Volg ons op facebook
|
< terug
H 4 d3: Italia: Fazano, de executie
Als onze door ouderdom gebroken wit gekleurde Fiat van de snelweg af rijd en vervolgens een uur lang op een b-weg, slaat hij pardoes af een zanderig pad in. Nu pas merkten we echt hoe slecht de vering was. Kuil in en uit en slippartijen waardoor we ons hoofd stoten tegen het dak en ons gezichten smakken tegen de ramen en elkander. Vloeken als de pest wij maar het hielp niets want alles wat we zagen was de chauffeurs bezonnebrilde lachende gezicht in de achteruitkijkspiegel, die gilde door het bonken van de in kuilen klappende auto, dat het veel korter was op deze manier. We reden niet harder dan dertig schat ik zo. De omgeving werd groener en we bevonden ons nu in een in bloei staande appelboomgaard, prachtig en het rook er heerlijk. Trots vraagt onze vriend wat we er van vinden. Ja het is mooi maar voorlopig zat ik nog als een krekel met een pennenveer in zijn hol op de achterbank te stuiteren, dus genieten was er niet echt bij. Als we de ene boomgaard uit en de volgende in rijden, gebeurd er iets wat moeilijk te beschrijven valt maar ik zal mijn best doen.
Uit het niets springen er twee reuzen voor de auto. Gewoon voor de auto. Twee reuzen? Vraagt u uzelf af? Ja! Precies zoals ik het zeg: "Twee reuzen!". Een tweeling! Ongeveer tweemetertien lang ontzettend dik en ontzettend lelijk. Ze hadden hele bolle buiken, daarover een blauwwit gestreept, te klein T-shirt aan wat een beetje matroosachtig aandeed. Allebei een grote peervormige kale kop met een klein plukje haar op het kruintje, en een grote scheve boventand over de onderlip. Een te grote spijkerbroek met hangend kruis en beiden op blote voeten maakten het plaatje compleet. Ze konden zo weggelopen zijn van de set van Disneys Japie en de bonenstaak. Over hun shirt kruist een leren riem waaraan een jachtgeweer met afgezaagde loop op hun rug hing. Ze sprongen zo voor de auto met hun handen tegen de grill ons tegen houdend. Onze chauff gaf gas bij. De auto slipte zich vast in het rulle zand. We stonden vast. We hadden ons zelf vast gereden. De twee reuzen Humpty en Dumpty zal ik ze voor het gemak noemen liepen naar de zijkant van de auto de geweren van hun rug halen. Ik me van geen kwaad bewust bleef perplex zitten, de chauff zat echter van: "Mama mia," en "Ave Maria," en weet ik veel meer. Hij was goed bang, en dat maakte ons ook zenuwachtig.
De deur van de auto aan mijn zijde word er in een keer uitgerukt met een hand, en word door de reus achteloos weggeslingerd alsof het een reep chocola was. De deur aan Marco's zijde bleef nog net schuin hangen aan een half scharnier maar zou je er tegen aan pissen was die er ook af gevallen. Wij worden aan ons nekvel en kraag uit de auto getrokken en in het zand gegooid, beiden neerwaarts gehouden door een van de enorme poten van de twee monsters want dat waren het gewoon. Op hun gemak beginnen ze enorme kogels in de lopen te stoppen van hun dubbelloops afgezaagd jachtgeweer.
Klik! Ze waren gevuld en nu dicht geslagen.
Dit eenmaal gedaan trokken ze mij en Marco mee naar een appelboom waar we ruggelings tegen aan moesten gaan zitten.
Beiden hadden we nu, in plaats van waar we voor gevlucht waren, geen penis in ons mond maar een dubbele loop. En de trekker in handen van twee uit de Efteling ontsnapte randdebielen.
Moeilijk praten hoor met zo'n ding in je mond of eigenlijk gewoon niet praten. Toch probeer je dat om je leven te redden maar dat gemompel verstonden ze toch niet en de chauf die ook uit zijn auto was gekomen, zei dat ze geen Engels verstonden.
Hij legde snel de situatie uit aan ons dat wil zeggen binnen enkele seconden tussen het snelle Italiaanse 'gerap' tegen de 'wonderen der natuur'.
Hij vertelde het volgende: "Deze broers hun familie was compleet uitgemoord door de Nazi's en zij hadden vernomen dat die fascistische flikkers, zoals zij hun noemden uit Fazano, twee Duitsers op bezoek hadden en die gingen er nu aan".
"Als respect aan hun ouders en grootouders".
"Duitsers?," zei ik met een mond vol staal. Wat klonk als: "Wuitsers?"
"Nou dan is er toch geen probleem, laat ons paspoort zien, dan weten ze dat we geen moffen zijn!".
"Holland!" Wat meer klonk als: "Bolland," met die mond vol.
"Bolland!" "Bolland!" Alsof Bolland en Bolland mij nu konden helpen.
Marco's ene broekspijp was nat geworden waaruit ik begreep dat hij in zijn broek geplast had, daar over nadenkende in een flits liep er bij mij ook een beetje los, wat ik vreemd vond maar dat schijnt automatisch te gaan als je goed bang bent.
'Onze Italiaan' bleef maar smeken tegen de 'freaks of nature,' en toen ze eindelijk begrepen dat we niet uit Duitsland kwamen, zeiden ze heel droog:
"Holland dat ligt er vlak naast," en de hanen werden naar achter getrokken. Ik zat met mijn ogen dicht op de knal te wachten die mij hersenen tegen de stam van de mooie in bloesem staande appelboom zou spetteren.
Ik hoorde 'onze Italiaan' nu wel erg dichtbij en deed één oog knipperend van angst en vanwege tegen het zonlicht inkijken, open.
Hij was heel snel de voeten van onze beulen om beurten aan het kussen met daartussen smeekbeden in het ratelsnelle Italiaans.
Wat hij gezegd heeft zullen we nooit weten, wat wel zeker is dat ik en Marco een flinke klap met de loop tegen onze kop kregen waardoor we half versuft weggesleept werden bij de boom vandaan door het zand alsof we lichte vuilniszakjes waren.
En zo we de auto uit getrokken waren werden we er net zo hard weer ingesmeten. Onze chauf kreeg nog een paar trappen na, vluchtte achter zijn stuur en startte de auto die nog vast zat in het rulle zand. Tevergeefs, de auto slipte en de arme huilde van angst.
"Alsjeblieft!" "Alsjeblieft!" Vroeg hij zijn autootje.
Een van de tweeling gaf een licht zetje met zijn voet tegen de achterkant en los schoot hij. Vol gas er vandoor slingerend in paniek, op en neer door kuilen rijdend. Soms op twee wielen.
Een hard schot klonk en de deur die er half bij hing, liet nu ook los. Nog een schot, nu vloog de kofferbakdeksel over het dak op de motorkap tegen ons voorraam aan, met een doodsklap waardoor we ons dood schrokken en de bestuurder even niets meer zien kon en we haast een boom ramden. Toen hij sturend de wagen weer recht getrokken had en er nog twee schoten volgden die ons niet meer raakten, lachten we hysterisch van angst, adrenaline en zenuwen.
Dat wij onze Italiaanse vriend dankbaar waren en zijn mag duidelijk zijn. Of ik nog in die grotten geweest ben, kan ik mij niet herinneren.
Dat we dezelfde weg niet terug genomen hebben wel.
feedback van andere lezers- Mistaker
Ik las dit om 6.30 en kwam niet meer bij van het lachen. Bolland en Bolland, geweldig!
Liefs,
Greta xx
Francis: Bitch..
lachen om mijn ellende he?
xx ;0) Frans - iris
grappig geschreven - leest heel vlot
Hier en daar kan de zinsconstructie misschien wat duidelijker.
maar graag gelezen en met de glimlach...
Iris
Francis: Dank je ik zal het nakijken
Gr Frans x - killea
Very funny, Frans. I envy your unique style, hurry up with the next episode (s).
xx
june
Francis: Likewise, xx
Frans - sproet
ja, wie avontuur zoekt die zal avontuur vinden. heel leuk om lezen en ik heb ervan genoten.
liefs, trees
Francis: Ik ook (niet)
xx Frans - Klaver4
allez, 't waren duidelijk ook geen muziekliefhebbers anders had ge gescoord met boland and boland.
Shit zeg, jong gij zijt gewoon een magneet voor gevaar.
Frans, ik heb het gevonden: Bureau openen voor mensen die gevoel hebben dat ze nog nooit iets meegemaakt hebben. Op de site paar anekdotische verhalen uit uw reeksen, en ge zijt gelanceerd! Wel goeie verzekering nemen, want veel kans op zware claims vrees ik...;o)
grz
dicky
Francis: Ik hoop niet dat je gaat twijfelen aan me want als ik alles opeen rijtje zet likt het inderdaad zeer onwaarschijnlijk allemaal. Mijn vader zegt dat het door mijn hoofd, gezicht en bewegingen komt?????????? Dat ik dat volk aantrekt., maak niet uit wwar te wereld ik ben overal komen er crimi's of maffiosi bij me aan tafel zitten. Ik vraag nergens om..IK zweer het, ben me van geen kwaad bewust. Toch komen er nog wel een paar op stervens na dood verhalen aan hóór . Met je bureau. net als in die film met Michael Douglas and Sean Penn, The Game...voor verveelde rijke mensen..Nou die kunnen met mij mee op reis Op zeker dat ze het spannend krijgen. Maar Michael was er niet blij mee hoor!
Grt Frans - dichtduvel
Ja, ik heb in Ierland ook eens last gehad met een gozer die dacht dat ik Duitser was. Achter de deur van het toilet heb ik met twee rechtse directe het pleit in mijn voordeel beslecht, grtz, j
Francis: Yougoslavië is ook moeilijk v blonde mensen, lat staan Israël
gR F
|
