|
< terug
onze gekke wereld (echt gebeurd)
Tania kijkt Tom verleidend aan. Hij draait zijn blik, zonder woorden te delen. Een nieuwe vlam steelt zijn wereld en vol liefde omarmt hij haar. Tania voelt de pijn snijden. Weken heeft ze haar versierkunsten openlijk verspreid en deze vis wil als zeldzaam soort niet in haar netten zwemmen. Een gevoel van stille kwaadheid wordt haar meester. Tommeke, Tommeke, ik zal je pakken...
Ze smijt haar haren over haar rechter schouder en stapt zelfzeker op Maaike af. 'Aangenaam kennismaken juffrouw!' 'Ik ben een vriendin van Tom.' Maaike, sociaal als ze altijd is, maakt een praatje met Tania, niet beseffende dat haar nieuwe kennis op wraak is belust. De avond is jong en de drank stroomt rijkelijk.
Na een uurtje of twee stapt Tania op Maaike af en vraagt kordaat 'waarheid of durven'? Waarheid dan maar, antwoordt Maaike. 'Je durft me niet te kussen.' Oeps, Maaike wordt stil, veilig verborgen in de armen van haar Tom. Ze kijkt Tania aan en merkt dat zij niet opgeeft. 'Je zei doen, Maaike.' Maaike richt haar blik verbouwereerd op en voor ze het weet staat Tania haar passioneel te kussen, dit voor de ogen van Tom. Tom wendt zijn ogen af. Zijn blik vertelt walging.
Na de kus kijkt Maaike Tom aan en zonder woorden vertellen zij heel veel. Wat gebeurt hier? Wat een rare avond! Tania kijkt geamuseerd bij het zien van deze geschrokken gezichten. Ruzie zal ik strooien, denkt ze! De vis zal in mijn netten zwemmen, kost wat kost. De avond vloeit over in de morgen en Tania vervolledigt haar versiertrukken. Ze knuffelt Maaike, wanneer ze kan. Trekt haar truitje omhoog en kust haar buik terwijl ze een klein beetje champagne in de navel van haar slachtoffer giet. Maaike voelt zich steeds onwenniger worden. Wat een rare sfeer, denkt ze bedeesd.
Wanneer de klok vijf uur tikt, besluiten Tom en Maaike huiswaarts te keren. Maaike neemt haar auto en rijdt de parking af. Tom volgt haar voorbeeld. Bij het verlaten van de parking, geeft Tom Maaike het signaal om nog even te stoppen. Hij stapt uit de wagen en wandelt rustig naar Maaike toe. 'Maaike, wil jij nog wel meegaan met mij naar huis?' Maaike wordt stil en verlegen. Tuurlijk wel, denkt ze stiekem. 'Je weet maar nooit meid dat je liever meegaat met Tania.' Nee, schreeuwt Maaike het bijna uit, maar merkt dan de spontane glimlach op van Tom. Gekke meid, zegt hij, terwijl hij nog even vlug over de wang van Maaike streelt!
's Morgens liggen Maaike en Tom zacht in elkaars armen en Tania... Tania vist nog steeds achter het net. Niet één, maar twee keer liep zij een blauwtje op!
feedback van andere lezers- Klaver4
mmm
met plezier gelezen !
tiens, echt gebeurd dan nog merk ik op...
hihi
Maaike zal ook niet bij toeval gekozen zijn denk ik dan...;o)
en tania ook niet haha
xx
klaver4
(ps: zijn blik vertelT walging?)
Liesje: Dag Klaver4,
bedankt om mijn tekst 'met plezier' te lezen en van leuke feedback te voorzien! Het verhaal is echt gebeurd, maar de namen heb ik wel bij toeval gewijzigd ;-)
Groetjes,
Lies - Mistaker
Leuk verhaal!
Is het niet 'waarheid of durven?'
Liefs,
Greta
Liesje: Bedankt!
Je hebt gelijk; het is waarheid of 'durven'!
Groetjes,
Lies - ERWEE
je moet daar blijkbaar dicht op zitten kijken hebben (?)
even deze:
§1 Weken heeft ze haar versierkunsten openblik verspreid en deze vis +> openlijk verspreid
§2 De avond is jong en de drank blijft roemrijk stromen... => De avond is jong en de drank stroomt rijkelijk ... (zou ik aangeven)
Liesje: Ik stond er inderdaad heel erg dichtbij ;-)
bedankt voor de correcte correcties en het lezen natuurlijk! - Ghislaine
Slim dat je de namen fictief genomen hebt, anders had je geheid troubles op je dak
Liesje: :-)
bedankt voor het lezen en de feedback... - sproet
rare kronkels heeft die Tania. :)
Liesje: das zeker dat!
bedankt voor de leuke feedback! - aquaangel
:)
Liesje: bedankt voor deze veelzeggende feedback ;-)
was ook echt een grappige avond!
|
