Volg ons op facebook
|
< terug
Een kleurrijk mens worden!
Ik woonde, ik schrijf woonde, in de Roze en nu is het dus Schaperijstraat geworden. Aan de stadsdiensten eens vragen om er Zwarte Schaperijstraat van te maken. Zo voel ik me, het zwarte schaap!
Ik voel medelijden met mezelf en ik moet plots denken aan een uitspraak die mijn man vaak deed: "Medelijden leidt tot zelfmoord."
Er was nog zo één van zijn lievelingsuitspraken: "je moet een kleurrijk mens worden."
Hij dacht, ik trek een kleurrijk hemd aan en ik ben een kleurrijk mens. Soms probeerde ik hem uit te leggen dat het iets anders inhield, maar dan kreeg ik de opmerking dat ik het veel te ver ging zoeken.
Er is geen enkel haar op mijn hoofd dat aan een kleurrijke zelfmoord denkt. Ik ben wel een mens die nu medelijden heeft met zichzelf, mag dat even?
De vragen timmeren in mijn hoofd een bouwwerk waar niemand in kan gaan wonen. Er is geen werfleider om het doolhof construct op te volgen.
Er is zo veel gebeurd de laatste drie jaar van ons huwelijk. Ik verlangde er naar om nu de kinderen op kot waren samen met zijn tweetjes…, ik verlangde niet, ik droomde. Onze dromen, onze verlangens sloegen een andere richting in. Mijn droomstraatje liep in die periode dood en toen ik rechtsomkeer maakte, was er een rond punt aangelegd. De stadsdiensten waren een verkeersbord vergeten te zetten: einde van de rotonde! Het lukte niet meer om elkaar nog te vinden, ik heb ervoor geknokt letterlijk en figuurlijk.
Het laatste jaar van ons huwelijk was een hel en 'Lucifer' stuurde me de baan op.
Samen met een vriendin ging ik naar een spirituele avond, prachtig woord voor de kunsten van 'Madame Soleil'. Aan tafeltjes mochten we wachten tot het onze beurt was om onze toekomst in kaarten te laten voorspellen. Er zat een man aan ons tafel, die het lonken niet kon laten en naar mij lonkte. We geraakten in gesprek en blijkbaar kon hij via kaarten, het een en het ander onthullen. Vermits ik kleurrijk aan het worden was zonder meelijwekkende suïcide in mijn hoofd, liet ik me zijn kennis welgevallen. Wel een beetje bizar, die man vertelde zaken die hij hoegenaamd niet kon weten of las hij het verdriet van mijn gezicht? Ik droeg toen nog mijn trouwring en hij vroeg of hij hem mocht in zijn handen houden. Nieuwsgierig naar de boodschap die hij hieruit zou opmaken, gaf ik hem de ring in zijn linkerhand. Hij zei: " dit huwelijk loopt vierkant en jij bent van plan eruit te stappen, je man zal het nooit doen."
De avond vorderde, de glaasjes wijn vergeten te tellen en ja, de telefoonnummers werden uitgewisseld. Bij Madame Soleil ben ik die avond niet meer geraakt, ik had Mijnheer Merlijn ontmoet en een gratis consult kunnen versieren.
's Anderendaags belde hij reeds op en vroeg om elkaar terug te zien. Ik was zelf verwonderd hoe vlug je in contact geraakt met andere mannen. Als dit kleurrijk worden is, dan viel dit best mee!
Mijn man, ik woonde toen nog in de Roze, keek me groen van jaloezie aan en snapte het niet. Hij had wel zijn platonisch vriendinnetje, maar hij kende me genoeg om te weten dat ik niet platonisch geprogrammeerd was. Ik kreeg te horen: " Een avond alleen gaan stappen en ze heeft er al ene opgescharreld." Met de hoorn in mijn hand en in zijn aanwezigheid maakte ik inderdaad een afspraak voor de volgende vrijdagavond.
André belde me elke avond en ik treiterde mijn man door lange en aangename telefonische gesprekken te voeren. Bijna vijfentwintig jaar was ik trouw geweest aan mijn man, het was ook geen slecht huwelijk. Nu, was het op geconsumeerd en dat is niet eenvoudig om toe te geven. André, gaf me troost en een duw in de rug om op zoek te gaan naar een eigen woonst.
wordt vervolgd
feedback van andere lezers- maxiem
sterk geschreven, ben er stil van geworden gr maxiem
sproet: het is allemaal al meer dan 10 jaar geleden, maar het was wel ingrijpend.
thxs voor het lezen en de fb. :-) - otiske
Heel goed neergezet en ik ben benieuwd om meer te lezen, groetjes.
sproet: er wordt aangewerkt...
liefs, sproet ;-) - Klaver4
mooi neergepend; leest vlot ook !
en pijnlijke laatste alinea's, als het zover komt dat ge dates maakt in bijzijn van partner-ex in wording- of ex.
psje: Er is zo veel gebeurD
is dit geen vervolg op één van de voorgaande stukken, ja toch of vergis ik mij hier ?
liefs
klaver4
sproet: goed gezien dit gaat over mijn scheiding. ik probeer het allemaal een beetje te reconstrueren en schrijf er nu en dan wat over, het hangt aan elkaar!
een dikke merci om de fouten te verbeteren, ik stel dat echt op prijs. ;-) - chris
een mens is gemaakt om vrij te zijn en toch binden we ons ,wat wij dan zien in die partner die dingen die we goed en niet goed vinden is ons eigen spiegel
zo was er een jongen man hij klopte aan bij een mooie vrouw
ik ben het !! nee hier is geen plaats 2 !!
jaren later klopte de man weer aan
jij bent het ,, kom binnen ,,op jpu heb ik gewacht<
snap je Chris
sproet: ik heb het gesnopen dat ik het gesnapt heb Chris.
mooie fb!
liefs, sproet
|
