naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Hartendief (Proloog)

door Peerke

Proloog

In het begin schiep God de hemelen en het hoofd. Het hoofd was woest en leeg en de Geest zweefde boven de operatietafel. In Nadine Donkers lag een diepe duisternis.
Toen zei God: 'Laat er licht zijn.' En er was licht. En Nadine voelde dat het er was.
Het beviel God en Hij maakte een scheiding tussen licht en donker. Het licht noemde hij 'lamp' en het donker 'lamp uit'. Het werd avond en het werd weer morgen: de eerste dag.
Toen zei God: 'Laat het onbewust zijn uit elkaar gaan, zodat bewust zijn en onbewust zijn worden gevormd. Zo maakte God een plafond in de operatiekamer, dat gezien kon worden of ongezien kon blijven. Er was scheiding van hemel en hoofd. Het werd avond en het werd weer morgen: de tweede dag.
Daarna zei God: 'Laat het bloed stromen en het hoofd en lichaam voeden.'
Dat gebeurde en God zag dat het goed was. Het werd avond en weer morgen: de derde dag.
Toen zei God: 'Ik wil dat er heldere lichten verschijnen om de aarde te verlichten, het verschil tussen dag en nacht aan te geven.' En zo gebeurde het. God maakte nieuw licht, de zon, en die verscheen wanneer een verpleegster op een knop in de muur drukte en de lamellen zich motorisch in elkaar lieten drukken om plaats te maken voor het licht. Het grootste licht, de zon, beheerste de dag, en het kleinere, de lamp, werd beheerst door de mens, en kon branden al naar gelang de mens dat beliefde. Het werd avond en weer morgen: de vierde dag.
God zei dat hij die avond zou gaan koken voor zijn vrouw, als verrassing op de verjaardag van hun huwelijksdag. Hij twijfelde nog of hij vis zou maken of gevogelte, en vroeg collega's om advies. Nadine hield meer van vis dan van gevogelte, maar moest op dit moment helemaal niet aan eten denken. Laat God zich maar buigen over de vogels en de vissen. Zij was moe. Het werd avond en weer morgen. God trok zich terug naarmate het leven in Nadine terugkwam. Nog even en God was niet meer nodig. Dan zou ze het alleen afkunnen, zoals ze altijd al geleefd had: zonder God. De motor in het raam liep weer en weldra zouden de lamellen tussen het glas plaatsmaken voor het zonlicht. In het hoofd van Nadine Donkers is het stil, maar anders stil dan toen de stilte nog héérste in het hoofd.
Nu is het rumoerig stil.
Heel geleidelijk is de stilte in het hoofd van Nadine op zichzelf komen te staan. Nu is er leven buiten haar hoofd. Dat was lange tijd niet zo. Het is als bij een pasgeboren baby die in alles de moeder ervaart. Mama is de moeder, papa zit daaraan vast en is dus ook de moeder, de arts is de moeder, de kamer, de gang, enzovoorts. En de moeder, het veilig aspect voor de baby, is een direct verlengstuk van de baby zelf. Alles zit vast aan de baby, en dat veilige idee kan Nadine alleen geleidelijk loslaten.
Ze besluit haar ogen te openen, vandaag nog. Niet dat ze haar ogen sinds de operatie nog niet open heeft gehad. Waarschijnlijk was dat al het geval geweest, maar niet bewust.

'Om de dooie dood niet bewust.'

Nadine Donkers zal het licht weer zien.

feedback van andere lezers

• Magdalena
  ik zwijg, door en door tevreden over jou
  
  (grinnik)
  Peerke: Wie zwijgt stemt toe...
  Waar wil je meer lezen? Interactief (dus meebepalen) of als vervolgverhaal? Dank voor je interesse!
• Mistaker
  Ik ga interactief en volg het vervolgverhaal. Heel graag gelezen. In de laatste regels gebruik je wel erg vaak het woord 'niet', misschien: Waarschijnlijk was dat al het geval geweest, maar zonder het zich bewust te zijn. Daarna kan die zin met 'niet' dan wel weer, maar het is maar een suggestie hoor.
  
  Liefs,
  Greta
  Peerke: Fijn, jou wil ik er dolgraag bij. Zal naar die zin kijken, vind herhaling niet altijd hinderlijk. Dank je Greta!
• innerchild
  
  Mooie introductie ... vraagt om meer ... dussss ... interactief gestemd !
  Peerke: Dank! Ben benieuwd hoe dat te werk zal gaan, helemaal groen met interactief schrijven. Wel uitdagend!
• JC
  Nadine Donkers interactief..
  Peerke: Yep!
• otiske
  Heel mooi als inleiding. Graag gelezen en goed geschreven, groetjes.
  Peerke: Dank je wel voor je leesbereidheid.
• aquaangel
  .. ben ik vergeetachtig of had ik dit ooit al eens gelezen??
  Peerke: Nee je bent niet abuis, zitten wel wat nieuwe facetten in. Kreeg hem alleen niet af. Ga nu toch weer op de site zetten, en er zijn in een half jaar veel nieuwe lezers, dus vandaar...
  Wil hem nu in een (lange) adem gaab afschrijven. Heb jouw doorzettingsvermogen nog niet he ;)
  Je moet dan ook maar zien of je nog interesse hebt. Dank voor dit bezoekje in ieder geval.
  Cheers!
• sproet
  heel origineel!
  
  liefs
  Peerke: Dank Sproet!
• Rob
  Kan me nog niet écht pakken deze proloog.
  Peerke: Kan gebeuren Rob...
• Francis
  Ik weet niet hoe het verder gaat maar ik vind het een "Godvrezende" humorristische omschrijving v iemand die wakker word uit een coma of narcose. In ieder geval leuk neer gepend
  Gr Frans
  Peerke: Dank je Frans!