|
< terug
Task Force Romeo - 8 en 9
8
Woensdag 28 april, 17:00 uur, Durrës
Zeer snel begon de hautaine majoor Onderdonk mijn vragen vervelend te vinden.
Neen, hij had geen enkele CIMIC situatie op papier. Noch had hij die op kaart. Hij gaf me wel een lijst van sleutelfiguren uit de omgeving en ik mocht zijn rapporten van de voorbije dagen doornemen. Op zijn Laptop.
Bingo.
Geen Ops room, geen CIMIC situatie, want het Nederlandse Contingent had het blijkbaar te druk gehad met de constructie van een vluchtelingenkamp in VLORE, ten voordele van het Nederlandse Rode Kruis. Dat stond in hun operatie order vermeld. De Nederlandse CIMIC officieren speelden daarbij een belangrijke rol als tussenpersoon. Verder leidde mijn nieuwe chef onderhandelingen voor een nog veel groter project in Durrës. Dat bestond erin om de toegangsweg van de haven door de genie te verbeteren.
Eindelijk, voor het invallen van de avond mochten wij zelf een klein probleempje regelen. Twee Kosovaren vrachtwagenchauffeurs, die hun lading medicijnen bij UNHCR wilden onderbrengen. Waarschijnlijk niet interessant genoeg voor Okkert dus mocht ik de zaak klaren en zo ontmoette ik het hoofd van de logistieke cel van UNHCR die me uit de problemen hielp. Zijn kantoor lag tegenover de haven in een grote building waarin meerdere organismes hun kantoren hadden opgeslagen.
Na de succesvolle afloop van de onderhandelingen, nam ik het initiatief om met mijn adjunct van de gelegenheid gebruik te maken om op het aanliggende terras een lekkere pint te drinken vooraleer naar het hoofdkwartier terug te keren, waar enkel soda en water te beschikking stonden. Eigenlijk een gevaarlijk initiatief want het commando verbood iedere vorm van alcoholgebruik. Tolerantie zero. Met mijn vijftig jaar en met meer dan dertig jaar dienst, binnenkort met pensioen, voelde ik me volwassen genoeg om mezelf één pint bier te gunnen. Ik deed het ook openlijk, in tegenstelling tot tientallen hypocriete collega's die in het geniep hun koffie met welbekende sterke substanties versterkten. Een glas bier of een glas wijn is alles behalve alcoholmisbruik, want de dagelijkse consummatie ervan wordt zelfs door dokters aanbevolen. Maar het leger houdt nu eenmaal van collectieve maatregelen. Om te vermijden dat één persoon gaat overdrijven, verbiedt men aan duizend man om datgene te doen wat voor velen een onschuldig, dagelijks sociaal ritueel is: een avondmaal met een glas bier of wijn. Uit ervaring weet ik echter dat diegenen die werkelijk een probleem hebben, zich niet door regels laten afschrikken! Ook niet in opdracht.
We waren op tijd terug voor het avondmaal in het hoofdkwartier. Een nieuw festijn bestaande uit rijst, kip, pudding en brood wachtte op ons. Om er hartkloppingen van te krijgen. Waarschijnlijk verloor ik andermaal een kilo.
De tweede dag zat erop.
9
De oorlog gaat in al zijn hevigheid verder. De NAVO vervolgt onvermoeibaar zijn bombardementen, terwijl de mening van de Europese bevolking over de noodzakelijkheid en legitimiteit ervan, verdeeld blijft. Gedurende de laatste vierentwintig uren zijn er in Kukes ongeveer drieduizend vluchtelingen toegestroomd, maar de situatie in deze omgeving werd alsnog stabiel beschouwd. In Shkodre echter verslecht de toestand en de Albanese regering onderzoekt de mogelijkheid om veertig nieuwe opvangcentra op te richten. Hun prioriteit blijft echter het afvoeren van zoveel mogelijk vluchtelingen naar de in het zuiden gelegen kampen. Deze politiek wordt ook door het AFOR commando ondersteund. De veiligheidssituatie aan de grens blijft gespannen. Volgens geruchten beschieten Servische troepen regelmatig de Albanese districten Tropoje en Has. Dat betekent nog niet dat Servië daarmee Albanië de oorlog wil verklaren, maar de hoofdbedoeling is vooral het bestoken van de UCK trainingskampen van waar operaties tegen de Joegoslavische regeringstroepen troepen in Kosovo worden geleid. Maar ook dicht bij de Morine grensovergang vallen regelmatig mortier projectielen, al zijn deze beschietingen eerder als provocatie of psychologische oorlogsvoering bedoeld.
Ondertussen blijft Milosevic voet bij stuk houden, zonder echter de politieke onderhandelingen te willen stopzetten. Een typisch kat en muis spel waarmee hij de geallieerden echter niet meer om de tuin kan leiden. Hij begrijpt waarschijnlijk nog niet dat hij te ver is gegaan en dat hij er ditmaal niet zonder kleerscheuren zal vanaf komen, want de NAVO wil hem nu definitief van zijn voetstuk stoten.
Wel verklaart hij zich akkoord om eventueel een kleine Internationale gewapende strijdmacht in Kosovo toe te laten, maar het tijdstip daartoe is nog niet rijp, vooral omdat hij niet bereid is om talrijke andere punten te aanvaarden, daar dit anders ongetwijfeld zijn politieke ambities zal schaden en zijn ondergang betekenen. Het ziet er meer en meer naar uit dat de man die door Kosovo aan de macht was gekomen, ook door Kosovo ten val gebracht zal gebracht worden.
Uck: Kosovaarse Bevrijdingsleger
|
