|
< terug
Boerenkermis
Boerenkermis
Het naar binnenvallend zonlicht verlicht Sint Antonius op zijn voetstuk, het licht doorkliefd het glasraam met een sterkte die ik nog nooit gezien had, ik zat temidden van wel driehonderd mensen, de meeste bejaard en grijs als een duif, dit was een soort van dankmis van in de tijd dat er hier pest heerste, en nu na al die tijd werd deze dankmis als samenkomst van alle aangrenzende gemeenten gezien, zovele gezichten, zovele grimassen. De kapelaan vatte zijn taak zo serieus op dat het wel een staatsbegrafenis leek voor hem, zijn puntige hoed uit de tijd van Napoleon maakte dit beeld compleet. We zaten als haringen dicht opeen geperst en toch was het fijn zo'n drukte.
De samengetrommelde pastoors uit al de uitgenodigde gemeenten deden hun spreekwoordelijke duit in het zakje door elk een korte preek te komen houden voor deze menigte, de grootste en dikste van de bende was pietje precies, niets ontging hem en alles wat er op het altaar gebeurde moest nog heel even bijgestuurd worden door hem, ongewild toverde hij een glimlach op mijn bekje. Er was er ook eentje die snipverkouden was en profijtig liep te kuchen, hij leek op een komiek uit een stripboek van Bert en Bibber, met zijn rug gekromd strompelde hij achter de bende pastoors aan toen ze door de kerk kliefden in hun witte gewaden een boek in de lucht verheffend.
Ik ging volledig op in deze gebeurtenis en ik wist toen al dat ik dit allemaal op papier zou willen zetten, laat de haastige mieren ginder in Brussel maar over en weer springen al hing er hun leven vanaf, ik zit hier lekker temidden van boerenvolk, incognito neem ik dit allemaal in me op en ben zo weer zeker van een lekker stukje tekst.
De offergaven werden naar het altaar gebracht op een houten draagbaar, varkenskoppen, pensen wit en zwart, allerhande fijne vleeswaren, de bejaarden keken hun ogen uit en leken elkaar aan te kijken en zonder woorden te zeggen van bekijk me dit nu eens allemaal. Straks zou dit alles per opbod verkocht worden buiten aan de ingang van de kerk na de offergang. De schoolkinderen van de aangrenzende gemeenten waren allemaal verzameld om een bod te doen op de offergaven, ze maakten een helse drukte wat dit gebeuren een feestelijk karakter gaf. De gure oostenwond sneed door merg en been en als in een paniekreactie keek ik om me heen, er was dat kleine cafeetje op de hoek met volledig bedompte ramen, snel daarheen om niet volledig vervroren te geraken, er was een locale dj uitgenodigd om het gebeuren op te luisteren, hij was deze morgen waarschijnlijk zijn gebit vergeten in dat kopje water naast zijn bed want wanneer hij lachte was er geen enkele kies meer te bespeuren. De muziek die hij speelde maakte dat dit boerenvolk in beweging kwam en ze als oude trams heen en weer liet wiegen met hun koude pint bier in de hand.
Een tijdje nadien werd er dampende hete soep uitgedeeld en belegde broodjes, de alcohol begon nu stilaan zijn werk te doen, er waren bekende en minder bekende gezichten die me in hun gesprekken dachten te kunnen opnemen maar ik bleef beleefd op de achtergrond, dit alles in me opnemend, dit zou het stukje tekst worden met de titel van boerenkermis.
Ik laat me meedrijven met de mist van alcohol in mijn hoofd en al de geluiden om me heen, de dj lijkt nu wel op John Travolta met een brede glimlach op zijn gelaat, ik bijt gulzig in mijn vierde broodje, ik lach nu constant en de blozende kaken om me heen bewegen onophoudelijk terwijl ze hun broodjes naar binnen werken..dit laat me weer opleven, doet me weer beseffen dat ik leef temidden van al dit moois hoe klein het voor sommigen ook moge zijn, ik ben dankbaar.
feedback van andere lezers- geertje
PRACHTIG geschreven Johan !
boeiend van begin tot einde (en terug :-) zal 't blijven herlezen dus)
groetjes
roggemanj: Kvind het altijd fijn je reacties te lezen, je tovert die glimlach op mijn gelaat waarvoor dank :-) - maridava
Goede sfeerschepping, maar ik zou toch een beetje aan de grammatica werken.
roggemanj: d an k u w e l :-)) - sabine
mooi beeldvorming, kon er zelf wel geweest zijn
er staan inderdad wat typefoutjes in
maar dat maakt het verhaal er niet minder op
groet
roggemanj: ik weet dat mijn spelling niet je dat is waarvoor excuses..
|
