|
< terug
Wat ruist daar door het struikgewas
Mijn hinderlaag, hier op de berg in 't Citadelpark levert altijd mooie foto's op. Ik kick op junkies, homohoeren en oude, voorovergebogen vrouwtjes met een achtbaanbeschrijvende zwerm straatkatten rond hun broekkousen. Ze zien me niet, omdat ik telkens vier dikke zwarte strepen aanbreng op mijn gezicht. Dat is het enige wat ik op dat verrekte scoutskamp geleerd heb: een kurk zwartbranden. De nachtkijker, die ik van grootvader erfde, maakt mijn uitrusting compleet. Ik zie zelfs de vleermuizen in de tunneltjes hangen!
Je vraagt je af wat een kind van elf 's nachts te zoeken heeft in het Citadelpark. Wel dat zit zo. Mijn moeder werkt in het glazen straatje. Zodoende ben ik een werkongeval en ken bijgevolg mijn vader niet. Ik heb wel zijn neus voor zaken en mijn ogen vertellen me dat hier geld te rapen valt. Veel geld!
Als die dekselse haan drie maal kraait, dan weet ik dat ik huiswaarts moet. Mr. Kukuluku heb ik trouwens nog nooit kunnen kieken. Hij lijkt wel een goed verscholen bandrecorder.
Net voor de ochtendspits op gang komt, krijst hij de hele buurt bijeen. De tunnels lopen leeg en ik pak mijn biezen richting ontbijtvlokken. Want dat krijg je wel van een nachtje doordoen: honger!
Aan ons huis gekomen, neem ik de brandladder naar mijn slaapkamer. Ik zie er moe uit als ik met mijn schooltas de trap afdaal. Moeder is net thuisgekomen en is druk in de keuken bezig.
Na het binnenwerken van in melk gesopte tarwevlokken werkt ze me naar buiten. Ik neem opnieuw de brandladder en duik bij mijn teddybeer onder de lakens.
Ik wordt gewekt wanneer moeders eerste 'thuisklant' luidkeels klaarkomt. Om 13.02 u neem ik mijn skateboard en ga op deze zonnige woensdagmiddag naar de Zuid. Daar poch ik met mijn stoere negatieven. Ik heb een dure hobby, maar mijn moeder klopt thuis overuren, in 't zwart. Ik zal haar eeuwig dankbaar blijven, want ik wil van mijn hobby mijn beroep maken: mensen chanteren met keihard bewijsmateriaal.
U weze gewaarschuwd meneer Termont! Misschien prijkt uw hoofd morgen op de voorpagina van De Gentenaar.
feedback van andere lezers- Mephistopheles
Ik zou Termont z'n rotkop liever op een staak zien.
- badstop
Een erg triest verhaal. - DeKoeneRidder
Idd triest maar heel humoristisch verwoord. De karakters/mensen in je verhaal hebben interessante beroepen.
Ik ken die Termont niet maar als ik de fb van Mephistopheles lees kan dat niet veel goeds zijn!
Gr. DKR
poorkis: thermont is de burgemeester van gent (= stad in belgië)
thx for reading - otiske
Geweldig bedacht en sterk geschreven.
Het leest heel vlot.
Graag gelezen, groetjes.
|
