|
< terug
Task Force Romeo - 15
15
Zaterdag 1 mei, 09:00 uur, Durrės
De paratroepers positioneerden hun open jeeps zonder deuren tussen de geladen vrachtwagens en ik deed Pardoens teken om zich achter de eerste vrachtwagen te plaatsen. Nu bleef het wachten op het vertreksignaal van de kapitein Tom Nolens die onophoudelijk op en af reed en hier en daar consignes gaf.
Toen zijn Iltis op onze hoogte stopte, stapte ik uit en ging naast hem staan. Hij was niet groot, had een U-vormig gezicht, smalle mond met dunne lippen, kleine neus, dicht, bijeen liggende ogen, kort voorhoofd met daarop de rode muts. Hij moest ongeveer achtentwintig jaar oud zijn, een twintig jaar jonger dan ik. Hij droeg enkel zijn lichte camouflage tenue en zijn FN paratroeper geweer met samen geplooide kolf.
"Damm," stelde ik me voor en reikte hem de hand.
"Kapitein Nolens," antwoordde hij tamelijk nors, maar schudde me de hand.
"Ik ben verantwoordelijk voor het konvooi," vervolgde hij voor alle zekerheid, alsof ik dat niet kon raden.
"Dat is geen enkel probleem voor mij," repliceerde ik, maar zag meteen aan zijn gezichtsuitdrukking dat de jongeman weinig zin voor humor had.
"Heb je een tolk bij?" vroeg hij en wierp een onderzoekende blik naar mijn voertuig waar hij enkel Pardoens zag zitten.
"Neen, het commando schijnt te denken dat ik voldoende Albanees spreek om het zonder tolk te klaren." Een fractie van een seconde liet hij zich beetnemen, maar dan verduisterde zijn gezichtsuitdrukking en ik voelde meteen dat we tijdens deze zending geen liefdesverhouding met elkaar zouden beginnen. Dat para's allemaal macho's zijn, had ik altijd al als een cliché beschouwd, maar ik zou weinig van zijn soort moeten ontmoeten om mijn mening te gaan veranderen. Daarbij moest ik denken aan zijn bataljons commandant, een mythisch figuur, vooral voor het feit dat hij openlijk zijn misprijzen toonde aan collega's die geen groene of rode muts droegen. Dat zou ik later zelf ondervinden.
"Dit is hier jou plaats en ik wil niet dat je om een of de andere reden doorheen de colonne gaat slalommen." Daar zag ik ook het nut niet van in, maar ik vond het niet nodig om nog meer olie op het vuur te gooien.
"Wees gerust, ik voel me op deze plaats volkomen veilig," repliceerde ik tamelijk sarcastisch maar toonde hem daarbij een onschuldige, minzame glimlach. Ongetwijfeld probeerde hij mij met zijn doordringende blik de daver op het lijf te jagen, maar na een loopbaan van meer dan dertig jaar was ik tegen dergelijke optredens geļmmuniseerd. Beiden waren we kapitein, maar als militair stond hij nog in zijn kinderschoenen, al droeg hij dan een rode muts. Met een zekere trotsheid beschouwde ik de blauwe kleur van mijn hoofddeksel evenwaardig. Onder dat blauwe stak er toch een zekere intelligentie, iets wat hij minder nodig had om de macho uit te hangen. Geėrgerd gromde hij een paar onverstaanbare woorden tussen de tanden en gaf zijn chauffeur teken om te starten.
Even later verzamelde de Nederlandse colonne commandant alle chauffeurs voor de ultieme briefing en daar ik niets anders te doen had, vergezelde ik mijn adjunct die erheen moest. Mijn nieuwe jonge vriend van de para's was er ook.
De reisweg werd uitvoerig uitgelegd en de kapitein Nolens maakte iedereen duidelijk dat bij om het even welke panne, de volledige colonne moest blijven staan. Terwijl de reparatieploeg het probleem oploste, moest iedereen bij zijn voertuig blijven. Als besluit vertelde hij ons nadrukkelijk dat wanneer wij de dertig kilometer zone van de noordelijke grens binnenreden, wij onze kogelvrije vest moesten aantrekken en de helm opzetten, want blijkbaar beschoten de Serviėrs regelmatig met mortiervuur en artillerievuur de veronderstelde trainingskampen van de UCK die zich in de Albanese bergen bevonden.
feedback van andere lezers- molic
Jammer genoeg weinig interesse voor dit spannend relaas dat een ander zicht geeft op de Kosovo oorlog.
damm: Bedankt, heb de indruk dat de lezers korte verhalen wille en dat dit de verkeerde site is om romans te publiceren - DeKoeneRidder
Pffff, heavy daaro!!!
Gr. DKR
damm: Bedankt
|
