naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Too busy to fcuk

door Hauser

Felroze, net te strak en gerimpeld rond de borstjes, zo is het t-shirt wat het meisje draagt, maar het is niet dat wat de aandacht trekt. "Too busy to fcuk" staat er op gedrukt. "Too young to fuck", denk ik dan. Hoe oud zou ze zijn? Negen? Tien? Zeker niet meer, ze draagt nog geen hoofddoek. Haar moeder wel, net als twee zakjes van de Wibra, maar ik wijk af. Hoewel. FCUK, als ik me niet vergis is dat een merknaam. Een acroniem voor French Connection United Kingdom, een fakeroniem dus, zoals "Familie In Armzalige Toestand" er een is voor FIAT. Maar ik wijk af.
Tien is ze, het meisje, ik geef haar tien. Ik zou haar willen vragen hoe ze heet. Uiteraard enkel om te controleren hoe haar Nederlands is. Ik ga er immers van uit dat ze ook Arabisch spreekt, en vooral zelfs, geen Nederlands. Ik wil haar testen. Ik doe het niet. Dat is immers niet realistisch. Je spreekt geen mensen aan die je niet kent, tenzij de gelegenheid er zich toe brengt. Zo vroeg een ietwat oudere vrouw welke bus ik moest nemen, omdat zij de hare gemist had. Ik moet een andere bus dan jij, mevrouw, helaas. Maar ik wijk af.
Too Busy to Fuck, maar too busy met wat dan? Wat doen tienjarige meisjes? Trampolinespringen is in. op en neer, boing boing, ik herinner me dat ik graag trampoline sprong. Het schijnt goed voor de conditie te zijn, maar ik heb het al te lang niet meer gedaan, dus daar kan ik niet meer over oordelen.
Het meisje dus, te druk bezig om te neuken. Dat zegt haar t-shirt en de mens is een verlengstuk van zijn kleding, dus.
Ik ben blij dat ze dezelfde bus als ik neemt, dat meisje. We hebben hetzelfde doel, of tenminste, dezelfde weg naar een doel. Later zal immers blijken dat ik er eerder van af stap dan zij.
Ze scheidt zich van haar moeder, dat wil zeggen, ze gaat wat meer vooraan zitten, een meter of 2 van haar moeder weg. Een meter of 10 van mij af. Toch kijkt ze naar me. Dat is niet verwonderlijk. Ik ben voorts de enige op de bus en mijn oortjes verspreiden een hels lawaai. De oortjes van mijn iPod bedoel ik. Ze speelt ook met haar gsm. Too young to have a gsm, denk ik dan. Misschien wil ze mijn nummer. Wil ze smsjes sturen. Misschien wil ze praten over wat kinderen praten tegenwoordig. Trampolinespringen, denk ik. Ik ben er niet in thuis.
Maar er gebeurt natuurlijk niets. Dit is de realiteit, en dus gebeurt er niets. Ze heeft het trouwens toch te druk.