweek. Ik ging naar de dokter, niets ergs, alleen hinderlijk. Bij het lang wandelen of flink stappen kon ik plots pijnlijke scheuten in mijn linkerhiel krijgen. Zegt de dokter, heel vriendelijk: "Niets ergs, het is hielspoor. Gemakkelijk schoeisel dragen en liefst geen hakken, zoals je nu aan hebt."
Gemakkelijk praten man. Ik heb wel wandelschoenen, maar die zien er niet uit. Ergens in mijn achterhoofd, dank ik hem, hij geeft mij een geldige reden om te gaan shoppen. Schoenen kopen, staat nummer 1.
Ondanks de regen, stap ik op de bus en begeef me richting stad. Ik stap de schoenenzaak binnen en bewonder ogenblikkelijk de laatst binnengekomen modellen met een mooi en elegant talontje. Klassieke maat, een 38 en meestal geen problemen. Mijn opdracht was echter om comfortabele schoenen te kopen.
De verkoopster komt naar mij toe en vraagt vriendelijk of ze me kan helpen. Ik leg haar uit dat ik last heb van hielspoor en dus…Ik hoef mijn zin niet af te maken, ze kent het probleem, Ik ben blijkbaar niet de enige met het mankement. Dat lucht op en ik denk dat zal qua model dan nog wel meevallen
Ik installeer me in de fauteuil en ze komt aangewandeld met een vijftal dozen, keurig op elkaar gestapeld. Ze deponeert de dozen één voor één rondom mij. Ik zit in de val. Ik kan niet ontsnappen, zonder over de dozen te stappen. Is dit een verkoopstruc?
Ze opent de eerste doos en haalt één schoen, de rechtse uit het zijdepapier. Ik hou van dit geritsel en ben in afwachting van wat er gaat verschijnen. Nee, die schoen is waarschijnlijk voor de vrouw naast mij, ik schat haar ruim 15 jaar ouder. De verkoopster merkt niets van mijn verontwaardiging en schuift de schoen aan mijn voet. De technische uitleg die ik er bij krijg is me volledig ontgaan. Ze heeft het over een uitholling in de hiel en deze zou de druk opvangen. Ik wil geen uitholling onder mijn hiel, ik wil een uitholling aan mijn hiel. Ik wil een smal bandje rond mijn enkel en mijn blote hiel laten bewonderen.
Help, ik begin het behoorlijk warm en benauwd te krijgen.
De verkoopster houdt vol en ze zegt:" Ik heb ze ook nog in de kleur: brons, is nu erg in de mode."
Ik mompel: " Kan ik die even zien en passen."
Het antwoord is natuurlijk ja en ze verwijderd zich om ze te gaan halen.
Ik krijg even de tijd om te bekomen. Op de schoenenplank voor mij staat een pracht van een sandaaltje. Licht geel en pistache, een elegante talon van een zes centimeter. Ik begeef me op mijn linkervoet springend naar de schoen. Geluk, het is een 38. De verkoopster is nog niet terug, ik laat mijn voet in de schoen glijden. Ik sta bewonderend in de spiegel naar mijn elegante voet te kijken. Mijn intiem moment wordt onderbroken door een stem: "Hier heb ik hem in het brons, wil je passen?"
Brons, waar heeft ze het over? Ach ja, die Mephisto schoenen.
Ik zet met een zucht het open muiltje terug op de plank, wring me in de bronzen Mephisto super gemakkelijke, maar onelegante schoen. Ik moet toegeven, hij zit comfortabel, mag wel voor de prijs. Was het een onoplettendheid van de verkoopster, bij deze doos stond de prijs in mijn richting gedraaid. De vorige dozen die ze rond mij etaleerde, stond de prijs haar richting. De prijs maakte de schoenen niet aantrekkelijker, 149 euro, dit was echt duivels. Bon, als ze zoveel geld vragen, wil ik nog wat show. Ik wandel in de richting van de spiegel en hoop dat de reflectie in de spiegel beter is dan mijn eigen reflectie. Ik schrik als ik in de spiegel kijk, ben ik zo klein, ik lijk wel een lilliputter, ik ben tien centimeter gezakt. Oh, ik heb wel gelezen, ook al ondervonden dat bij het ouder worden de zwaartekracht zijn werk doet, maar dit…
De verkoopster doet haar best en zegt: "Ze staan u wel goed en onder een jeans, kan je die best aan."
Ik kan haar wel wurgen, de dokter heeft me daarnet veroordeeld tot het dragen van Sidonia schoenen en jij gaat mij vertellen dat ze me leuk staan.
Ik kan het niet meer aan, besluit mezelf uit mijn lijden te bevrijden: "Geef me deze maar in het brons en geef me die sandaaltjes in een 38 ook maar mee."
Zo, sta ik thuis met Mephisto schoenen en het besef dat ik een nieuwe generatie instap, wat zal het volgende zijn?

 

feedback van andere lezers

  • miepe
    ze verwijdert zich
    sproet: bedankt, ik ben geen crack in foutloos schrijven. :)
  • Jan_Stephorst
    Van zulke stukjes kan ik genieten. Heerlijk geschreven, grappig en onderhoudend en vooral relativerend.
    Het verklaart waarom ik de laatste tijd steeds meer zin krijg in een Porsche.
    sproet: als de porsche er is, wil ik graag een ritje. bedankt. :)
  • SabineLuypaert
    Dit is het eerste verhaal dat ik van je lees, en het zet aan tot meer, een erg leuke onderhoudende stijl heb je (smile)
    sproet: mephisto 2 komt er nog aan. bedankt voor de reactie. :)
  • Hoeselaar
    Heerlijk lekker luchtig

    Willy
    sproet: bedankt. :)
  • aquaangel
    nog een correctie voor lijn 170:

    zijflank van mijn dij word mee naar onder gedrukt
    word moet met dt ;)

    Gelukkig ik ben blond ;))

    Ik kan het niet meer aan, besluit mezelf uit mijn lijden te bevrijden:

    Ik kan het niet meer aan en besluit mezelf uit mijn lijden te bevrijden.


    ik kijk zo ff welk merk schoenen ik draag hihi in ieder geval mt 40

    xx

    sproet: bedankt, ook een correctie voor daarnet, te laat gemerkt dat ik een "e" vergeten ben in correctie. :))
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .