writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Contactadvertentie ( 25 ) De wereld is niet boos!

door sproet

Ze gaan samen eten en onder het eten vertelt Lucille aan haar kinderen dat ze gereageerd heeft op een advertentie. Wat ze verwachtte komt natuurlijk, een lachbui van alle drie. Het kan haar niet schelen, ergens is ze er gerust op dat er toch geen reactie komt.

Jonathan, haar zoon, die spaarzaam is met zijn woorden, zegt plots: 'mama, jij hoeft je niet schuldig te voelen over wat er allemaal gebeurt is. Papa heeft ons een hele tijd in de steek gelaten, niet jij, je was er altijd. Meer wil ik er ook niet over zeggen.'
Lucille is geraakt door zijn woorden.

De kinderen verdwijnen voor een poos naar hun vrienden en komen terug voor het avondeten.
Als de telefoon rinkelt, roepen ze tegelijk: ' we zijn niet thuis, bel later eens terug.' Het is een oud grapje, ze deden dat vroeger met het gehele gezin als er iemand belde tijdens het eten.
Lachend neemt Lucille de telefoon op : ' met Lucille…' een mannenstem: ' zo veel plezier?'
Die stem is haar niet helemaal vreemd.
'Het is met Walter, ik had beloofd om te bellen. Is alles ok en goed thuisgekomen gisteren?'
'Dag Walter, ja hoor alles is ok. Kan je tegen negen uur terug bellen, mijn kinderen en ik zijn momenteel aan het eten.'
Ze heeft de hoorn nog niet neergelegd of het vragen peloton komt op haar af.
'Wie is Walter mama, ben je ons iets vergeten te vertellen? Een vriendje? Hoelang ken je hem al?'

Het doet Lucille goed dat haar kinderen haar een nieuwe relatie toewensen en ze beseffen niet dat ze door hun vragen het licht op groen zetten voor hun moeder.
Het is net de omgekeerde wereld. Lucille heeft haar kinderen geleerd om de wereld in te stappen met de woorden: ' Stap de wereld maar in, hij is niet zo boos als jullie denken!'
En nu zijn het haar kinderen die haar overtuigen en zeggen: ' ga maar mama, onze zegen heb je.'

Als het bijna negen uur is nemen de kinderen afscheid met de boodschap: ' straks zijn wij hier toch teveel, met een verliefde puber in huis kan je beter uit de buurt blijven.'
De kinderen zijn nog maar net de deur uit of de telefoon rinkelt opnieuw, Lucille hoeft niet te raden wie het is. Eigenlijk heeft ze geen zin om te praten, ze wil nagenieten van haar kinderen hun bezoek.
'Met Lucille…'
'Dag Lucille, stoor ik niet?'
'Nee Walter, ze zijn net de deur uit…'
Veel tijd om iets te vertellen krijgt Lucille niet. Walter is een praatvaar en hij steekt van wal met verhalen over zijn geschiedenis; zijn verleden... Lucille weet niet wat ze hier allemaal mee moet, ze luistert en laat nu en dan een 'hm' klinken.
Ze voelt zich moe en wil eigenlijk gaan slapen, maar ze durft niet te onderbreken. Hij heeft blijkbaar nood aan een luisterend oor.
Wanneer hij vraagt: 'ik verveel je toch niet?' durft ze eindelijk zeggen dat ze aan slaap toe is. Hij vraagt of hij morgen mag terug bellen en Lucille geeft aan geen bezwaar te hebben.

 

feedback van andere lezers

  • Rob
    Leuke omkering van tijd in het eerste deel.

    Proef ik in de laatste alinea al een spoor van verveling in de relatie?
    sproet: goed geproefd Rob!

    thxs voor de fb en het blijven lezen.
    trees
  • Mistaker
    Heb dezelfde reactie als Rob.

    is ze er gerust in: is ze er gerust op (r.3)

    Liefs,
    Greta
    sproet: er gaat geen spanning uit van die man en geen verlangen naar meer...
    liefs en thxs voor de correcties.
    trees
  • innerchild

    Ik lees berusting ... en mis de spanning ! Oooooo ....
    sproet: klopt, het is ook een saaie en zeurige man.
    ik weet op wat jij zit te wachten, maar het komt! nog even geduld.

    liefs, trees
  • koyaanisqatsi
    Iemand die zo gauw, zo veel, zo lang over zichzelf praat... Komt niks goeds van...
    sproet: hoe kan je het raden?

    liefs, trees
  • Francis
    Had een deeltje overgeslagen per ongeluk
    blijf je volgen
    Gr Frans
    sproet: thxs Francis. het voelt wel goed aan als men een verhaal blijft volgen.

    liefs, trees
  • klaver4
    tiens, ik had deze gelezen maar blijkbaar vergeten punten te geven, en ik zie net nog zo ene staan!
    tedju toch, zal uit sympathie met Luce ene mee beginnen drinken zijn denk ik :o)
    Walter is wel een doordouwer zeg; niet fijn als ze ademen in je plaats
    liefs
    klaver4
    sproet: Santé op luce en ...

    liefs, trees
  • henny
    Walter is zijn eigen kuil aan het graven. Dit is een heel goed deel!
    sproet: thns, henny.

    liefs, trees
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .