|
< terug
De scheiding (26)
Michel is veel te vroeg aan het station. Even denkt hij er aan om binnen op de aankomst van Denise te wachten. Uiteindelijk blijft hij toch buiten en loopt in de straat op en neer. Intussen houdt hij onafgebroken de uitgang van het station in het oog.
Michel is blij dat Denise is ingegaan op zijn uitnodiging om de avond samen door te brengen. Hij voelt een hevige behoefte aan intimiteit. Maar zal het meisje bereid zijn om op zijn avances in te gaan? Ze is zo jong. Wat voelt ze trouwens voor hem? Welke zijn zijn eigen gevoelens? Nadat hij haar in Amsterdam heeft verlaten zag hij haar niet meer terug en heeft niets meer van haar gehoord. Hun ontmoeting was toevallig en kortstondig. Maar toch zo aangenaam. Misschien moet hij na deze ene afspraak dit meisje vergeten, haar uit zijn leven bannen. Er is immers een ander soort vrouwen bij wie hij zijn eenzaamheid kwijt kan. Maar dan denkt hij terug aan die jeugdige frisheid en de spontaniteit van Denise. Hij denkt terug aan haar vrolijke lach en haar heerlijk gekwebbel. In zijn verbeelding ziet hij haar lichaam, jong en sierlijk. Hij verlangt naar dat lichaam. Hij wil met Denise vrijen. Maar zal zij zich willen schenken. En wat daarna?
Opnieuw is er de twijfel. Zal Denise hem kunnen geven wat hij het meest nodig heeft: een onopgemerkte aanwezigheid en een onvoorwaardelijke onderwerping aan de geliefde, aan de echtgenoot, aan het mannetjesdier? Zal Denise haar eigen identiteit kunnen en willen verloochenen om een deel van zijn 'ik' te worden? Zijn vrouw heeft dit niet gekund. Zal dit meisje, Denise, dat behoort tot een nieuwe generatie van vrijgevochten vrouwen, haar eigenheid willen vergeten?
Maaar is dit wel nodig? Misschien heeft Michel juist nood aan een vrijgevochten, zelfbewuste, jonge vrouw, die hem de nodige steun en vrijheid wil geven om zijn toekomstdromen waar te maken. Misschien is er een vrouw nodig met een eigen identiteit, die hem niet verstikt met haar moederlijke bezitsdrang. Een vrouw, die zijn ziel vrijlaat en niet als een parasieterende plant zijn persoonlijkheid dooddrukt. Mogelijks heeft hij met Denise een toekomst, waarin zij als man en vrouw gelukkig kunnen samen leven in een eerlijk partnerschap met respect voor ieders persoonlijkheid en ambitie. Michel heeft met zijn echtgenote te dikwijls ervaren dat het echtelijke samenleven eigenlijk een samen gevangen zijn betekende, waarbij ze aan elkaar de schuld gaven voor het verlies van hun vrijheid.
Zal Michel met Denise dat ideale partnerschap kunnen beleven? Zal deze jonge vrouw zijn toekomst willen delen? Loopt hij in zijn eenzaamheid niet op de feiten vooruit?
Als enig antwoord ziet Michel de jonge vrouw het station verlaten. Onmiddellijk vergeet hij alle twijfels. In zijn binnenste ontpopt zich een hevige bezitsdrang en hij voelt zich net een wilde hengst die bij een loopse merrie wordt losgelaten.
**
feedback van andere lezers- sproet
misschien en nog eens misschien, Michel zal toch wel een beetje vollwassen moeten worden, heel goed weergegeven zijn twijfel!
hij is wel voortvarend...
leuk om lezen.
liefs, sproet
Julien_Maleur: Niet volwassen worden maar moeten kiezen. Die reis voor zijn werk was de spreekwoordelijke druppel, de aanleiding, maar eigenlijk bestond de huiselijke spanning omwillen van zijn carrière ambities reeds lang. Zijn vrouw dringt Michel een keuze op tussen zijn gezin (haar) en zijn loopbaan (zijn werk) en Michel wil niet kiezen. Hij wil beiden behouden en vooral wil hij dat zijn vrouw zich ondergeschikt maakt aan zijn toekomstdromen, aan zijn carrière. Nu de bom gebarsten is en hij enige afleiding vindt bij een ''jong ding" rijpt de idee van een nieuw leven met die jonge vrouw. Maar hij houdt nog van zijn vrouw en dan is er weer die eeuwige twijfel. Michel denkt nu eenmaal te veel na en te dikwijls en dat leidt tot twijfel.
Bedankt voor appreciatie en fb, Sproet.
groetjes
JM - henny
Ho ho, niet te hard van stapel lopen Michel!
Julien_Maleur: Dank je Henny. Blij dat mijn verhaal je bevalt.
groetjes
JM - hettie35
Ben benieuwd wat Michel uiteindelijk zal kiezen,
groetjes Hettie
Julien_Maleur: Een beetje nieuwsgierigheid is goed.
groeten Julien
|
