|
< terug
De scheiding (10)
Ze verkeerden blijkbaar in ver gevorderde staat van zalige dronkenschap. Denise nam plaats, zo ver mogelijk van hen verwijderd en deed alsof ze hen niet opmerkte. Met weemoed dacht ze terug aan haar jeugd bij haar tante en de vele keren dat ze vrolijk en opgewekt door de groene velden had gehold, tantes hond Nick achterna. Nick was een prachtige Ierse setter en toen het dier stierf had ze dagen lang in bed liggen wenen.
Even was er een glimlach op haar gezicht bij de herinnering aan de buurjongen die van zijn fiets was getuimeld. Dit toen hij toevallig voorbij het beekje kwam, waar ze naakt aan het baden was, terwijl een snikhete zon het landschap verschroeide. Hij was haar ettelijke ogenblikken lang blijven begapen om ten slotte na een gestotterde verontschuldiging weg te vluchten. Dit gebeurde kort voor ze op kot ging in Brussel. Maar ze werd al vlug uit haar gedachten opgeschrikt door een van de jongelui die haar met lallende stem en begerig loerende ogen een sigaret kwam aanbieden. Ze bedankte, zei dat ze niet rookte. Maar de jongelui waren duidelijk niet zinnens haar enige rust te gunnen. De ene grove mop volgde op de andere. Met allerlei dubbelzinnigheden probeerde men haar te chokeren. Uiteindelijk werd ze hun opdringerigheid moe en verliet de coupé om haar heil te zoeken in een belendend kompartiment. Maar dit mocht niet baten. De jongelui losten hun prooi niet en volgden haar. Toen ze zich kwaad maakte en zei dat ze eindelijk rust wilde werd hun gedoe alleen maar erger. Ze was blij toen hun aandacht even werd afgeleid door het stoppen van de trein. Toen de kaartjesknipper voorbij kwam maakte ze van de gelegenheid gebruik om naar eerste klasse te verhuizen. Ze betaalde met genoegen het supplement.
(wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- hettie35
Deze schrijfstijl van je vind ik uitermate goed gedaan, ga verder met lezen.
Groetjes Hettie
Julien_Maleur: Dank je Hettie. Spijtig dat dit nog niet de verbeterde en bijgewerkte versie is. Je zult echter wel begrijpen dat ik het geheel in zijn definitieve versie niet opnieuw kan publiceren.
groetjes
Julien. - sproet
wacht op het vervolg. :))
Julien_Maleur: Dank je Sproet voor interesse. Ik vind het spijtig dat ik moet laten beoordelen op dergelijk korte stukjes, maar ik heb ondervonden dat als "verhalen" langer zijn, men zich op de moeite steekt om ze te lezen. Eigenlijk een moeilijke keuze.
groetjes
JM - Jan_Stephorst
Zelfs korte stukjes worden moeilijk om te lezen bij deze schrijfstijl. Misschien moet je een andere keuze maken en de zaken wat actiever beschrijven. Door de 'ik' vorm te gebruiken, door een dialoog op te nemen, door wat realistischer scènes te gebruiken ... Naakt een bad nemen in een beekje in Vlaanderen ... het klinkt als een nieuwe uitdaging voor één of andere reality-reeks op VTM of VT4. Stop de trein, het is nog niet te laat om aan de noodrem te trekken. Terugkeren naar het station en daar de wissel omslaan. Vervolgens een ander spoor kiezen, dat is de feedback die ik je wil geven.
Julien_Maleur: Deze schrijfstijl past juist bij het begin van dit verhaal. Tegen mijn gewoonte in begint dit verhaal (mogelijks roman) niet met aktie, maar met bezinning en innerlijke twijfel. Aktie komt later. Ook in Vlaanderen wordt wel eens naakt gebaad, al is dat misschien uitzonderlijk. Bovendien is er nog zoiets als de fantasie van schrijver en lezer.
groeten
JM - ERWEE
cfm de repliek op sproet: ik lees hem juist omwille van kirte delen
verder blijft het vlot leesbaar zoals het staat, van spoor veranderen hoeft voor mij niet (de treinen staken trouwens)
belendend 'c'ompartinent
Julien_Maleur: Dank je Erwee.
groeten
JM - henny
Goed deel.
Julien_Maleur: Dank
JM
|
