|
< terug
De Aflaat
Er waren wel degelijk verschillen tussen de schilder Frits Verhulst en Salvador Dali, dat besefte Frits zich terdege, en dat zou hij de buitenwereld duidelijk maken ook! Hij draaide zich om in de onderste helft van het stapelbed waarvan hij de bovenste aan de winkel van het Leger des Heils had geschonken, zodat hij op die manier zijn bed kon delen met hulpbehoevende mensen van de straat.
Met zijn linkerhand zocht Frits nu naar het lichtknopje van het Ikea-lampje dat hij vond zonder de asbak wéér om te stoten. Hij klikte het aan en sloot meteen zijn ogen voor het licht, om zich tot het ochtendgebed te richten:
'Heer, ik dank U voor de overeenkomsten met de schilder Dali, maar meer nog dank ik U voor de verschillen die U teweeg wilde brengen. Ik zal over een half uur opnieuw gaan zitten om na de aflaat tot het inzicht van creëren te komen. Ontferm U over mijn talent en laat mij niet als dank, maar verlos mij van de hoge nood. Amen'
Frits Verhulst wist dat iemand als God niet elke dag op hetzelfde gebed zat te wachten. Hij begreep dat je God goed om hulp kon vragen maar dat je God daarbij wel scherp dient te houden. Elke dag hetzelfde 'Onze Vader' gaat toch op den duur vervelen, en voor je het weet, besef je niet meer wat je in een gebed eigenlijk wilt zeggen en of er wel iemand naar je luistert. Zo had Frits dus elke dag een ander gebed. In essentie bleven ze hetzelfde maar Frits gebruikte bewust andere woorden en een andere zinsopbouw. Waar hij nu had gebeden met het woord 'aflaat', had hij dat gisteren gedaan met 'ruggenmerg', en eergisteren met 'mensenhoop'.
Nu het gebed ten einde was opende hij zijn ogen en keek hij langs het vergeelde nicotinebehang naar de foto van hem met zijn dochter. Wat een mooie meid was dat toch geworden, en wat was hij, als vader, eigenlijk anders naar haar toe dan hij in gebed was naar God. Niet dat dat hem deerde. Als vader heb je nu eenmaal een andere rol dan als groot getalenteerd kunstschilder.
Terwijl Frits twee sigaretten uit het vermolmde pakje Caballero trok, herinnerde hij zich eraan hoe hij zich had voorgenomen de sigaretten niet meer in zijn broekzak weg te stoppen. Altijd kreeg hij daar later spijt van. Nu zag hij zijn spijt helemaal bevestigd omdat een van de twee sigaretten een dusdanig scheurtje in het midden van het papier vertoonde, dat hij besefte dat daar niet tegenop te trekken viel.
Met een lichte vloek, onhoorbaar voor God, liet Frits de twee sigaretten op het K3 dekbed vallen, vlak achter zijn ochtenderectie die de nek van Kristel vreemd deed opbollen alsof ze een flinke adamsappel te verwerken had. Frits besteedde daar zelf geen aandacht aan, hij trok het stroef werkend laatje van het plastic nachtkastje open en vond er het pakje Rizla rood waar hij een vloeitje uit tok. Nogmaals keek hij naar de foto terwijl hij met zijn lederen tong het plakrandje probeerde nat te maken.
Hij zag er twee jaar geleden verzorgder uit dan nu. Hij had toen al een artiestensikje, maar dat was zorgvuldig bijgeknipt. Ook had hij lang haar, tot over de schouders, waar een kam doorheen was getrokken. Waarschijnlijk was dat speciaal voor de foto geweest maar dat wist hij niet zeker.
Het vloeitje scheurde en zonder daar verder aandacht aan te schenken zocht zijn hand het pakje Rizla opnieuw.
Nu werd de zoektocht wat omslachtiger. Hij vond nu eerst dat pakje met de fantasiecondooms die hij zo'n drie maanden terug op 14 Juli had gekregen van Roosmarijn.
'Je mag ze op me uitproberen hoor', had ze er lachend aan toegevoegd. Op die goudvis zonder kom na, die hij in een lekkend zakje had gekregen van Simon Beenhakker, was dat doosje condooms het vreemdste cadeautje geweest die verjaardag.
feedback van andere lezers- Mistaker
Het sigaretstukje mag van mij ook wel wat korter. Verder erg leuk, met Salvador Dali.
G
Peerke: Zal het dan gaan inkorten, dank Greta - miepe
een tikkeltje langdradig bij het gebed en sigaret...
maar graag gelezen
lees de rest ook nog hoor
Peerke: Whoeps... Langdradigheid is dodelijk, zal zien er de vaart in te houden. - Rob
Die ochtenderecties duiken de laatste tijd steeds vaker in verhalen op.......zou het het jaargetijde zijn?;-))
Peerke: of de ochtend...
|
