Volg ons op facebook
|
< terug
Antwerpen de koek en stad.
Moest ik onder foltering een Antwerpenaar moeten omschrijven dan zou ik het volgende antwoord geven.
De sfeer waar een Antwerpenaar in leeft is:
- ik ben zelfstandige
- ik was zelfstandige
- ik zal ooit zelfstandige zijn
Dat laatste is trouwens een soort in de lucht hangende levens fluwum.
Die zeer vlot en handig doorprik word door de Antwerpse Alternatieve sien. Waaronder al jaren hun smaakmaker radio Centraal.
Wat er mij ook altijd zeer verbaast heeft, dat is, de reactie die de naam Antwerpen in de rest van Vlaanderen oproept.
Het is in vele gevallen een agressieve reactie, en iedereen weet dat achter agressie meestal angst schuilt.
En daar ben ik de beste getuige van.
Toen ik op 17jarige alleen ging wonen, verhuisde ik van West-Vlaanderen naar Gent waar ik 2jaar verbleef waarna ik in Leuven ging wonen.
Na 5jaar, en eventjes 2jaar in Brussel, verhuisde ik naar Antwerpen waar ik 30 jaar geleefd en gewerkt heb.
Of, ik ben jaren rond Antwerpen heen getrokken. Ik had het er moeilijk mee .
Met wat de meeste NIET Antwerpenaren omschrijven als arrogant.
Wat ik nu zou omschrijven als ZELFZEKER.
Hoe ik Gent zou omschrijven, dat weet ik niet zo goed, om de eenvoudige reden dat wie in Antwerpen woont, geen enkele behoefte heeft in een andere stad.
Dat er een andere stad bestaat komt zelfs niet bij hen op.
Dat soms totale onbegrip is zelfs enigszins grappig.
Een goede vriend die ik in Antwerpen kende kwam op een dag op bezoek, in zijn auto.
Hij vertelde mij dat hij nergens was gestopt want hij betrouwde die bosjes, die langst de wegen stonden, niet zo.
Toen kwam bij mij het idee op dat de gedachten gang van mijn vriend impliceerde dat er in die bosjes misschien wel de bende van Baekeland zou opduiken.
Dat soort onbegrip.
Of die West-Vlaming die van Antwerpen alleen wapens en hoeren kende. Of de Zoo.
Alsof alle vrouwen in Antwerpen ergens tegen een straatlantaren staan te leunen. De bezoeker van hun stad zwoel aankijkend. Duidelijk tot meer bereid dan de eega thuis.
Maar de behoeften worden niet vervuld want ergens is er een vermoeden van dreiging, van 'het' onbekende, de wapens.
Het vermoeden bestaat zelfs dat de inwoners van die stad alles weten, als woonden ze er .Van de zoo.
Het is misschien wel het eeuwen oude conflict tussen platteland en stad.
Het conflict woelt zelfs op zekere hoogte in de stad.
Neem nu de twee centras in Antwerpen.
Het centrum rond de kathedraal die een zeer provinciaals centrum is, in de sfeer van 'iedereen kent zijn buren'.
Het andere centrum ligt rond het centraal station. Een station waar, andere dan de religieuze tegenhanger de kathedraal, symbolen staan in gegrift.
De sfeer rond het station voelt wereldlijke aan. Daar kent men zijn buren niet, velen zijn daar maar voor eventjes daar ligt het kloppende hart van de stad.
Het nieuwe spoorwegstation heeft trouwens een capaciteit van 50.000 mensen die ze iedere dag uitspuwt in de buik van de stad.
Terwijl de kathedraal de traditie uitstraalt.
Ironie dat jaren geleden een lid van de liberalen, bijna, besloot om dat station, dat symbool van vooruitgang, te slopen.
Ze zijn gelukkig bijgedraaid.
En dan is er nog dat verschrikkelijke idee, die jaren geleden ter uitvoer is gebracht namelijk, het kotsmisselijke, het dempen van het dok tussen de Vlaamse en Waalse kaai. De sloop werd verzekerd door de zwarte doos, die het hof van beroep huisvest, op de plaats van de sluis, die het dok van water bevoorrade, te droppen.
Men heeft daar een gouden kans gemist om op die plaats de prachtigste zeilschepen haven ter wereld te maken
In het oorspronkelijke plan werd het gehele Zuid platgegooid en verrezen er op die plaats modernistische gebouwen die de thuishaven moesten worden van een administratief centrum met vele JUPS, iets in de stijl van de Docklands in Londen .
Het visionaire idee zat wel juist, alleen het Noord zal die functie vervullen.
Het Zuid zal in de nog steeds bomende, en met de verwachting van binnenkort massa's babyboomers die op pensioen zullen gaan en die zullen reizen, economie van het toerisme ingeschakeld worden.
Wat een van de vele argumenten is voor een moedig politicus om dat dok terug uit te graven en die zwarte doos daar weg te vegen.
Het is een regelrechte schande dat een zo grote ruimte,zo dicht bij het centrum, die met een klein beetje energie, tot de mooiste zeilschepen haven van de wereld zou kunnen uitgroeien of tot een plaats waar op woonboten mensen leven, verspild wordt aan de auto.
Een oplossing ligt in het braak liggende gebied richting Hoboken daar zou een fantastisch plein kunnen verijzen die naast een immense Parking een open ruimte kan worden waar massa evenementen, zoals de foor, circussen kunnen doorgaan. Alles wat nu tussen de Waalse en Vlaamse kaai gebeurt.
Er is ook een directe aansluiting me de snelweg.
U vraagt zich af wie zal dat betalen .
NIEMANT
De ligging van de zeilboten haven op linkeroever zorgt ervoor dat er jaarlijks voor ettelijke miljoenen moet gebaggerd worden.
Onze voorouders wisten waarom ze de nu gedempte zuiderdokken daar aanlegden. Het schuren van het water in de bocht van de schelde zorgt voor een gratis uitbaggering
Onlangs was ik op bezoek op het eilandje ik wilde naar het nieuwe kamping kontikki
nassaustraat 7
2000 antwerpen (eilandje)
Van het zuid via de paardenmarkt, hessenplein.
Het was donker.
Opeens werd ik geconfronteerd met die enorme open ruimte die door de waterpartij op het eilandje word gevormd.
Het gevoel van een enorme bevrijdende ruimte.
In tegenstelling tot de binnenstad de kleine bochtige straatjes die de bewoners beschermden tegen een natuur die als een bedreiging werd aangevoeld.
De open ruimte van het eilandje toont de mens die niet meer bang is van de natuur .
Hij zoekt de natuur op.
Wie de historie van Antwerpen wil aanvoelen raad ik de volgende route aan.
-De start de kleine straatjes rond de kathedraal. Smalle bochtige straatjes, de straatjes zorgden voor bescherming. Binnen de stadswallen was het warmer, als windstormen de plattelanders geselden dan was het binnen de stadswallen gezellig warm.
De bochten verdeelden de wind die in het gieren werd gestuit.
-De volgende halte zou het zuid kunnen zijn.
De lijnrechte straten, waar de wind gerust mag razen, in functie van het zich snel verplaatsen van punt A naar punt B in een beschermende wagen.
De voornaamste straten liepen naar een punt een centraal gedeelte waarbij een rotonde /Lambermontplaats / zorgde dat al die karossen AL die beschermende dozen konden draaien en een andere straat binnenrijen.
De zijstraten waar de minder behoede leefden die bevolkten die straten, onbeschermd maar genietend en gebruikmakend van die nieuwe ruimte.
-De laatste plaats is het Noord, het eilandje. Waar de open ruimte een volgende stap is in de richting waar de stad zich in beweegt. Weg is het claustrofobisch gevoel van de kleine straatjes. Weg is ook de bescherming.
Alles wordt transparant.
Een weerspiegeling van de enorme ruimte waarin de meeste van ons zich dagelijks in bewegen.
SYBERSPACE
Of een toekomst met massa's .
Massa's mensen die vreedzaam de toekomstige stedelijke ruimtes zullen vullen we zullen ze nodig hebben.
Niet alleen om de historische steden te bewaren maar ook om de enorme uitdagingen van de toekomst aan te gaan.
De nieuwe bewoners komen niet alleen uit het buitenland.
Meer en meer plattelanders zoeken de stad op als woongebied.
Tijdens de 70tiger jaren was ik getuige van de vlucht uit de stad.
Toen ik er ging wonen toen likte de stad nog haar wonden. De zoveelste grote haven staking was net achter de rug. De resultaten zorgenden ervoor dat de meeste haven arbeiders hun sites waar ze de laatste eeuw hadden gewoond konden verlaten. De meeste kozen voor een verblijf op het platteland. De betere financiële verloning en een massaal gebruikt voertuig. De auto. Stelden velen in staat om te realiseren waar ze al zo lang van droomden.
Het bambi, en lassie platteland die massaal werd geconsumeerd via de nieuwe media de tv.
En waar van werd gedroomd. Toen die lotsbestemming voor zo velen realiseerbaar bleek.
Kon de pret niet op .
De stad liep leeg .
Toen kwam ik er wonen.
De stad werd nooit meer dezelfde.
Hi hi.
feedback van andere lezers- Magdalena
Ik vind het schitterend geschreven;
Maar, de inhoud is sterk genoeg voor 3 of 4 korte verhaaltjes die dan een groter publiek kunnen aanspreken vermoed ik.
Wie Antwerpen niet kent, is niet zo gediend bij de praktische beschrijvingen: dat hoort in een reisgids, anders beperk je je publiek tot de Antwerpenaren
(grinnik: die vooral zichzelf graag horen praten en weinig luisteren)
"De stad werd nooit meer dezelfde" vind ik subliem gevonden en... is vermoedelijk WAAR!
:):):)
verf: xx - otiske
Ik vindt dit een mooie omschrijving of beschrijving. Leest plezierig ook, groetjes.
verf: xx - sproet
antwerpen in de VERF gezet!
mooie promotie en graag gelezen, bekijk het bij mijn volgende bezoek met andere ogen.
liefs, sproet
verf: xx - koyaanisqatsi
Als geboren en getogen Antwerpenaar (met zeer gemengde gevoelens over "zijn" stad): zeer graag gelezen.
Helaas kunnen er over de culturele en andere kemels van het bestuur vd stad tijdens de vorige eeuw, bibliotheken vol geschreven worden.
verf: xx
|
