|
< terug
Het Sarajevo complot 4
4
Februari, Sarajevo
In die eerste week volg ik dagelijks lessen voor de nieuwkomers. Twaalf landgenoten en anderen die op het einde van die week naar hun aangeduide plaatsen zullen vertrekken. Tirana, Belgrado, Pristina, Skopje.
Tijdens het onderricht worden we met informatie overspoeld. Een uitvoerige update over de actuele situatie in de Balkan en de groeiende problemen in Macedonië. Er staan ook praktische lessen op het programma zoals het manipuleren van de beschikbare communicatie middelen, en in het bijzonder de satelliet verbindingen.
Ondertussen deel ik een kantoor met Bontempi. Het is een kleine ruimte waarvan een breed venster uitgeeft op een betonnen platform waarop een grote satellietschotel staat. Vanaf de ingang loopt er een lange tafel naar dat venster. Daarop staan onze twee Pc's en mijn plaats ligt het dichts bij de uitgang. Een deur in de rechterhoek leidt naar de Server Room.
Door mijn functie moet ik me vooral met de vijf ingenieurs bezig houden en het werk in de Workshop organiseren.
Na enkele dagen begrijp ik al beter de ergernis van het commando ten overstaan van mijn Italiaanse collega.
Bontempi is een gesloten boek, iemand die met niemand vriendschappelijke betrekkingen onderhoud. Het is alsof hij een onzichtbaar schild rond zich heeft opgebouwd om zich voor de buitenwereld te beschermen.
De ganse voormiddag blijft hij achter zijn scherm zitten en omstreeks dertien uur gaat hij naar de cafetaria , zet zich afgezonderd in een hoekje en verorbert er moederziel alleen zijn lunch. Hij is altijd alleen. De ganse dag lang zit hij met zijn vrouw of vriendin op Internet te chatten. Voortdurend hoor ik dat bekend piep geluid van een binnen komend bericht. Zijn stem hoor ik nauwelijks.
Als nieuweling wil ik mij zo snel mogelijk inwerken en ik stel Bontempi regelmatig vragen. Op zijn manier is hij is zeer behulpzaam. Op iedere vraag antwoordt hij laconiek, zonder echter van zijn scherm op te kijken:
"Paul, het staat allemaal in de SOPs". Een militaire term die voor Standing of Standard Operational Procedures staat.
Voor een insider, duidelijke taal.
De bewuste Operationele Bijbel, die ik in de kast naast mij vind, bevat ongeveer vijfhonderd bladzijden voorschriften. Waarom zou Bontempi zich vermoeien als alles wat ik wil weten in de Bijbel van de EUMM staat?
Aangenaam vooruitzicht! Van hem zal ik weinig leren!
Tijdens het daaropvolgend weekend neem ik die Bijbel mee naar mijn logement.
Saaie, maar interessante literatuur.
Bontempi's heeft zijn eerste, ernstige fout gemaakt. Na een week weet ik meer dan hij wat er in die SOP staat! Ik hoef hem nu niets meer te vragen en hij mag ongestoord verder chatten.
Kennis is macht, vooral in een dergelijke omgeving.
In ieder geval, zijn tijd is om. Dat voel ik duidelijk aan tijdens gesprekken met chefs van de belangrijkste afdelingen. Als ik hem beter leer kennen, moet ik toegeven dat hij alsnog meevalt want tijdens andere uitzendingen had ik al erger meegemaakt. Dat neemt niet weg dat hij door zijn arrogant optreden meer vijanden dan vrienden heeft gemaakt. Nochtans heeft hij van zijn delegatie toch nog een verlenging van zes maand gekregen.
De administrateurs zien dat met een kwaad oog, maar in een diplomatieke wereld blijft men voorzichtig. Iemand wegwerken vraagt heel wat fijngevoeligheid.
In het begin kijk ik de kat uit de boom, maar na twee weken weet ik hoe Bontempi functioneert.
"Laat mij gerust en ik laat jullie gerust," is zijn devies.
Bij een dergelijke regeling voelen zijn ingenieurs zich natuurlijk in hun sas. Indien zij zonder hem te storen, het systeem operationeel kunnen houden, mogen zij doen wat ze willen. Lang leve de chef.
Dat is jammer genoeg niet mijn zienswijze.
De uitrusting is totaal verouderd en de gebruikte software behoort tot een vorige generatie. Het magazijn en de werkplaats steken overvol verouderde, maar dure wisselstukken die nooit meer zullen gebruikt worden. Dit wijst op een wanbeheer uit de oerperiode van de ECMM.
In de kantoren van het hoofdkwartier ontdek ik de meest uiteenlopende configuraties. Ook in het lokaal waar de servers staan, is een wanordelijke boel waar verschillende computers door een wirwar van kabels met elkaar verbonden zijn. Je moet opletten waar je jouw voeten neerzet om niet in de bekabeling verstrikt te geraken.
Nee, er bestaat geen documentatie van de Server opstelling, verzekert men mij. Alles zit in het fenomenale brein van een zeer bekwame informaticus, een autochtoon die in de loop van de jaren zo zijn eigen koninkrijk heeft uitgebreid. LINUX is het door hem gebruikte Operating System en hij is de enige die dat voor tweehonderd percent beheerst. Zonder hem werkt er niets! Zelfs zijn landgenoten weten niet hoe hij alles aaneengeknoopt heeft. Maar het systeem functioneert en Bontempi is tevreden.
Ik niet.
Ik wil weten hoe de puzzel ineensteekt.
feedback van andere lezers- aquaangel
jaarplan of niet,
deze inzending is much better qua lengte
graag gelezen
enne een jaar onder de (schrijf)panne is niets mee ;)
liefs
damm: Bedankt.
|
