|
< terug
De liefdadigheidhyena
Toen de bus van het schoolreisje terugkwam waren er twee plaatsen onbezet.
'De kut van juf Marijke ruikt helemaal niet naar dode smurfen', riep Martijn vanaf de achterbank. Jos, Eric en ik wilden wel eens weten hoe Martijn aan die wijsheid kwam en we liepen als drie musketiers naar achteren, langs Floor en Vera, die hard lachten om de plotselinge uitroep van Martijn.
Het was zomer 1980 en we waren op schoolreisje geweest naar de Beekse Bergen. Wat een leuk uitstapje had moeten worden was ontaard in een spannende griezelfilm. Nu ja, voor ons dan toch. Meester Aart zou daar waarschijnlijk heel anders over denken. Die zat nu voor, naast de chaffeur te snotteren en deed alsof hij de reacties uit de bus niet hoorde.
We waren tever gegaan. Daar waren we het met z'n drieen vast over eens, maar dat werd vanzelfsprekend later pas uitgesproken. Nu was het zaak dat we onze voortrekkersrol als musketiers en stoere jongens uit de klas vol zouden blijven houden. Het was een stilzwijgend verbond. Ieder van ons wist dat we niet zouden weg komen met onze daden, maar het was nu zaak om stand te houden in de buitenwereld. We moesten als een eenheid samen blijven opereren, want als er een iemand van ons, om het even wie, uit zijn rol zou stappen dan waren we allemaal reddeloos verloren. In deze bus waren wij voorlopig nog heer en meester en dat was niet alleen te danken aan de twee pistolen die we bij ons hadden. We waren eigenlijk vanaf het begin van het schooljaar al heer en meester geweest. De rest moest er toen nog in gaan geloven, en geleidelijk aan lukte het ons iedereen daarin te laten mee gaan. Zelfs de docenten kozen de weg van de makkelijkste weerstand en lieten oogluikend toe hoe wij de klas langzaam tot de onze maakten. De meester mocht de meester blijven, en de juf de juf (want meesteres deed zo seksistisch aan, sinds de kerkvaders Maria Magdalena tot prostituee degradeerden), wij waren 'The Mán'. Op z'n Engels uitgesproken.
feedback van andere lezers- KOYAANISQATSI
Ik reken wel op een vervolg...
Peerke: Zal mijn best dan maar eens doen he... - Mistaker
Ik wil ook een vervolg!!!
G
Peerke: Ik word al zoveel vervolgd... - otiske
Mooie aanzet? knap bedacht en goed gebracht.
Graag gelezen, groetjes.
Peerke: Dank je wel Otiske!
Tof dat je me zo trouw leest, terwijl ik daar zo grillig in ben. Dank - Francis
Aardig stukje
Ik zou ook wel eens een stukje over school willen schrijven maar ben bang dat dan iedereen een hekel aan me krijgt
Gr Frans
Peerke: Lul niet! Je hebt de waardering hier op de site allang binnen. Dan rekenen ze je echt niet af op wat je op school uitgevreten hebt.
Trouwens, jij bent een van de weinigen die hier z'n ziel en zaligheid bloot geeft in z'n schrijven. Dat geeft je juist Crediet!
(,,, en de crisis heb je toch al achter de rug ;-) - Magdalena
ik dacht dat een Meesteres juist héél erg sexy was???
Peerke: Ja, dat is 't m juist. Vroeger was een meester heel geleerd (wijs) net als nu, maar toen was een meesteres dat ook, maar dan van het vrouwelijk geslacht. Omdat Maria Magdalena ALLE inwijdingen had doorlopen (als enige apostel) was zij meester (Meesteres). De kerk heeft haar later als een hoer neergezet, en sindsdien is een meesteres gekoppeld aan seks. In tegenstelling tot een meester, die nog steeds heel wijs is. Het is dus feitelijk heel vrouwonvriendelijk tegen Maria Magdalena (in het bijzonder) maar ook tegen de vrouw in het algemeen. Daarom is er nu zoveel ophef over het Evangelie volgens Maria Magdalena dat onlangs vertaald is. Prachtig!
|
