Volg ons op facebook
|
< terug
Guusje, het schaduwdiertje (1 van 2)
In de donkere kelder waar Guusje woont zijn geen schaduwen. Daar is het te donker voor. Voor een schaduwdiertje is dat juist fijn, die leeft graag in het duister.
Die nacht had Guusje gedroomd dat hij heel hoog in de lucht vloog. Als schaduwdier kan je natuurlijk niet vliegen, alleen een beetje zweven, want Guusje kan alleen leven als schaduw, maar hij kon er wel mooi van dromen.
Hij had gedroomd dat hij een uil was, en later zelfs ook nog een buizerd.
Opgewekt stond Guusje op en keek in zijn verborgen agenda of hij nog wat schaduwwerk moest doen. Er stond niets genoteerd voor deze woensdag.
Hij trok zijn schaduwmantel aan om zichzelf niet aan het licht te laten komen en keek voorzichtig naar buiten. Het was een zonnige dag en dat betekende dat hij zijn schaduwmantel goed dicht moest doen, tot hij een schaduw zou vinden waar hij die dag in zou kunnen bestaan.
Toen hij naar de blauwe kelderdeur liep keek hij snel nog even achterom in de grote zilveren traan, de spiegel die Guusje had gekregen van de huilende reus. Hij zag zichzelf en werd opeens een beetje emotioneel.
Natuurlijk had hij zich wel eens afgevraagd waarom hij niet zoals heel veel dieren lekker in de zonneschijn kon leven. Natuurlijk was Guusje vaak liever leeuw, olifant of tijger geweest. Of zelfs ezel, hond of koe. Want al die dieren konden lekker zonder mantel de straat op, zonder zich schuil te houden voor het licht, maar… welk van die dieren kon worden wat ze wilde?
Niet één toch?
Welk dier kon bij het opstaan zijn mantel aandoen tegen het licht, tot hij ergens een schaduw tegenkwam van een dier of ding dat hij dan wilde worden?
Dat kon alleen een schaduwdier!
Daarom keek Guusje nu blij in de reuzentraan van zilver, en was hij dankbaar voor zijn bestaan als schaduwdier.
Hij trok zijn mantel omhoog en verborg zich er goed onder toen hij de kelderdeur achter zich dichttrok bij het naar buiten gaan. Hij liep het steegje uit en kwam al snel op het marktpleintje van het dorpje 'Twee noten in het bos'.
Er liepen drie koopmannen bij Guusje in de buurt, die hem natuurlijk niet zagen omdat hij zijn mantel droeg. Ook liepen er twee deftige dames met schildergerei aan hem voorbij, die op de heuvel zouden gaan schilderen. Ze hadden hoedjes van stro op en liepen vrolijk pratend de heuvelweg langzaam omhoog.
Guusje besloot hen even te volgen, want hij was best benieuwd naar de schilderijen die ze zouden gaan maken. Als een voorzichtige schaduw volgde hij de deftig pratende dames op gepaste afstand. Heel even kwam het in hem op om een van de schaduwen van de dames te worden, maar dan herinnerde hij zich weer de wijze les van zijn opa: 'Als schaduwdier kan je alles moeiteloos worden, dieren, dingen en zelfs wolken, als je maar goed in de schaduw blijft, maar wordt vooral nooit mens!'
Guusje wist niet meer precies waarom dat zo afgeraden werd, alleen dat de schaduw van de mens meer was dan alleen de schaduw van het zonlicht.
'De mens is voor ons, schaduwdier, te ingewikkeld. Zelfs zijn schaduw is meer dan een schaduw alleen en kan schadelijk zijn voor het schaduwdier dat in de schaduw besluit te leven', had opa veelbetekenend, maar ook waarschuwend laten weten.
Guusje had dat goed in zijn oren geknoopt. Voorlopig althans.
De twee dames liepen, vrolijk pratend, naar boven, tot aan de top van de heuvel. Daar pakten ze hun schilderspullen uit en keken ze genietend naar het landschap dat zich als een mooi panorama aan hen bloot gaf.
'Schitterend, magnifiek', begon de een.
'Subliem, onbeschrijfelijk', beaamde de ander.
'C'est magnifiek, schitterronde bellamissima', toen de een weer.
'Non uitspreekable, callimanero, fortissmo ensamble', de ander weer.
feedback van andere lezers- ozzy
Heel leuk verhaal Peerke. Taalfoutje schildergerij is fout moet
met ei, schildergerei dus. Anders bellisima.
Grtz.
Peerke: Attent van je! Dank, ook voor je lezen... - Mistaker
Leuk en origineel verhaal.
Ik ga eens kijken in de Dwars.
Liefs,
Greta (a.s. woensdag staat mijn 160'je Weten in de NRC-NEXT).
Peerke: Dank Greta, ga er misschien ook live spelen... - badstop
Nu wil ik weten wat een schaduwdiertje is, even Googelen of zo.
Peerke: Succes! ;-) - sproet
gevaarlijk spel als het onderbewuste wakker wordt.
wie is niet bang van zijn schaduw en toch hij bewaard de grootste schatten!
heel knap weergegeven, ik geniet van zo iets!
liefs, sproet
Peerke: Dank je Sproet! Tja, ik doe de 3 jarige Jung-opleiding...
Schaduwen zat dan!
X - Rob
Ik lees het als kinderverhaal, en lees het opnieuw.
Het schaduwdiertje komt mij íets te menselijk over.
Peerke: Het moet zich nog vormen...
Is een project met m'n vriendin die de illustraties maakt.
Dank Rob! - Magdalena
ik heb chance: gezien dat het vervolg er al staat. Spannend!
Peerke: Zal me benieuwen Magdalena!
|
