Volg ons op facebook
|
< terug
Jeugdboek met Amerikaanse burgeroorlog als setting (1)
En 't is te merken :-)
1
Het is valavond. Zes uur. Ik loop de ziel uit mijn lijf. Druk mijn pet op mijn hoofd, anders waait ze weg. In mijn andere hand houd ik mijn hengel. Geen vangst vandaag. Ik draaf voorbij de buren. Ouwe Henry roept: "Kijk, daar, ze hebben hem al te stekken." Hij lacht. Ik doe alsof ik niks hoor. Nog een honderdtal meter, rond de schuur. Ik rem af. Stamp mijn vuile voeten af bij de deur. Ik ruik de aardappelen al.
Ma en pa zitten om de tafel. Ze hebben hun handen gevouwen. Broer kijkt mij spottend aan. Ik denk: God, wat enig, hij heeft één van die buien.
"Daar zullen we hem hebben", zegt vader. Zijn stem klinkt vrolijk.
"Neem die pet van je hoofd, jongen, we gaan bidden.", voegt moeder zacht bevelend toe.
"Waar haal je die trouwens vandaan?"
"Gevonden bij de rivier, pap, er was niemand, dus ik dacht dat het geen kwaad kon."
Ik vouw de pet en prop die in mijn achterzak.
"Je moet geen dingen oppikken die niet van jou zijn, jongen. Je weet nooit of er niet iemand is, die nu loopt te zoeken naar zijn pet."
"Zeker dat je die pet 'gevonden' hebt?"
"Heel zeker, Jeffrey. Niet iedereen is zoals jij."
"Wat wil je daarmee zeggen, hé? Dat ik een dief ben? Stuk profiteur. De godganse dag zitten vissen terwijl anderen al het zware werk doen. Vandaag twee akkers omgeploegd, mijnheertje. Heb je dan tenminste wat gevangen?"
"Nee. Sinds iemand mijn fuik op mysterieuze wijze saboteerde, is er een zware recessie in het vissersbedrijf."
"Het leven van een visser is hard. Zelfs al is dan het een loos vissertje."
Ik kook. Ik wil opspringen en mijn bord breken over het hoofd van die etter, maar moeder komt tussenbeide.
"Jongens, jongens. Schei er verdorie mee uit. Moeten jullie nou echt Kaen en Abel naspelen? Volstaat het niet dat heel het land verscheurd is?"
Ik laat mij op mijn stoel zakken. Jeffrey steekt zijn tong naar me uit. Klein kind. Pa zegt het gebed voor. We danken.
Moeder schept de soep op. Ik ben eerst aan de beurt. Met de lepel schraapt ze flink langs de bodem. Ik krijg mijn bord terug. Ze knipoogt. In het bord drijven drie grote stukken vlees. Jeffrey schuifelt met zijn stoel.
"Is er nieuws van Fort Sumter?", vraag ik.
"We hebben te maken met een patstelling. We kunnen het fort niet ontruimen en bevoorraden lukt ook niet."
"Hoe zit dat dan?", vraagt vader.
"Als we ontruimen, lijkt het wel of we hen zonder slag of stoot hun zin geven. Bevoorraden staat echter gelijk aan een oorlogsverklaring."
"Alsof die windbuilen ooit werkelijk het vuur openen. Een luidruchtig stel praatjesmakers bij elkaar."
"Je kent je landgenoten slecht, mijn zoon. Onderschat hun zuiderse temperament niet."
"Ze kunnen niet blijven dreigen. Dat beseffen ze zelf ook. Ze moeten hun beslissing hard maken tegenover het buitenland. Tonen dat het hun menens is."
"Zo is het maar net.", knikt moeder beslist. Ze kijkt mij bemoedigend aan.
"Engeland en Frankrijk verwachten actie. Als je zegt dat je een onafhankelijk land bent, kun je geen troepen van een vreemde mogendheid op je grondgebied tolereren."
"Lisa, ik vraag het je heel serieus: zijn de vrouwen in Engeland allemaal zo slim of ben jij een uitzondering?"
Moeder straalt.
"Ik denk dat nationaliteit weinig te maken heeft met intelligentie. Trouwens, ik haal mijn informatie ook maar uit de krant."
"Wat denk jij dat er zal gebeuren, moeder?"
"Ik hoop dat het overwaait, dat de politici hun verstand gebruiken. Dat hoop ik."
"Maar?"
"Ik ben bang dat we het te ver hebben laten komen.De mensen laten zich opjutten."
"Ach, onzin. Die zuidelijke dandy's hebben over een maand heus wel begrepen dat ze het alleen niet kunnen rooien. Als hun grillige belles de jurken en de serviezen, en de poedertjes uit het Noorden beginnen missen, draaien ze meteen bij."
Ik schud van nee.
"Ze zijn koppiger dan je denkt."
"Onzin. Hun president zei laatst nog: 'al wat we vragen, is dat jullie ons met rust laten.' Dat zegt toch genoeg? Veel dreigen, maar als het er op aan komt…"
"Ik ben bang dat de regering nooit zeven volledige staten in alle rust laat vertrekken."
Moeder en ik vinden bevestiging in elkaars ogen.
"Waar de Mississippi stroomt, kun je geen twéé naties hebben. Dat is economisch gezien, volstrekt onlogisch."
"Wat beginnen jullie over rivieren? Ik dacht dat het om slavernij ging.", werpt vader tussen.
"Tuurlijk. Maar da's maar een symptoom van iets veel fundamentelers: noord en zuid hebben een totaal verschillende economie. Dáár botst het.Uiteindelijk draait het allemaal om geld."
"Enkel nog sigaren en goedkope brandy en we kunnen een politieke discussiegroep starten."
"Zegt trouwens niemand wat over mijn eten?"
"Het is overheerlijk ma, zoals altijd."zeg ik gemeend.
"Je overtreft je, Lisa. Dat weet je zelf best."
Jeffrey zwijgt. We kijken hem met z'n allen aan. Hij schrikt op.
Uiteindelijk zegt hij:
"Erg te genieten. Ondanks het politieke sausje."
Hij gaat van tafel.
Moeder haalt haar schouders op.
"Heb je mij nog een portie, Lisa?"
Moeder neemt vaders bord en schept op.
Boven hoor ik een deur dichtslaan.
feedback van andere lezers- feniks
... een verademing na hetgeen je de voorbije dagen op de site gegooid hebt.
Ik geef eerlijk toe dat ik 'in den beginne' fan was, maar bij het stijgen van de belangstelling daalde het niveau van je schrijfsels.
sommige teksten heb ik hier zelfs een tweede keer de revue zien passeren.
Voor iemand me beschuldigt van penisnijd wel effe zeggen dat ik niet vies ben van een heet standje, maar ik heb hier de laatste dagen net iets te veel klodders te slikken gekregen. (terwijl ik dat van nature al niet ben).
Nikske persoonlijk, William ... Alleen het verzoek 'matig ajb een beetje'.
Wil je echt de schermen met ejaculaat drapperen, kijk dan even op bijv. www.schespot.be. Daar zitten ze echt wel op hete schrijfsels te wachten.
groeten,
Raf
pisatelj: Halllo Raf,
Je hebt het dan vooral over al die sekstoestanden, want Het spinnenmeisje gaat helemaal niet over seks.
Weet zelf niet te zeggen of ik die teksten goed vind of niet, ik weet alleen dat ik ze schrijf.
Ik moet wel zeggen dat ik deze site anders bekijk als in het begin
Ik hou nu al de dingen die ik zelf echt goed vind achter
Vandaar het stuk waar je net op reageert, want dat is ROMMEL
Grappig dat jij dat dan een verademing vindt.
Trouwens, ik schrijf over vanalles en nog wat, maar op de site heb ik gemerkt dat ik bijna alleen reacties krijg op sekstoestanden.
'Ik geef eerlijk toe' haal ik hier even toe
Snap niet goed wat daar de geweldige bekentenis aan is.
Merci voor een meer dan twee woorden reactie,
Dag fan :-) - sproet
William, de verwoording van Feniks kan ik volgen en het gaat hem niet zo zeer over het schrijven van seks-standjes. ik kreeg het gevoel dat je maar wat neerkletste om toch maar iets te publiceren.
eerlijk gezegd, ik heb liever minder reacties, dan dat ze je na een tijdje laten vallen!
jou spinnenmeisje is een juweeltje! play-boy schrijvers zijn er genoeg, jij hebt meer in je mars.
heeft het met je pisces te maken, de verslaving. als je merkt dat iets succes heeft, je doorgaat tot...?
over dit verhaal nu: het komt mij nogal chaotisch over en ik snap het eigenlijk niet zo goed. ik ben ook maar een dom blondje he en dan nog met sproeten.
als dialoog opbouw zit het wel goed in elkaar.
liefs, trees ;-)
pisatelj: het is rommel :-) - Mistaker
Ik ben niet blond maar rossig wat niet verhindert dat ik er ook weinig van snap. Heb dit wel graag gelezen trouwens. De zin 'ze hebben hem al te stekken' begrijp ik niet.
G (ik vind die uitgevers ook zotten en probeer het in de zomervakantie eens opnieuw!)
pisatelj: Doen!! - Ghislaine
De politiek nogal hectisch benaderd. Dit kan ik iets beter van je smaken. Je zat de laatste tijd zowat in je puberjaren. Seks in tekst oké maar overdrijven zoals Cremer nou niet echt mijn ding. Maar ja, ik wijt het aan je leeftijd. Dertigers lopen scheef van de sperma hahaha.
pisatelj: ik ben 25!! :-) - Magdalena
mmmmmmm
ik hield wel van die sekstoestanden: met zoveel gevoel en bijgedachten geschreven dat de seks in mijn ogen een middel was om een levensacht personnage te schilderen.
Dit hier vind ik maar matig, een 'goed min', maar toch te goed om 'niet goed' te schrijven.
Liefs xx
pisatelj: ik weet dat dit niet goed is, vind ik zelf ook :-) - otiske
Ok, dit is iets heel anders, maar toch heb ik het graag gelezen. Het is een beetje chaotisch, maar slecht is het niet, groetjes.
|
