Volg ons op facebook
|
< terug
De oranje postbus
Ze was er zo zeker van geweest! De volle honderd procent zeker! Ze wist dat ze een reguliere knalrode brievenbus in het parkje had zien staan.
'Toch niet,' zei de vriendelijke man aan wie ze vroeg waar de postbus stond,' in dit parkje staat geen bus. Je moet verder wandelen tot op het rond pleintje daar!' en hij wees de richting met gestrekte arm.
Ze keek. Het leek een metafoor: in het parkje stonden enkel oranje…vuilbakken!
Hoe vaak in haar leven had ze geen brieven geschreven die nooit de boodschap over brachten? Hoe vaak had ze niet de verkeerde mensen vertrouwd?
En dan, ineens gebeurt er iets. Op het moment dat ze dacht brieven te schrijven aan dovemansoren, aan een autist die toch haar taal niet begreep…bleek ze aan een vreemd analoog van Sinterklaas te schrijven. Iemand die wél luisterde. Heel kwaad in het begin, perplex in het midden, stil naar het einde toe, en…haar een bloem gaf op het ogenblik dat ze alles opbiechtte wat ze uitgespookt had.
Het duurt niet lang meer eer hij op zijn poten staat,' zei ze aan haar zoon. 'Hij begreep de taal niet!'
Hij kon er niet aan uit. Zijn moeder zei 'Ik hou van jou,' maar zette hem in een instelling waar hij doodongelukkig was; opvoeders zeiden 'ik hou van jou,' maar zagen hem nooit echt; zijn grootvader lachte 'ik hou van jou,' maar stierf zonder hem een afscheidskus en 'tot ziens' te zeggen.
Het vraagt een bende gekke dichters die lachen, zingen, wenen
Ik hou van jou!
In alle maten, kleuren, ritmes, melodieën, stoute woorden, zeemzoete woorden, pure porno en preuts gefluister.
En pas toen hij begreep dat één woord duizend nuances heeft, toen pas begreep hij dat er niets mis is met hém, maar wel met een taal dat duizend nuances van emotie allemaal onder één noemer zet.
'Hij is een kunstenaar Vik,' zei ze.
'Je hebt gelijk moeder,' zei haar zoon en zwaaide toen hij naar huis vertrok. Zijn eigen huis en eigen leven.
feedback van andere lezers- dichtduvel
Graag gelezen, er zit vaart in, j
Magdalena: dank je! - Ghislaine
Mijn zoon is ook niet gelukkig in de instelling, maar wat moet ik anders met hem? Thuis is ie niet betrouwbaar en slik zijn medicijnen niet! Ik had geen enkele andere keuze. Er moet ook gewerkt worden. En wie droomt dat instellingen OCMW's zijn, droomt liefst verder. Achthonderd euro per maand is gene kattepis.
Magdalena: 'k kan niet anders dan een dikke knuffel sturen
ik denk écht dat we een tijd van verandering (in positieve zin) beleven
XXXX - innerchild
En toen pas begrepen WIJ dat één woord duizend nuances kan hebben !!!
Zij die denken het steeds beter te weten zijn zo dom.
Waarom luisteren we niet meer met ons hart ?
Magdalena: zo JUIST! Ik heb dat pas beseft door hem, dat wij één woord gebruiken voor zo véél nuances en dat hij geblokkeerd zit omdat hij niet weet wanneer welk woord te gebruiken. XXX - otiske
Ook weer knap dit hoor, je hebt wel iets met de sint hé ;-) ik ook hoor dat kan je wel lezen in één van mijn verhalen, en ik geloof dat de titel zelfs sinterklaas is, hahaha, groetjes en maak er nog een fijne dag van.
Magdalena: Dank je! (ik ben iets aan het schrijven om echt te publiceren, maar, ik zou daar gedichtjes willen bij voegen van verschillende mensen; ik ga met Jan overleggen en jullie nadien contacteren xx) - maxiem
mooie inhoud, gr maxiem
Magdalena: xxx! - ozzy
Ooit tekende Gummbach een cartoon waarop een softenon kind met zijn armstompje in de richting van iemand wees en daarom werd vermaand door zijn moeder met " niet wijzen". Het schokte
maar trok wel de aandacht. Jij doet dat met woorden Magdalena
en da's heel knap. Proficiat.
Groejes, Ozzy.
Magdalena: grinnik. Dank je!!
|
