|
< terug
De scheiding (13)
Michel weet niet zo direct wat te antwoorden. Zou zijn jongen ook zo veel verdriet hebben als hij zijn vader verliezen zou? Diep in zijn binnenste beseft Michel echter dat zijn zoon al geen vader meer heeft. Zijn gezin dreigt uiteen te vallen en dan zal zijn kind eenzaam zijn, heen en weer geslingerd worden tussen de twee werelden van zijn uiteengerukte ouders, zonder in één van beiden echt thuis te horen.
Met enige wroeging vraagt Michel zich af of dit niet veel erger is, dan wanneer zijn zoon zijn beide ouders door de dood zou verliezen? Maar Michel wil bij die gedachte niet blijven hangen. En omdat zijn maag knort van de honger stelt hij voor:
'Laten we iets gaan eten. Ik heb honger. Heb jij ook trek?"
Denise vindt dit een prachtig voorstel. Het is van de vorige middag geleden dat ze nog iets te eten heeft gehad. Omdat ze de trein halen moest heeft ze de voorbije avond niet de tijd gehad om te souperen. Nu heeft ze reuzenhonger.
Keuvelend lopen ze naar de restauratiewagen. Nog niet zo lang geleden heeft Michel op dezelfde plaats gezeten, in gedachten verzonken, eenzaam zijn broodjes naar binnen stouwende. Hij vindt het heel wat aangenamer nu met zijn twee. Ze hebben plaats genomen aan een tafeltje bij het raam. Denise praat opgewekt, vertelt over haar jeugd en over de vele gelukkig jaren die ze doorbracht bij haar tante. Ze maakt Michel deelgenoot aan haar liefde voor de natuur. Michel luistert vol belangstelling. Af en toe kijkt hij dromend naar het voorbijsnellende landschap, vol bewondering voor het vlakke land.
'Hadden we in Vlaanderen maar zo veel ruimte!' zucht hij. Met spijt denkt hij aan de vele akkers en weilanden die plaats hebben moeten ruimen voor villa's, bungalows en fabrieken, soms kriskras door elkaar neergezet. Hoewel in zijn Vlaanderenland een politiek van ruimtelijke ordening wordt gevoerd is daar op vele plaatsen nog niet veel van te merken. Opnieuw voelt hij die drang om dat bekrompen Vlaanderen, met zijn overbebouwing en te veel aan beschaving te ontvluchten. Denise kijkt hem observerend aan, ziet de blik in zijn ogen en antwoordt:
'Nederland is mooi. Ik houd van dat land. Maar Vlaanderen heb ik echt lief. In Vlaanderen werd ik geboren. In Vlaanderen wil ik werken. Ik wil er ook lief hebben. Vlaanderen is mijn vaderland en zal dat altijd blijven. Nederland was slechts een halte op de weg die ik gaan moest.'
Michel bekijkt de jonge vrouw met enige verwondering. Dit heeft hij niet verwacht. Hij kijkt haar peinzend aan terwijl ze verder spreekt:
'Holland is een land van bloemen. Ik houd erg veel van bloemen. Helaas! Bloemen verwelken. Verwondert het je niet dat Nederlanders zo veel om bloemen geven? Immers, het zijn zo koele lui!'
Michel denkt hier eventjes over na. Dan antwoordt hij:
'Misschien heeft de Nederlandse ziel bloemen nodig om zich te uiten. Mogelijk is dat de enige manier om haar hartstocht te openbaren.'
Denise moet lachen bij deze analyse van de Nederlander. Dan knabbelt ze voort op haar broodje.
feedback van andere lezers- hettie35
Heb de draad weer opgepakt en heb het met plezier gelezen.
Groetjes Hettie
Julien_Maleur: dank Julien - sproet
ik blijf het graag lezen, maar ik mis een beetje de innerlijke strijd die bij een nakende scheiding aan de orde is. ik hoop dat ik dit als fb mag geven?
liefs, sproet. :))
Julien_Maleur: Ik ben steeds blij met fb. IK neem je opmerking in overweging, maar die innerlijke strijd komt nog. Michel zoekt en wil geen scheiding, hij vreest alleen dat zijn vrouw hem verlaten zal. Hoe het verder evolueert is nog af te wachten.
groeten
JM - ERWEE
zonder in één van beiden echt thuis te horen. => zonder bij één van beiden echt thuis te horen. = vierde regel
Het is van de vorige middag geleden dat ze nog iets te eten heeft gehad. => ik veronderstel dat het om het middageten van die dag gaat, nu lijkt het of het over de vorige dag gaat
... en over de vele gelukkigE jaren die ze doorbracht bij haar tante.
Immers, het zijn zo koele lui!' => zo'n koele lui OF zulke koele lui
Julien_Maleur: dank je Erwee
groeten
jm - henny
Hahaha, als Nederlandse kan ik me heel goed uiten, ook zonder bloemen. Leuke redenatie. ;)
Julien_Maleur: Het doet mij bijzonder plezier dat ik u als Nederlandse kan boeien. Jullie hebben de faam nogal veeleisend te zijn. Vandaar dat jouw fb mij dubbel interesseert.
Mvg
JM
|
