|
< terug
Ilona's Asshole .2
Godver. Izegrim. Die keiharde man, die bullebak die de pik op hem had. Pyknische gestalte, kort en gedrongen. De heer Grimm, van Duitse afkomst, was een kleine, stevige kerel met gemillimeterd grijs haar en een zware onderkaak die Rogier aan aan Rudolf Hess of Mussolini deed denken. Een nijdas, een echte kribbenbijter. De man had nooit de moeite genomen om de namen van Rogier of Otto te leren. Izegrim had hem eens "die lange slungel daar" genoemd en Otto "die lange blonde knul". Kennelijk moest hij niks hebben van jongens die hem boven het hoofd waren gegroeid en die op hem neer konden kijken.
Maar wat hij de docente Ilona van Neerijen, lerares Frans en Latijn, had aangedaan was vele malen erger. Herinneringen aan haar woelden door zijn hoofd terwijl hij door de kamers van het grote lege huis doolde. Uitgerekend hij en Otto, haar twee lievelingsleerlingen hadden haar dit geflikt. Ze hadden zich uitgeleefd in hun e-mails en daarbij haar naam genoemd en de grenzen van betamelijkheid verre overschreden.
Haar wolfskinderen Romulus en Remus had zij hen eens genoemd. Zijzelf was de wolvin die hen zoogde, die hen voedde met kennis van de taal en cultuur van Frankrijk en het Oude Rome. Homo homini lupus, de ene mens is een wolf voor de andere.
De mooie mysterieuze vrouw van een jaar of dertig nu, die toen de vrienden begonnen in de brugklas zelf net nieuw was op school. Mevrouw Dr.Van Neerijnen ging gekleed in het zwart; niet alleen haar rok en blouse waren zwart, ook haar kousen, haar schoenen en haar shoudertas waren zwart. En zwart was haar lange sluik haar dat tot aan haar jukbeenderen reikte en dat alleen haar bleke gelaat en een stukje van haar melkwitte hals liet zien. Heksachtig mooi, had Otto haar gevonden. Volgens de leerlingen in de brugklas leek ze op de vamp Morticia uit de oude tv-serie The Addams family. In de hogere klassen vergeleek men haar met de exotisch-ogende vrouw uit de cultfilm Pulp Fiction van Quentin Tarantino.
Haar fluweelzachte stem was hypnotiserend, ze wist bij haar binnenkomst in het lokaal de onrustige klas zonder stemverheffing tot bedaren te brengen en in toom te houden. Met pretoogjes en een zweem van een glimlach rond de lippen stond ze voor de groep en vertelde haar leerlingen, die aan haar lippen hingen, zinderende verhalen uit de oudheid. Ze werd op een voetstuk geplaatst, deze mooie heks, deze priesteres. En juist deze hoogstaande, bijzondere vrouw had Rogier besmeurd met zijn 'Ilona's Asshole'-grap.
Hij zou tegen haar zeggen dat het hem speet, dat hij te ver was gegaan toen hij in een opwelling de foto van Jeff Koons en pornosterretje Cicciolina naar zijn klasgenoten stuurde en beweerde dat hij het was met zijn lerares. Hij had een van hen van repliek willen dienen, het spel meespelen. Een van de jongens had hem uitgedaagd en hij had stoer en lefgozerig willen overkomen. Hij was dom geweest. Maar misschien zou ze voor een keer over haar hart strijken en het hem vergeven. Per slot van rekening was hij altijd een modelleerling geweest. Samen met Otto. Als brugklassers al hadden Otto en hijzelf gewedijverd om bij haar in de gunst te komen. Een toonbeeld van ijver en leergierigheid waren ze, de twee braafste jongens van de klas, op het onuitstaanbare af. De twee strebertjes van de klas waren Otto en hij toen - en nu nog steeds. Vanaf het eerste moment, toen zij voor het eerst het lokaal binnentrad en het geroezemoes verstomde, waren Otto en hij, twaalfjarige brugklassers nog, in de ban van de knappe jonge lerares.
Hij wist wat hem te doen stond. Hij moest zorgen dat hij haar te spreken kreeg, zo gauw mogelijk, en haar nederig zijn excuses aanbieden. Mea culpa, mea maxima culpa. Misschien hadden hun mailtjes over en weer haar nog niet bereikt, ze had immers geen computer, ze geloofde niet in die dingen had ze haar klasje eens verteld. Hij zou alles eerlijk opbiechten nog voordat ze het van anderen, de schoolleiding bijvoorbeeld, te horen kreeg. Dat wilde hij voor zijn. Hij was bereid voor haar door het stof te kruipen, wie niet? Ook Otto zou al zijn charme moeten aanwenden om het weer goed te maken bij haar.
feedback van andere lezers- aquaangel
Graag gelezen
Izegrim, zo heet de band van een vriend van mij, waar hij onlangs uitgestapt is, dus het woord izegrim was me niet onbekend in dit stukje
|
