Volg ons op facebook
|
< terug
Het collectief sterven
'Laat je gaan, laat los en laat je drijven op de wind.'
'Ik durf niet, laat me nog even hangen.'
'Er is niets akeligs aan, gewoon met de volgende windstoot loslaten en meedeinen in zijn stroom. Het is gewoon zalig, je wordt gewiegd door zijn adem en hij legt je zacht bij ons neer. Je hoeft daar niet eenzaam te blijven hangen, het is ons deel van het leven: het collectief afsterven. Kom, we vangen je op.'
'Neeee…'
Een krachtige windstoot rukt hem van zijn twijg en gillend dwarrelt hij naar de aarde toe. Het mooiste notenblad heeft losgelaten. Hij dacht slimmer te zijn dan de rest, maar hij heeft verloren. Hij is door zijn gevecht om te overleven meer afgestorven dan de anderen en een regendruppel parelt over zijn nerven.
De wind heeft hem meters van zijn vrienden te rotten gelegd. Hij huivert en hij schaamt zich. De eenzaamheid maakt zich van hem meester.
Waarom, kon ik niet gewoon blijven hangen? Ik was het mooiste blad van de oude notenlaar. Ik had een prachtig uitzicht op de weide met de koeien. Zie me hier nu liggen en hij snikt.
Een mier maakt een omweg over zijn blad en nodigt haar familie uit om zijn zachtheid te voelen. Een hele processie mieren schuifelt nu over zijn tapijtblad. Zo laag is hij dus gevallen dat hij dient als voetveeg voor de mieren.
Hij merkt niet eens dat de wind de bladeren opschudt en ze zachtjes zijn richting inrollen. Opa notenblad met zijn diepe basstem spreekt hem aan.
'Valt niet mee he, een vrije val! Niets van aantrekken, het is nog niet afgelopen met ons, we hebben nog een gans rottingsproces te gaan en dan dienen we tot voeding voor de anderen. De natuur laat niets verloren gaan.'
'Ik wil helemaal niet rotten, ik wil de zon voelen op de tippen van mijn blad en me diep groen laten kleuren.'
'Dit is niet meer voor ons notenblaadje, ons lied hebben we gezongen. De boom heeft zich teruggetrokken en in de stilte van de winter produceert hij zijn sappen om in de lente nieuwe frisse blaadjes te laten uitschieten.'
'Het is niet eerlijk, ik was nog niet aan sterven toe.'
'We zijn nog niet dood, straks komen de kinderen en ze schoffelen met hun voeten door de bladeren. Ze zullen joelen en ons boven hun hoofden tillen alsof ze ons terug willen hangen. Dat is pas pret.'
'Het zegt me niets en ik wil niet door elkaar gehaald worden, ik was de prins van de notenbladeren.'
'Ach…'
Een kleine jongen bukt zich en raapt het kwijnende blad op. Dit is het perfecte blad dat hij nodig heeft voor op school, gaaf en nog ongeschonden.
Een paar likjes pritt en boem op een A4-tje vereeuwigd met een tekstje.
Gevonden op vijftien oktober 2008: blad van een notelaar
Geveerd blad.
Groot topblaadje.
Jonge blad is bruingroen.
Kruidig, een beetje terpentijnachtig geurend blad.
Muggen en vliegen schuwen de geur en blijven uit de buurt.
Zo prijkte zijn gebedsprentje met beeltenis voor de rest van het schooljaar aan het prikbord.
De jongen kreeg een tien!
feedback van andere lezers- jan
ik denk dat elk blad een oor is waarmee die bomen luisteren..
grts
sproet: dit is en diepzinnige fb: 'elk blad een oor die luistert.' schitterend
liefs, trees - koyaanisqatsi
De jongen kreeg een tien. Sproet ook! Voilà!
sproet: sproet buigt en bloost.
liefs, trees - Rob
De boom als gemeenschap van afzonderlijke wezens.
Een aparte invalshoek.
Ik moet toch eens mijn afgeknipte haren in de gaten houden.
;-))
sproet: grappige fb, als jouw haren een verhaal gaan vertellen. mijn verbeelding begint al te werken...
liefs, trees - maxiem
herfst heeft ook zijn charmes, maar dit vind ik knap verwoord, gr maxiem
sproet: ja dat is waar, de charmes van de herfst en de weemoed in ons hart om...
ik heb een liefde/haat verhouding met de herfst.
liefs, trees - Mistaker
Bijzonder.
Liefs,
Greta
sproet: thxs, Greta.
ik weet dat je een van deze dagen jarig bent, maar niet meer juist wanneer. in ieder geval: 'EEN GELUKKIGE VERJAARDAG EN EEN JAAR VOL INSPIRATIE OM HET JUISTE BEHANG TE KIEZEN8'
liefs, trees - Julien_Maleur
Een heel mooi verhaaltje, vol levenswijsheid voor wie zich de moeite wil getroosten om tussen de regels te lezen en om die noteboom met onze maatschappij te vergelijken, de blaadjes met de mensen en dat ene noteblad met een ouderling, die op stervan na dood is. Ik heb dit echt graag gelezen.
groetjes
JM
sproet: ik weet niet hoe jij het ervaart, maar hoe ouder ik word hoe meer ik me verbonden voel met de cyclus van de natuur.
liefs, trees - strandjutter
Ik heb zelf ooit eens met dit idee gespeeld. Jij doet het gewoon. Echt schitterend. Groeten.
PS. Detail: eenzaamheid maakt zich van hem meester. (Denk ik)
sproet: thxs voor de lieve fb.
ik heb de correctie aangebracht, waarvoor mijn dank.
liefs, sproet - aquaangel
heel mooi
zou A-viertje als A4-tje schrijven
enne vierhonderdzoveel pagina's dat boek?
ik lees ze ook van 1100 hoor ;) maar stop dan wel eens
om tussendoor een ander boek te pakken
sproet: thxs aquaa
correctie aangebracht, ik twijfelt hoe ik zou schrijven, maar zo als jij het voorstelt is het prima en denk ik ook het meest correct.
liefs, trees
nu weet ik niet meer wanneer jij juist verjaart, ik ben zo slecht in data.
in ieder geval nogmaals EEN GELUKKIGE VERJAARDAG EN GENIET TENVOLLE VAN ALLES! - otiske
Heel goed weergegeven, met plezier gelezen.
Knap gedaan, groetjes.
sproet: tof dat je het graag las en je er weer bij was.
liefs, trees - iris
Dit is weer een prachtig stukje... er zit zoveel in :
beetje melancholie... afscheid....hoop....
en fantastisch geschreven.
Liefs,
Lieve
sproet: thxs, de eeuwige cirkel van leven.
afscheid en hoop dat het niet voorbij is.
liefs, trees - mephistopheles
Heeft dat notenblaadje toch even chance dat dat jongentje hem opraapte. Stel dat een passerende hond hem op een golder shower getrakteerd zou hebben. Knap schrijfseltje.
sproet: hihi, dat is een leuke. ziet nog een verhaaltje in en dan lekker uitglijden en....
liefs, trees
|
