naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand...

door sproet

Boordevol woorden zitten die je strottenhoofd niet kan vormen. Ze blijven kleven aan je huig, maar je ogen verraden de inhoud. Zieleglans gepolijst door warmte vanuit je buik. Ken je dat?
Ik wil jullie iets vertellen en misschien vinden mijn vingers op het toetsenbord de juiste letters om mijn gevoel tot een verhaal te boetseren.

'Spiegeltje, spiegeltje aan de wand…'
Toen ik je voor het eerst zag, zat je als een ridder naast de open haard en je streelde je hond met de bizarre naam: 'Berthe.' Je ogen glansden en ik zag mijn weerspiegeling en ik dacht: ' Toon me de weg, ik ben hem kwijt. Neem mijn hand en laat ons dwalen in het land van onze gedachten.'
Je sprak die avond over de indianen die aan hun Tipi een korf hingen waar ze symbolisch hun zorgen in borgen voor ze de Tipi betraden. Dit deden ze uit respect voor hun gastvrouw, ze wilden de andere niet beladen met hun lasten.
Je stem hypnotiseerde me en ik zweefde op klanken van een verliefd hart. Wie ben je vreemde man? En ik smeekte: 'zie me, raak me en fluister me de nacht in.'
Je zag mijn ogen niet, je zag mijn mond en je luisterde naar mijn woorden. Mijn woorden waren te hard voor je ziel en je sloeg op de vlucht.
Jou ogen waren als een spiegel voor mij en ik wou niet zien. Je toonde me te duidelijk waaraan ik leed, je zag elk gebaar en de spiegeling was te synchroon. Je kwetste mijn ego en ik bracht je ertoe de deur tussen ons vanaf de andere zijde te sluiten. De spiegeling was te krachtig en ik zag niet dat je me bij de hand nam om te genezen. Ik kon de confrontatie met mezelf niet aan en ik knalde je neer met woorden. Je stopte je oren dicht en ook je hart werd stil en je verdween plots, maar je liet me de spiegel.
Ik keek elke dag opnieuw in de spiegel en zocht je ogen.
Ik vroeg de spiegel: 'Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, waar is mijn zielsverwant?'

De spiegel volgde elke grimas die ik maakte, maar bleef stom. Mijn woorden werden minder hard en ik durfde te kijken zonder te vragen.
Op een dag toonde de spiegel mij jouw ogen en ik wist dat ik er klaar voor was om jou echt te zien. Een zonnestraaltje creëerde een wenkbrauw van regenboogkleuren boven je ogen. En mijn mond fluisterde:' mijn liefste ik.'

feedback van andere lezers

• koyaanisqatsi
  Mooi...
  sproet: van jou een 'uitstekend' daar bloos ik nu van en ik durf niet in de spiegel te zien.
  
  liefs, trees
• otiske
  Maar Trees, dit is echt geweldig geschreven.
  Ik vind dit echt zo mooi, je gebruikt de juiste woorden op de juiste manier. Een poetische manier van weergeven.
  Een pluimpje voor ons Trees, ik vind dat ze zichzelf overtreft.
  Goed verhaal, groetjes.
  sproet: otiske zo veel lof.
  het is jammer genoeg of gelukkig non-fictie. het is een nog dagelijks groei-proces.
  
  liefs, trees
• innerchild
  
  Weet je, Sproet ? Je woorden zijn bijna te pijnlijk om te lezen ...
  Ik word even helemaal klein. Deels een stukje herkenbaarheid ... *zucht*
  Maar wat doe je met dat gevoel ?
  Wat doe je met die spiegel ?
  Wat doe je met jezelf ?
  En wat doe je met hem ?
  
  Warme knuf,
  Inner
  sproet: die laatste vraag is de moeiljkste en ik heb er geen antwoord op.
  
  warme knuf terug,
  trees
• Rob
  "uitjoeg", "uit joeg", "uit jaagde" het blijft discutabel. Misschien was het beter dit woord te vermijden.
  "..bracht je ertoe de deur tussen ons vanaf de andere zijde te sluiten."
  
  Probeer eens een vijver bij windstil weer als spiegel en kom dan nog eens terug als het storm.....een wereld van verschil.
  
  Ik heb de indruk dat je hier meer schrijft dan je zelf wilt weten.
  
  Maaaaaaar, voor het geheel een dikke, Leffe Café waardige.................
  SSSSSSSMMMMAAAAAAAAAAAAAAAK.
  sproet: ik heb de zin verandert en idd het geeft meer kracht. zeer nuttige fb, waarvoor mijn dank en voor jou het verdiende SMAKje!
  
  liefs,
  sproet
  
  ben ik zo zichtbaar in dit schrijven?
• mephistopheles
  Spiegeltje spiegeltje aan de wand, wie is één van de beste schrijfsters van het writehistory land? Het begint met een S en eindigt op Proet.
  grts.
  sproet: in dat laatste ben ik idd de best:pr...
  
  liefs, trees
• matahari
  Een zeer mooi spiegelend schrijven sproet.
  
  liefs matahari
  sproet: ja, als men je een spiegel voorhoudt dan kan je niet anders dan kijken en soms is dit zeer pijnlijk. ik heb het ondervonden en ervaar het nog vaak.
  
  liefs, trees