|
< terug
De scheiding - (68)
Jacques Vandam staat perplex als hij zijn broer voor de deur ziet staan. Het is meer dan tien jaar geleden dat ze elkaar voor het laatst hebben ontmoet. Ze zijn uit elkaar gegaan na een hoogoplopende ruzie. Hij herinnert zich zelfs de oorzaak niet meer van hun onenigheid.
'Dat is lang geleden, broertje. Waaraan heb ik jouw bezoek te danken?'
Ook Michel is onder de indruk van dit weerzien. Nog maar een dikke week geleden was er geen haar op zijn hoofd dat er zou hebben aan gedacht om zijn broer op te zoeken. Nu komt hij hem om hulp vragen. Aarzelend antwoordt hij:
'Dit is een lang verhaal. Mag ik binnenkomen?'
Jacques Vandam gaat zijn broer voor in het riante herenhuis en leidt hem naar de salon. Michel laat zich neer in een van de pompeuze zetels. Zijn broer blijft rechtop staan en vraagt:
'Wil je iets drinken? Blijf je eten?'
De vele jaren hebben de ruzie en de harde taal weggevaagd. Beide broeders zijn blij elkaar opnieuw te hebben gevonden.
'Geef mij maar een pint.' antwoordt hij, 'Als het mag zou ik een tijdje bij jou willen intrekken.'
Zijn broer kijkt hem verwonderd aan, even maar, gaat dan een pintje halen. Nadat Michel een flinke teug heeft gedronken, vraagt hij:
'En, Michel? Vertel het maar. Wat is het probleem? Jij was toch getrouwd?'
Hij heeft blijkbaar de berichten niet gezien op de televisie en ook de krantenartikels niet gelezen, denkt Michel. Hij kijkt de kamer rond. Nergens is een Tv-toestel te bespeuren. Leeft zijn broer dan toch als een kluizenaar? Hij herinnert zich dat vroeger al zijn broer weinig of geen inte-resse had voor de dagelijkse nieuwsberichten. Hij had alleen oog voor zijn boeken - alle soorten boeken - en voor zijn schildersezel. Zijn broer was toen kunstschilder. Ook verdiende hij met het illustreren van dichtbundels en tijdschriften. Hij heeft blijkbaar goed geboerd! Michel is onder de indruk van de zichtbare welstand.
'Wat is er aan de hand?' probeert Jacques het opnieuw. Dit brengt Michel terug tot het heden. Eerst aarzelend, dan vlotter en vlotter brengt hij zijn verhaal.
'Je hebt dus niets meer en weet niet waarheen.' vat zijn broer de situatie samen. 'Ik dacht dat je mij wilde terugzien; dat je mij miste.'
Michel voelt de ontgoocheling in zijn broeders stem. In de loop van de voorbije jaren stond hij meerdere keren op het punt om opnieuw met Jacques contact op te nemen maar steeds zag hij daar op het laatste ogenblik van af. Lisa had dikwijls aangedrongen om zijn broer te bezoeken. Hij had nooit de tijd gevonden. Eigenlijk had hij nooit gedurfd. En, hoe meer de jaren verstreken, hoe minder hij aan zijn broer had gedacht. Uiteindelijk was hij hem totaal vergeten, tot op vandaag, in de rechtbank, als hij hoorde dat zijn vrouw hem tot de bedelstaf aan het herleiden was. Toen hij van zijn bankier vernam dat al het geld weg was en hij niets meer bezat, dan was daar plots het beeld van zijn broer als enig mogelijke toevlucht. Ik heb je zo dikwijls willen opzoeken, wil hij zeggen, maar dat zou nu wel heel hypocriet klinken. Hij hoeft trouwens niets te zeggen. Zijn broer heeft al weer het woord genomen en spreekt verder:
'Ik ben je altijd blijven missen. Ik heb veel aan jou gedacht. Ik weet niet meer waarom we ruzie hadden en ook niet wie er eigenlijk is begonnen, maar ik heb er naar uitgezien om jou weer te ontmoeten. Ik zou je zelf hebben opgezocht, maar ik kende jouw adres niet. Ik wist niet dat je voor de lokale televisie werkte. Ik heb geen TV. Ik lees ook geen kranten. Je bent hier welkom, Michel, zo lang als je wil. Ik help er jou wel weer bovenop.'
wordt vervolgd
feedback van andere lezers- DeKoeneRidder
En weer een subliemertje, lof!!!
Gr. DKR
Julien_Maleur: Dank je DKR - sproet
je merkt dat je meer en meer in je personages kruipt.
leuke wending.
liefs, trees
Julien_Maleur: Dank je, Trees.
groetjes
JM - henny
Heel mooi. Met tranen in mijn ogen gelezen.
Julien_Maleur: Dank je Henny. Sorry als ik in deze periode niet iedere dag kan publiceren. Met Sinterklaas en de komende feestdagen heb ik heel wat andere verplichtingen. Maar ik ga door, tot het verhaal volledig af is. En ik beloof dat het een verrassend einde wordt.
groeten
JM
|
