Volg ons op facebook
|
< terug
verboden copulatie in een onwelkome omgeving 3/2
Ik probeerde maar niet te veel na te denken over wat John me zou aandoen als hij te weten kwam dat ik z'n zuster's schendbaarheid bezoedeld had. Voornamelijk omdat het alleen maar seks was. Ze was een goede wip als je niets beter te doen had, dat wel, maar eens ze haar snavel opentrok was het om zeep. Ze had alles gelezen van Flair tot Cosmopolitan en als je tips nodig had over huid of nagelverzorging of advies over welk paar peperdure schoenen je het best zouden staan dan moest je bij haar zijn. Dat buiten beschouwing gelaten kon je evengoed de differentiaalvergelijking met een oerang oetang bespreken.
Ik maakte me dus uit de voeten en trok me er in het geringste gering niets van aan dat ik haar gebruikt had voor seks omdat ik wist dat zij hetzelfde deed. De negatieve intenties die we tegenover mekaar koesterden losten op die manier op in een positief resultaat. Moraal kon bijzonder wiskundig zijn: volgens het algebraïsche axioma worden twee negatieven altijd positief. En dat vond ik fantastisch: haar egoïsme rechtvaardigde het mijne.
Eens beneden gekomen bestelde ik een whisky bij de bar. Gezien de omstandigheden was dat het beste wat ik kon doen. Regeringen konden vallen en revoluties konden zich ontketenen maar op het einde van de dag kon je je alijd lazarus drinken, en dat was maar goed ook. De ene dag was vaak de herhaling van een voorgaande. Het radbraken van de wereld sluimerde onverzettelijk voort, stopte, spoelde zichzelf weer helemaal terug en herbegon dan opnieuw, als een doordeweekse kutfilm die de commerciële zenders je op een dinsdagavond door de strot probeerden te rammen. Alles was sleur en monotonie. Er was geen verassing meer, geen verheldering, geen openbaring, geen kunst, niets. De gekken hadden het heel wat beter dan ons. Zij beseften het niet meer. Zij hadden er al lang geen flauw benul meer van. Vincent Van Gogh kon zich na een aanval van waanzin nooit herinneren wat hij gedaan had, zelfs niet nadat hij in Arles een poging ondernomen had om Gauguin z'n smoel met een scheermesje te bewerken. Wanneer hij bij zinnen was leed hij en was hij diep ongelukkig maar wanneer hij krankzinnig werd besefte hij niets meer. Maar wie nog zinnig is, wie nog niet volledig door het lint is gegaan moet dagdagelijks strijd leveren met zichzelf om ervoor te zorgen dat het zo blijft. En de ironie van ons bestaan ligt hem juist daarin dat je al gauw genoeg geneigd bent om krankzinnig te worden door zinnig te proberen blijven.
Ja, de goden hadden ons goed liggen.
Na een goed half uur dook John terug op, in een walm van Jenever en sigarettenrook. Uiteraard wilde hij weten wat ik het afgelopen uur uitgespookt had.
'Niets bijzonders, joh', zei ik van m'n whisky nippend, 'wat rondgedoold.'
'Rondgedoold of rondgedold?' vroeg John met grote, wolfachtige ogen.
'Hoe bedoel je?'
'Dat weet je best', antwoordde hij, z'n gezicht ernstig. Ik stond plots oog in oog met een naar jenever ruikende grootinquisiteur. Tomas Torquemada met de de geur van Boris Jeltsin.
'Hé, John', reageerde ik grijnzend, 'je kent me toch? Ik zou je toch niet..'
'Ik ken jou zeker, ja', onderbrak hij me, 'en dat is nou net wat ik bedoel. Heb je d'er genaaid?'
'Als je me kent dan is die vraag overbodig.'
Hij keek me lang en onderzoekend aan. Het tafereel was eerder komisch dan beangstigend, voornamelijk omdat er een klodder speeksel uit z'n rechtermondhoek aan het druppelen was. Hij zag eruit alsof hij rabiës had.
'Dus je hebt het gedaan?' vroeg hij, gretig naar bevestiging zoekend.
Ik knikte.
'Godverdomme ik had je gewaarschuwd, man', kwam de onthutste reactie, 'je hebt m'n vertrouwen gebroken. Wat heb je te zeggen voor jezelf?'
Ik dronk m'n glas whisky leeg, bestelde een nieuw bij de barman en stak een sigaret op.
'Mooi is dat', jammerde hij, 'jij beukt m'n zuster maar ik heb altijd de beleefdheid gehad om van de jouwe te blijven. Weet je dat?'
'M'n zus zegt dat je een dronkaard bent met het lichaam van een speenvarken. De reden waarom je nog niets met haar gedaan hebt is omdat je zelfs met een briefje van vijfhonderd euro op je voorhoofd geplakt nog geen afspraakje met d'r zou kunnen krijgen. Niet omdat jij uit naam van onze vriendschap van haar bent gebleven. Als je ze kon palen dan had je het al lang gedaan, man. Dat weet je best.'
'Heeft ze dat echt van me gezegd?' bromde hij kwaad, 'dat ik een dronkelap en een speenvarken ben?'
'Je bent ook een dronkelap en speenvarken, John.'
'En wat ben jij dan?' vroeg hij, z'n woede opborrelend.
'Moe', antwoordde ik terwijl ik rechtstond. 'Ik ga naar huis. Doe m'n groeten aan je zus.'
feedback van andere lezers- Wee
Ja, great! Sterk einde ook.
Bij het vorige deel bedoelde ik met ingehouden, dat je 't zo beheerst vertelt,
alsof je niet opgewonden bent, maar tóch knettert het. Knap!
('t Is meer hoe ik het als lezertje voel, kan het niet zo goed uitleggen.)
x
Mephistopheles: ik probeer altijd te schrijven zoals ik spreek, dat gaat me het beste af. Zo'n Thomas Mann vocabulaire gebruiken zint me niet - killea
Wonderful writing!!
xx
j
Mephistopheles: Thank you, June. - DeKoeneRidder
YES!!!!!
Gr. John (hahahahahaha)
Mephistopheles: Bedankt.
grts. - verf
xxnicexx
Mephistopheles: Thanks. - koyaanisqatsi
Man, jij moet dringend naar een uitgever (met een boekske welteverstaan).
Mephistopheles: Bedankt voor het compliment. Momenteel druk in de weer met het schrijven van een kortverhalenbundel en dan eventueel een uitgever vinden die er munt in ziet.
Grts. - Mistaker
Weer graag gelezen!
Ik vind 'in het geringste gering niets van aan' eeen vreemde uitdrukking, ik zou 'niet in het minst iets van aan' zetten.
Groet,
Greta
Mephistopheles: Ik twijfelde aanvankelijk een beetje om die zin te gebruiken. Misschien toch best aanpassen dan.
bedankt voor fb
grts - jan
magnifique!
vervolg!
grts
Mephistopheles: Bedankt, flarfmeester! - Vansion
werkelijk uitstekend hoor!
vooral de afwisseling tussen boeiend gedachtegoed en spetterende dialogen penetreert lang en diep: the real thing dus
gelukkig lijd je niet aan verbale anorexia en schiet je ongeschoren kuit!
(koya zal bij jou ook in de smaak vallen... denk ik...)
Mephistopheles: Verbale anorexia? Die is goed. Zou eigenlijk een fantastische boektitel zijn als je naam Herman Brusselmans is.
Koya zegt me niets, moet ik eens zoeken dan. Vooral Bukowski's werk is van grote invloed. Ik zou wil zeggen Henry Miller ook maar die is veel te goed om te evenaren.
bedankt voor lezen en fb.
grts. - sproet
de lezers hebben dus hun gelijk gekregen en het vervolg is er en wat voor een vervolg. spanning tot aan het laatste punt.
liefs, trees
Mephistopheles: Bedankt. Aangezien er meervoudige vraag naar was leek het me geen slecht idee. In de woorden van een befaamd radioduo: u vraagt, wij draaien!
grts. - feniks
Het einde is geweldig
Heb natuurlijk ook voorgaande gelezen.
Knap staaltje schrijven al verloor ik me soms in je gedachtengang.
groeten,
feniks
Mephistopheles: bedankt voor het lezen en feedback
grts.
|
