|
< terug
Kempensprookje XIX tevens einde
Kempensprookje XIX
"Ach,en ik die dacht dat u tegen een grapje kon", maar veranderde meteen van toon en houding bij het zien van het nu nog verleidelijke lijkende wezentje. "wa, - wa - wat moet dat? stotterde Jan die perplex stond en verder niet meer wist wat te zeggen want dat meisje was tegen de oude man gaan aanstaan en wreef met haar handen in zijn kruis. Waar nog voor dagen rust heerste en geen beweging mogelijk was heerste nu opeens een heerlijke opstandigheid. "Wat gebeurt er" vroegen Pastoor en Maria tegelijk, zij hadden blijkbaar niet bemerkt van wat zojuist met Jan gebeurde. Wel zagen ze dat Jan in een verdachte houding stond en rood aan liep, zoals iemand die zich zojuist op heterdaad betrapt voelde. Weer kwam het wezen tegen hem aan schuren waarbij ze met haar lippen vluchtig zijn mond raakte. Meneer Pastoor die zich een beeld probeerde te vormen van wat er zich vlak voor zijn neus afspeelde, moest tevreden zijn met de mimiek van Jan en zijn eigen ontsporende fantasie. Marie die zich niet gewonnen wilde geven nam de schemel op en wierp die bijna buiten zinnen tegen haar man aan;"zo, als je dan toch aan het flikvlooien bent doe het dan daar waar niemand je zien kan, bah ik wordt er kotsmisselijk van". Kwaad liep ze langs haar man naar buiten haar rok helemaal nat van de omgeworpen melk. De geestelijke keek rondom zich alsof hij een spook zag en vluchtte ook naar buien toe daarbij een kruisteken makend. Maria hield stil zodra ze buien stond en draaide zich in de richting van de stal "zorg jij nu maar voor de geiten, ik zet geen poot meer in die stal, ze maakte daarbij een stampende beweging waardoor haar klomp in een boog door de lucht vloog en zijn scheenbeen raakte. Je zag dat dit niet haar bedoeling was geweest maar bleek er toch plezier aan te beleven."maak dat dit scharminkel hier weg komt, ik wil hier weer rust hebben" riep Maria waarbij ze haar tranen maar moeilijk verbergen kon. " en geef me die klomp terug ik heb nog meer te doen dan naar jouw liefdesspel te gaan bekijken, binnen wacht nog een karrenvracht werk op me".
Jan keek zijn vrouw achterna en voelde zich zo verdomd schuldig terwijl hij niets aan deze situatie kon doen. Ja de klok terug draaien dan ging natuurlijk niet maar hij zocht vertwijfelt naar een oplossing maar werd daarbij tegengewerkt door de sterke seksuele aantrekkelijkheid
die van dit wezentje uitging. Jan wrong zich in alle bochten om toch maar aan haar charmes te ontkomen en viel tenslotte toch voor haar opdringerigheid. Terwijl ze zich over de oude man boog en hem nog meer stimuleren wilde, stopte ze opeens en zei, "nee,- hier heb ik geen zin in, ik wil terug je bent te zeer door een liefde omgeven die ik niet ken, laat me alsjeblieft gaan". Jan die zijn oren niet geloofde en zich zorgen maakte over hoe hij uit deze netelige situatie komen kon, begreep deze ommezwaai niet maar was wel blij met haar besluit.
De volgende morgen werd Maria door Jan met koffie en gebakken spek gewekt,"waar heb ik dit aan verdiend, man? Tja, dat moest ze eens weten, hé
Einde
© Wilhelm Janssen
feedback van andere lezers- henny
het end ging me wat te snel. Hoe werd ze teruggebracht en zo, dat mis ik. De reden van haar vertrek vond ik wel goed gevonden.
Hoeselaar: Zal er aan gaan werken Henny, bedankt dat je me las
Willy - Mephistopheles
Mooie liedjes duren niet lang, en zo ook dit sprookje. Ik heb de afleveringen graag gelezen.
PS: dat vreemde woord in m'n vorige feedback moest uiteraard pastoor zijn. Te snel getypt veronderstel ik.
grts.
Hoeselaar: Ach dat geeft toch niets, het was leuk dat je reageerde dat is alles wat telt
Willy - sproet
je beschrijft een heel proces over 'mannelijke en vrouwelijke energie' en idd je maakt er je tevlug van af. je slaat de integratie over en daar laat je de lezer op zijn honger zitten. je laat een leemte open die een lezer niet kan invullen.
uitstekend blijft voor de zeer goed gevonden inhoud.
liefs, trees
Hoeselaar: Nu ik jouw beoordeling gelezen heb, voel ik me weer heel klein worden. Ik heb er niet over nagedacht hoe dat de vrouwelijke en mannelijke energie hier een rol in kon spelen, alles kwam gewoon van uit de buik te voorschijn. Toch ben ik blij dat je me met de twee voeten aan de grond zette, waardoor ik geen verkeerd beeld van m'n schrijven krijg.
Mag ik je danken dat je me tot op het einde bent blijven volgen en me een beter beeld gaf van waar ik mee bezig was. Zie dit niet als een schijnvertoning aan maar ga er maar vanuit dat ik nog veel meer moeite moet doen en beter moet nadenken vooraleer ik nog iets op deze site zet, ik wil tenslotte veel meer leerstof op doen.
|
