|
< terug
Welkom in 1627
Een zuil met deze tekst groot en een heleboel tekst klein, staat aan het begin van de winkelstraat van Grol. Hij blokkeert het zicht op de zuil die erachter staat met informatie staat over de Slag om Grol. Het is een blinkende felgele zuil met aluminium rand. Bij de brug over de gracht, twintig meter terug stond al een eendimensionale houten klaas voor zijn dito wachthuisje. Hellebaard klaar om er op in slaap te vallen. Daar weer vlak achter staat een glazen paneeltje met uitleg en tekeningen van hoe het hier in 1627 toeging. De winkeliers hebben hun best gedaan. Voor elke eigentijdse pui staat een tafel, kast of uitstalling met zakken en bezem, gepoetst koperwerk en zo meer. De kleding is nog niet bij iedereen aangepast en ondanks de aankondiging dat er geen auto's in de stad mochten komen, staat er op alle gebruikelijke plekken, waar normaal al een parkeerverbod geldt, blik op wielen, naast of voor andere houten klazen in Spaans ornaat. Ja, wij zijn Spaans en Frederik Hendrik ligt met de Staatsen in de loopgraven om de stad, dit weekend gesitueerd op het Schootsveld.
Daar zijn we gisteren wezen neuzen. Een door een bulldozer aangelegd bolwerk in de juiste vorm en met staken aan de buitenkant tegen stormlopen, met daarop het echte oude kanon, geflankeerd door twee klonen. Deze staan wel op goede, maar nieuwhouten onderstellen. In tegenstelling tot de voor de toeristen opgestelde dingen aan de gracht, die om onbegrijpelijke redenen op rolpaarden staan, die op schepen werden gebruikt. Loopgraven en bulten vormen nu nog de tegenpartij, een buizerd roept, een valk bidt boven het bolwerk. Dit alles is afgezet met metalen hekken, bespannen met zwart plastic. Hier en daar vormen de twee meter hoge zwarte panelen een hoek, waar spelers zich kunnen ophouden, zoals coulissen op een toneel. Het mooiste is de tribune over de hele lengte van een weiland, met blauwe klapstoeltjes en vrolijk wapperende tentflappen om de niet al te stevige stellage. Daar mogen de vips zitten. Het publiek mag er voor staan, voor zeveneneenhalve euro kun je de oorlog gaan zien. Parkeren kost nog eens vier euro, met vervoer naar het slagveld. De hekken van het dierenpark zijn afgeschermd met dezelfde zwarte plastic panelen. Maar of dat gedaan is om de dieren te beschermen of om te voorkomen dat kijkers onbetaald de slag kunnen zien is niet helemaal duidelijk.
De kampementen werden gisteren opgezet op het stukje gras langs de gracht dat groot genoeg is om een stel canvastenten te herbergen. Op de parkeerplaats er naast, waar vorig jaar nog tien van de drie- endertig al gesneuvelde eeuwreuzen stonden, staan de auto's van de re-enactors. Vrolijk wappert het afzetlint van de sponsorbank. We lopen er tussendoor, links de tenten, rechts de auto's, met daarachter het Bokbierfestivalterrein. Want dat is er ook. Overdag de slag, daarna een fakkeltocht en het bokbierfeest in de belegerde en uitgehongerde stad. Het pad vertoont rare gaten. Boorgaten, die morgen werd daar een grondonderzoek gedaan. De gaten zitten weer dicht, maar de teer is hier en daar nog nat, zodat midden op het pad om de zoveel meter een plakkende bult omhoog steekt. Dat wordt wat met dat bier, die fakkels en hellebaarden.
We parkeren voor de kerstwinkel die net de opgeblazen rendieren en sneeuwmannen buiten zet, om onze groentetas op te halen, voor de oorlog uitbreekt. Als we langs de Expert Grol weer uitrijden, staat er een groepje mannen voor de etalage, in vol ornaat, Spaans en Staats. Ze kijken naar een plasmascherm van twee meter breed, met beelden van de vorige nabootsing, met zichzelf. De manager van AH ernaast legt de laatste hand aan een opstelling van houten kratten met een overvloed aan groente en fruit. Dranghekken worden naar hun plaats gesleept. Het rare beeld wil maar niet uit mijn hoofd. Aan de bomen die nog moeten worden gekapt wappert Landrooflint.
feedback van andere lezers- verf
histoorische verhaalen
puk: Dank je, ik was hem al weer vergeten. En dat terwijl ik er een kinder/jeugdboek over wil schrijven.
|
