|
< terug
Schaduwwerk (19) (de gevoelige snaar) Slot
'Grsst grrsst grrst'
Daar kwam vader weer naar boven lopen. Heel even concentreerde Eveline zich op de stappen op de trap, en ja hoor, daar had je de teennagel die langs de binnenkant van de pantoffel schuurde:
'Grsst grrsst grrst'
Het verbaasde Eveline niet eens hoe rustig ze onder de komst van vader bleef. Ze had haar lot voor een groot gedeelte uit handen gegeven aan J.C. en vader kon haar niet langer meer deren. Niet nu ze zich overgegeven had.
Ze schoof met haar knie en voelde iets prikken. Er glinsterde iets en het prikte. Even bewoog ze haar hoofd naar beneden om onder het bed te kijken en daar lagen dunnen stalen draden.
Ze vroeg zich niet af hoe die daar kwamen, het deerde haar niet en ze schonk er verder geen aandacht aan, al leken die draden te bewegen. Ze hief haar hoofd weer op en richtte zich weer tot Johnny.
… Er was iets veranderd aan de foto…
Ze keek nog eens goed maar kon niet ontdekken wat het was. Doordringend keek ze naar het gezicht van J.C. maar die keek nog doordringender terug, en weer verdween Eveline in haar overgave.
Ze hoorde de deurklink niet meer naar beneden gaan, ze hoorde de teen niet langer 'grsst grrsst grrst' doen tegen de pantoffel.
Eveline van Eeden was bij Johnny Cash.
Vader kwam op zijn knieën naast haar zitten en sloeg een arm om haar heen. Hij mompelde dat het hem speet en dat hij zich zou verbeteren. Hij draaide weer het bandje af dat vertelde dat hij het niet makkelijk had met een overleden vrouw. Hij wilde weer haar vader zijn. Johnny keek hem vernietigend aan vanaf het rode kruis dat de tape over zijn neus en onder zijn ogen vormde. Nu zag Eveline dat Johnny's ogen op de poster rood werden. Hij wees naar zijn zwarte gitaar.
'Heb jij mijn snaren ergens gezien, Eveline?', vroeg hij veelbetekenend.
Dát was wat er veranderd was aan de foto, de gitaar had geen snaren meer.
De hand van vader zakte van haar schouder tot op haar billen, maar Eveline verzette zich niet. Er klonk geritsel onder het bed en uit het niets schoot een trillende snaar onder het bed vandaan en drong zich in de hand van vader alsof het in zachte boter bewoog. Vader stond direct op maar was stom verbaasd en gaf geen kik, hij keek naar zijn hand, en alsof hij niet geloofde wat hij zag bracht hij zijn hand tot voor zijn ogen.
Direct schoot de snaar door de hand heen en drong het rechteroog binnen. Nu was vader niet langer meer stil. Hij schreeuwde het uit van de pijn en van ontzetting en dat geschreeuw leek de andere snaren te wekken. Snel schoten die vanonder het bed tevoorschijn en twee snaren schoten zijn benen binnen. Een snaar kroop over het been tot naar de navel en drong daar het vlees binnen. De twee dikste snaren wonden zich om elkaar heen terwijl ze over de benen en de buik naar boven kropen. Eenmaal boven waren ze omwonden en slingerden ze zich om de nek. Het geschreeuw van vader hield nog even aan maar kreeg al snel een benauwde bijklank. De twee snaren trokken zichzelf aan en drongen rondom de nek langzaam het vlees binnen. De snaar die het oog was binnengeschoten verliet de hand en drong verder het hoofd van vader in, om vervolgens door het linkeroog weer naar buiten te schieten.
Eveline zag het allemaal gebeuren zonder emotie. Ze was op dat moment ook niet aanwezig naast haar vader, maar bekeek het bloederig tafereel vanaf de muur. Vanaf de poster met het rode kruis. Het was alsof ze naar een film keek, die een beetje veel bloed vertoonde maar dat leek gezien het verdere script wel gerechtvaardigd. Eveline van Eeden keek naar haar eigen film, samen met Johnny, die er de snaren van zijn gitaar aan het verhaal had gedoneerd.
De snaren in het lijf van vader kwamen beurtelings buiten en drongen iets verderop weer in het lijf. Het schokken was even hevig geweest, nu kwam er langzaam rust in het lichaam van vader. Eveline zag de bruine diarreeplekken in de pyjamabroek van en zijn heupen lagen in een plas van urine en bloed. Zij hoefde zich niet langer druk te maken over de vlekken die het sperma van vader eventueel zouden achterlaten in de goedkope vloerbedekking.
Gek, zo bebloed en besmeurd zag vader er ergens aandoenlijk uit. Zijn keel was half doorgesneden toen de snaren zich terugtrokken. Ook de snaren uit het lijf van vader keerden terug onder het bed en kropen daarna in een bloedspoor over de muur terug in de poster om de gitaar weer aan te spannen. En Johnny waakte, aaneengehouden door het kruis.
Haar eigen persoonlijke Jezus. Haar eigenste J.C.
feedback van andere lezers- aquaangel
applaus peerke
mijn snaar is geraakt (snaren .....) xxx
in de titel mis je een letter...
Peerke: Dank Aqua ;-) - henny
Wat een verrassend einde. Top! Eindelijk wraak. Ik heb het hele verhaal graag gelezen. (y)
Peerke: Fijn zo Henny! - Mistaker
Ook ik heb dit verhaal met veel genoegen gelezen. Personages spreken aan en het is zeker niet voorspelbaar.
G
Peerke: Dank Greta,
Ik moet (ga) me nu even vol concentreren op m'n roman, de schrijfopleiding voor dit seizoen loopt langzaam ten einde en ik wil er nog wat uit zien te halen.
Je hoort weer van me. Ik zet wel het vervolgverhaal even in de koelkast. Anders zouden we toch weer opnieuw moeten beginnen.
We gaan het vast nog eens samen doen. Verder ga ik naast de opleiding weer de cursus 'Korte verhalen' doen aan de Volksuniversiteit. Lekker in een soort 'flow' blijven...
Tot later!
X! - Vansion
Zou op dit verhaal eigenlijk ruim en uitgebreid willen fietbekken. Wil dat al lang. Het is de moeite. Ge zijt toch niet weg hé? Misschien geraak ik er ooit toe.
Peerke: Heb nu priveles van een bekend schrijfster die me in dit verhaal coacht. Wordt uitgegeven, maar duurt nog even (half jaar of zo)
|
