|
< terug
De scheiding - (49)
Die avond, na het avondmaal, probeert Lisa haar ouders op de hoogte te brengen van haar besluit om terug bij haar man te gaan wonen. Ze is zenuwachtig en bang voor hun reactie.
'Ik keer terug naar mijn man' zegt ze.
Het is even schrikken voor de ouders. Ze kijken elkaar aan, dan hun dochter. Dat is het laatste wat ze hadden verwacht.
'Gaan we weer bij papa wonen? Is hij terug thuis?' vraagt Lisa's zoontje Bart en stopt met eten.
'Ga jij maar naar je kamer' zegt grootmoe.
'Maar ik heb nog niet gedaan met eten' zegt de jongen. Hij voelt dat hier iets staat te gebeuren. Grootvader staat nu recht, neemt hem bij de hand en zegt:
'Kom maar mee met mij. Ik breng je wel naar je kamer'. Onder lichte dwang volgt Bartje zijn grootvader. Zodra zij de eetkamer verlaten hebben volgt de preek van Lisa's moeder:
'Hoe haal jij het in godsnaam in je hoofd om naar die vent van jou terug te willen? En dit na alles wat wij voor jou gedaan hebben!'
'Wat hebben jullie dan wel voor mij gedaan? Jullie hebben gewoon van de situatie misbruik gemaakt om mij bij mijn man weg te halen. Jullie hebben me zot gepraat tot ik instemde met een echtscheiding. Dat hebben jullie gedaan!' reageert Lisa fel. Plots komt haar vader de eetkamer terug binnen. Hij heeft een brief in de hand.
'Hier, kijk maar hoe jouw Michel zich in Zaandam bezig hield. Hij heeft je blijkbaar niet erg gemist'
'Hoe kom jij aan die brief?' wil Lisa weten.
'Die is toevallig uit zijn jas gevallen toen hij mij de toegang tot jullie woonst ontzegde. Je weet wel, toen we jouw persoonlijke spullen zijn gaan ophalen.'
'En jij hebt die zo maar in jouw zak gestopt' zegt Lisa verontwaardigd.
Haar vader duwt echter de brief in haar handen.
'Lees toch maar' zegt hij zacht.
Met bevende handen haalt ze de brief uit de omslag. Nog even aarzelt ze.
'Lees nu' dringt hij aan.
Intussen kijkt haar moeder vol verwachting voor zich. Ze schudt even met het hoofd van ja, alsof ze wil zeggen: doe maar. Dan begint Lisa te lezen, eerst nieuwsgierig, dan met afschuw:
Beste Michel,
Misschien ben je ontgoocheld omdat ik zo in het geniep ben weggegaan. Wees niet boos op mij. Laat mij proberen uit te leggen hoe ik mij voel na deze heerlijke nacht.
Deze woorden treffen haar als een dolksteen. Dan leest ze haastig verder. De inhoud maakt haar boos en verdrietig tegelijk. Hij is dus met een andere vrouw naar bed geweest. Hij heeft haar bedrogen.
'Wil je nu nog altijd bij je man terugkeren' vraagt haar vader. Hij klinkt sarcastisch.
'Laat me. Ik moet nadenken' antwoordt ze. Ze staat recht en stapt de kamer uit.
**
(wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- henny
Oef, die brief. Dat wordt het nodige uitleggen. Goede wending!
Julien_Maleur: Er zijn nog verrassingen op komst. Zitten al in mijn hoofd maar moeten nog geschreven worden.
groeten
JM - sproet
idd zoals henny aangeeft dit brengt perper in het verhaal.
vlotte omschakeling.
liefs, sproet
Julien_Maleur: Dank je Sproet. Ik ben blij dat je het verhaal blijft volgen. Ik zou je ook aanraden van als het boek volledig af is, het dan eens rustig in zijn totaliteit te lezen. Ik denk dat het dan nog anders op jou zal afkomen dan nu bij het lezen van kleine stukjes.
groeten
JM
|
