|
< terug
Experimenteel sprookje: Het verwelkte brein
Heel lang geleden toen er nog. Toen leek alles zo onschuldig te. Mensen waren blij dat er nog wonderen. Er was zelfs. Ze had heel lang kastanjebruin. Elke zaterdag wandelde zij vrolijk door het nabijgelegen. Tot op die dag dat. Hij scheen helemaal geen aanstalten te maken om. Met angstige blik keek ze hem recht. Helaas was er geen ridder voorhanden om. Gelukkig werd ze. Die zouden haar snel. Oma had immers. Dat gelukkige moment herinnerde ze zich nog als. Ze zat net op haar favoriete. Met zorg stiftte ze haar lippen en schikte. De tijd leek. En net toen ze dacht dat.
Er kraakte. Een tintelend en tegelijkertijd angstig genoegen kroop. Ongeveer diezelfde tijd gebeurde het. Als geoefend mijmeraarster nam ze. Vervolgens verviel ze heel even in haar welbekende. Al die tijd durfde ze amper. Het voor ogen staande genot stemde haar milder om. Stug, glanzend en tamelijk rood haar bedekte zijn. Praten waren zij al lang. Alles leek eenvoudig en vervloeide. Een gestolen moment in idyllische modus en. De nacht die volgde was even. Ontroerd beseften ze dat ze elkaars voorkeur. Dat ontlokte. Het duurde niet lang of. Enkel de aanwezigheid van een vervelende mug deed hen. Toch was er. De volgende ochtend werd helaas de harde.
Iets besprong haar beheerst. Verlamd restte. Doodsangst stond in haar. Toen herkende ze. In zijn blik las ze een hunkerend. Haar stem zweeg machteloos, haar hart smeekte om. In een flits hoopte ze dat dit. Zelfs de natuur zweeg verstomd, onwrikbaar bevroren in.
Toen begreep ze waarom. Afstanden werden. De kloof tussen mens en dier was overbrugd in. Wat voor buitenstaanders leek op een bizar. Even schaamde ze zich voor de enge gedachte die. Met een blik van verstandhouding krulde hij. Ook de omgeving ontwaakte uit dit wonderlijke. Alle onberedeneerd denken werd.
Hermaagd als ze was, liep ze met lichte tred terug langs hetzelfde. Al kon niemand ooit vermoeden dat zij zopas. In haar ziel voelde ze de onbeperkte vrijheid van de puber die.
Zo werd een wanhopige situatie toch nog.
---
Nota: Sprookje open suggestie
feedback van andere lezers- lief
ik ooit in de klas een verhaal voor moeten lezen, dit lijkt me heel leerzaam, vooral om je punten te oefenen. Die pauzes zijn heel interrrrresssaannntt daar kun je namelijk zelf iets invullen, dat maakt het plezant, helaas zou dit een sprookje of spook kunnen zijn of willen worden,
liefs
SabineLuypaert: zalig he :lol: was vanmiddag met een vriendin tot deze uitdaging gekomen :-d schrijf een stukje met onaffe zinnen. Zalig om doen maar verdikke moeilijker dan het op het eerste zicht leek. Al geef ik grof toe dat het aanzet tot nog hoor, 't kriebelt. Een spookje schriven lijkt me ook wel iets... dank je lief voor deze heerlijke reactie - sproet
n'n dikke merci voor de vlotte en bruikbare alledaagse zinnen om niet het woord cliché te gebruiken!
schitterend gedaan, onbewust lees je een eigen gefantaseerd verhaal!
liefs, sproet
ps: ik wou daarnet antwoord geven op je fb van mijn elfjes, maar te vlug geklikt en floep het was weg! sorry
SabineLuypaert: dat was helemaal de bedoeling :-d dat de hersencellekes een eigen input krijgen bij een halve suggestie. Cool he, was leuke uitdaging.
dat floepgedoe bij reacties ken ik helaas ook,, geen sorry nodig hoor smile- - Ghislaine
De lezer zelf de invulling laten maken is literatuur van de bovenste plank Sabientje.
SabineLuypaert: Heel dank je wel Ghislaintje. Het was heel leuk om doen en ik merkte dat men zo met minder veel meer zegt. (ps: je boek is in goede leeshanden zenne, en dank je voor de inscriptie);))
x - otiske
Heel knap dat. Ik heb ervan. Het nieuw en. Goed gevonden volgens. Heb het met plezier. Groetjes.
SabineLuypaert: daar ban ik blij. Doet erg plezier om.
met glimlach (smile) - Magdalena
I am sorry, maar ik moest afbreken in het midden.
Proficiat voor het zeer originele idee. Eerst dacht ik 'ha, een pasje schrijven, dan een tweede, een derde' en toen pas had ik het door.
en in de tweede paragraaf werd ik zo geërgerd dat ik zou gesnauwd hebben moest je in dezelfde ruimte gestaan hebben..
maar het idee is dus wél origineel.
kus!
SabineLuypaert: ooh jee, gesnouwd effenaf (slikt) dat is geenszinds de bedeoling om zo opiemands systeem te schriven hoor. Vergeef je me wel?
;)
tenk jou voor de eerlijke reactie (smile) - ERWEE
Zat die vriendin weer mee op de hoogste alpentop? *wink*
SabineLuypaert: LOL haja he, (smile) dat doet er mij aan denken dat ik haar deel van de uitdaging nog niet gelezen heb LOL misschien woensdag
|
