writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

gewoon een jongen van dertien (HS I - p9)

door jamal



'De schooldirectie wil heel dringend een overleg met je ouders. Maar gezien onze uitnodiging per brief tot twee maal toe nog onbeantwoord blijft, heeft ze mij gevraagd om de communicatie verder op te nemen. Waarom reageren ze niet Jamal?'
'Mijn moeder werkt de hele dag, van 's morgens tot 's avonds. En mijn pa, ja, die heeft het gewoon superdruk. Als mijnwerker zit hij in een drieploegenstelsel en klopt hij gemiddeld twaalf uur per dag. Maar dan nog, hij rept geen woord Nederlands en wat het ook is dat je hem te vertellen hebt, zijn hoofd barst van andere zorgen, meester Pijkels. Is het niet beter dat je het mij vertelt en dat ik hen allebei hierover inlicht?'
Hij leunt achterover, laat zijn armen hangen en blaast me bijna van mijn stoel: 'Dat is nu net onze grootste zorg! Ze zijn voor ons zo moeilijk aanspreekbaar of te bereiken en als ik eerlijk ben, geldt dat ook voor jullie. Wat het probleem ook is, we willen het als school zo goed mogelijk oplossen en eventueel in samenwerking met het PMS. Het Psycho-Medisch Sociaal centrum. Indien het ons niet lukt, vrees ik dat we gedwongen zijn dit te melden bij bepaalde instanties. Begrijp je wat ik wil zeggen? Zie je de ernst van deze situatie, waarin de rol van je ouders ontzettend belangrijk is?'
Ik weet dat elk woord gemeend en zelfs onomstotelijk is maar mijn weerstand is van hetzelfde kaliber als mijn loyaliteit en liefde voor mijn ouders. Ik behoed ze voor de kortzichtige buitenwereld die moeilijk begrijpt en aanvaardt dat sommige gezinnen andere prioriteiten of gewoontes hebben. Hoe verklaar ik dat moeders onderbetaalde en veeleisende baan ons enige redmiddel is om niet dakloos te worden? Wat kan de school doen aan de verstoorde relatie tussen mijn moeder, Yoessef en Abdeslam? En welke garantie biedt de school dat mijn schoolloopbaan hier niet verder onder lijdt?

'Meester Pijkels, ik weet niet wat er aan de hand is, echt waar.' antwoord ik hem met een zo onschuldig mogelijk en overtuigende toon. Is het aangeboren of aangeleerd? Ik kan het niet zeggen maar elk kind, van eender welke leeftijd, voelt intuïtief aan wanneer hij moet doen alsof hij van niets weet. En in mijn geval wil ik voorkomen dat mijn woorden later tegen mijn ouders, mijn broers en mezelf gebruikt worden.

'Jamal, de afgelopen drie weken heb ik geregeld 's avonds een korte wandeling in de wijk gemaakt. Wil je weten hoe vaak ik Yoessef en Abdeslam nog om negen uur 's avonds op straat zag spelen? Hoeveel keer je vader de deur opende als ik aanbelde om hem te spreken?'
'We hebben altijd tot zo laat buiten gespeeld meester Pijkels. Ook toen mijn moeder nog bij mijn vader was, gebeurde dat wel hoor. En als mijn vader thuis is, doet hij echt wel open. Zeker als hij ziet dat jij het bent. In ons land hebben meesters veel aanzien omdat...'
En terwijl ik nog aan het spreken ben, schuift hij zijn stoel naar achteren, zwaait hij zijn mosgroene winterjas van de rugleuning en knikt bijna bevelend dat ik moet opstaan. 'Kom Jamal, laten we naar huis gaan.'
Voor even denk ik dat mijn theatrale optreden zijn doel heeft bereikt, maar al gauw kom ik tot het onthutsende besef dat dit gesprek nog een staartje krijgt.
'Bedankt voor het gesprek meester Pijkels. Ik breng mijn ouders vandaag nog op de hoogte en morgen laat ik je weten wanneer ze naar school kunnen komen.'
'Neen, Jamal! We fietsen samen naar je vaders huis en hebben een woordje met hem, Yoessef en Abdeslam. Als je vader niet thuis is, laat ik de buren een briefje achter waarop mijn telefoonnummer staat. En morgenavond fiets ik met jou naar je moeder.'

...

 

feedback van andere lezers

  • jan
    wat gaat er nog komen, ik ben benieuwd...

    grts
    jamal: de volgende pagina is het slotstuk van hoofdstuk I... hierna ga ik naar een ander facet van dezelfde periode... maar hoe dat zal lopen, moet ik zelf ook nog ondervinden. ben wel superblij dat de basis is aangelegd waarop en van waaruit bijna alles vertrekt.

    ik apprecieer je 'benieuwd zijn' ...

    dank je
  • Mistaker
    Heel herkenbaar, ouders die niet reageren als de school ze vraagt langs te komen. En soms ook heel begrijpelijk.
    Goed dat de meester op huisbezoek gaat!
    Om 9 uur nog buiten...er zijn er bij ons op school zat die om 11 uur nog buiten spelen en midden in de nacht naar bed gaan, soms zelfs na het kijken van een film voor boven de 16! (en dan heb ik het over kleuters).
    Ben benieuwd hoe je verhaal verder gaat, heb het weer graag gelezen.

    Liefs,
    Greta
    jamal: hiermee licht ik het eeuwige probleem van de school en die helaas vaak is terug te vinden bij anderstaligen en kansarmen....
    opvoeden opvoeden opvoeden!!

    ik nader het einde van dit hoofdstuk. joepie!! haha

    dank je Greta

    xxx
  • aquaangel
    heel goed en mijn kids gaan op tijd naar bed.. Want ik ga zelf ook graag vroeg! Hi hi
    jamal: haha....om dan aan de In & Uit te beginnen?
    google dit begrip maar eens even, in Hasselt Limburg (B)

    xx
  • Mephistopheles
    je blijft boeien,
    grts.
    jamal: dank je zeer!

    groeten
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .