< terug
Kijk op het leven
Het spiegeltje
Van achter de gordijnen kan ze nu de hele straat overzien. Dat was niet altijd zo. Nu ze de deur bijna niet meer uit kan is dat haar wereld. Vroeger, - ja, toen flaneerde ze over de straten en pleinen van deze stad, kende iedere kledingszaak en genoot van de uitgebreide gamma aan waren. Men haalde haar voor concerten, of ze ging met vriendinnen terrassen of een bioscoopje pikken dan wel ondernam men een toertje met de auto. Niets van dit alles is haar gebleven. Haar enige kijk op de wereld is de tv en dan deze spion. Hoelang had ze moeten bedelen eer men haar deze gunst verleende, niemand had tijd, iedereen was druk bezig met van alles en nog wat, maar haar vergat men. Ik ben toch geen moeilijk mens, een mens heeft toch ook zo zijn behoeften en dit was toch niet te veel gevraagd, hé?
Ze onderbrak haar gepeins want de buurvrouw van tegenover kwam voorbij zonder haar te wenken. Tja, dat doet ze normaal altijd maar vandaag niet, wat zou dat zijn? Zou ze het te druk hebben met die drie mannen onder haar dak? Haar jongste Erik, die had een baan gevonden bij de technische dienst van de gemeente, maar was meestal te laat op z'n werk en de tweede die werkt ook niet, vraag me af hoe dat die toch op vakantie kunnen gaan. Och, kijk, Sonja van hiernaast zwaait op me, goh wat 'n schat van een vrouw is dat, altijd een groetje en als ze tijd heeft komt ze zowaar even buurten.
Ja, ze had lang moeten wachten eer men haar deze dienst bewees, de buren wisten niet wat ze zagen toen haar kleinzoon dit langs haar venster plaatste. Nu kan ze alles zien wat er in de straat gebeurt, en niemand is nog veilig, werd achteraf verteld. Ik praat toch met niemand, ik zit hier maar te zitten en met de straat af te kijken krijg ik mijn dag goed om. De verpleegster die me dagelijks verzorgt weet dat ik niet roddel, ze komt al jaren over de vloer. Vroeger toen Jan nog leefde kwam ze al om hem spuiten te zetten. Van deze vrouw had ze heel veel liefde en hulp gekregen, niet was haar teveel en eens een paar minuutjes langer blijven daar had ze ook geen problemen mee. Nee, dit is echt 'n schat van een vrouw. Misschien moet ik ze allemaal maar eens uitnodigen dan kunnen ze zelf zien hoe dat deze spiegels staan. Misschien kon ze dan ook meteen een dankwoordje uitspreken aan hen die haar dagelijks toewuifden.
feedback van andere lezers- aquaangel
en zo is elke kijk weer anders ;) Hoeselaar: Ja, een medaille heeft ook twee kanten en een dobbelsteen zes
Willy - matahari
Eenzaamheid krachtig onder woorden gebracht!
4 de laatste zin: niet(S) was haar teveel
liefs matahari Hoeselaar: Dank je wel dat je me las enh, bedankt voor de tip
Willy
|