naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Uit ontmoetingen, onderweg. Dit naar het bekijken van een foto en lezen van Ons Erfdeel 2

door Hoeselaar

Onderweg


Tweedelig is dit kostuum, waarvan een jaszak ietsjes puilt, de rechter. Met dubbele rij knopen lijkt het pak ouderwets. De broek in hetzelfde grijze stof stulpt daar waar de knieën plooien. Een grijze hoed bedekt de oude diep met rimpels doortrokken mannenhoofd. Hij draagt een kleine koffer links en een aktetas rechts staat even stil en kijkt verwachtingsvol, volgt de ruwe houtlijnen van planken die in het beton achterbleven. Stoffig is de grond, heel mul stof dat bij het geringste stappen als kleine wolkjes omhoog stijgt. Zijn zwarte schoenen zien nu grijs al schuurt hij ze met zijn voet aan de achterkant van de pantalon af. Zou het nog ver zijn vraagt hij zich af en heft daarbij de koffer omhoog zodat hij het armbandhorloge kan raadplegen. Ik ben laat, ben nochtans vroeg vertrokken en heb nergens getreuzeld. Heb mezelf niet de tijd gegund om even op adem te komen of iets te eten. Ja, in de trein kon ik even iets drinken maar ook maar met mondjesmaat. Vroeger stonden jongeren op, ikzelf deed dat tenminste als er een oudere persoon of een wordende moeder instapte. Heden ten dage is deze hoffelijkheid buiten gebruik geraakt, men lacht ons zelf uit als we het moeilijk hebben. Je moet maar eerder instappen oude, zei een van hen en lachte naar de anderen. Zo laat al, goh, wat zullen de anderen wel denken, en dat meteen op de eerste dag. Hij zette zijn bagage even neer en haalde een zakdoek uit de uitpuilende jaszak. Met deze zakdoek veegde hij het zweet van zijn voorhoofd en zag dat dit lichtgrijs kleurde. Goh, hoe zal men op mijn uiterlijk te werk gaan, hoe zal men mij beoordelen. Verder speculeren had toch geen zin, hij moest zien zo snel mogelijk op dat adres aan te komen. Hij hief koffer en aktetas gelijk op en zette zijn weg voort.

Willy

feedback van andere lezers

• sproet
  een goed weergegeven fragment en aanschouwelijk, ik krijg zo een beeld voor mij!
  
  liefs, sproet :-)
  Hoeselaar: Dank je wel
  
  Willy
• Ghislaine
  Net alsof ik naar je hoofdpersonage stond.
  Hoeselaar: Dank je wel Ghislaine, het is moeilijk om onder de huid van iemand anders te kruipen maar blijf het proberen
  
  Willy