|
< terug
flarden uit mijn hersenen(de tijd van toen/melancholie)
Bij het lezen van enkele gedichten
nadat ik thuiskwam van een feestje…
moest ik even glimlachen.
Ook deze morgen bij het ontwaken
dacht ik nog aan deze schrijfsels,
ze deden me denken aan vroeger.
Als we samen in het lager onderwijs
op de grote speelplaats kwamen.
Dan leerden we pasjes dansen
en grote gebaren
met de muziek van kinderen voor kinderen.
De Nederlandse tv
en de Nederlandse muziek waren toen
nog in heel grote mate aanwezig in het
Belgische landschap.
Zo waanzinnig gedroomd,
Op een onbewoond eiland,
zingen over bontjassen
De leraren van toen dachten
dat ze de wereld konden verbeteren.
Als ik terugdenk aan vroeger
dan leek alles me zo puur.
Dat pure mooie gevoel...
zonder schroom en zonder pijn.
Die samenhorigheid
en de echte onschuld.
Ik zie er niets meer van vandaag.
Alles is zo opgeklopt
met duizenden shows op tv
van hoe het dan wel zou moeten.
Daar doe ik lang niet meer aan mee.
Die tijd van toen,
Je wordt ouder papa,
ik begin hem echt te missen….
die tijd
Yellow/ 21 Oktober 2007 ©
feedback van andere lezers- b_engel
herkenbaar!
vroeger was alles veel eenvoudiger en natuurlijker. kinderen voor kinderen... de goede herinneringen. Waarom verandert dat toch. Kinderen worden nu heel anders groot. En voor stuk kan je daar afstand van nemen maar voor een stuk ook niet.
mooi neergezet!
Liefs
yellow: dank je Dominique,
liefs,
Marc - Magdalena
Waar
én
tegelijkertijd, ander deeltje van dezelfde waarheid: de gemoedelijkheid, rust en een soort vrijheid, als je bedenkt dat alle grootste ideeën en wereldverbeteringen die je met hart en ziel bedacht en 'uitvond' op 21 jaar, zwaaiend met een knalrode vlag op barricades... doorheen heel de geschiedenis al honderd keer eerder bedacht werden door véél knappere geesten en ook 100 keer onwerkbaar bleken...
smile :)
ik hoop binnenkort oma te worden....
yellow: leuk voor je,
bedankt voor je grondige reactie op deze,
ach ja, Opa word ik nog lang niet
maar toch voel ik al dat beetje melancholie en ik mis vooral de onschuld van in mijn kindertijd,
liefs,
Marc
|
