|
< terug
De scheiding - (82)
Michel moet vandaag niet werken. Hij heeft een dag vrij. Hij is blij dat hij samen met zijn broer kan ontbijten.
'Ik heb misschien een meer geschikte baan voor jou.' zegt zijn broer Robert, terwijl hij een kop koffie uitgiet. Dan legt hij uit, dat hij van een goede kennis vernomen heeft, dat de directie van de plaatselijke kliniek op zoek is naar een medewerker voor hun nieuwsbrieven. Ook zou hij moeten instaan voor berichtgeving en ontspanning via het interne televisiecircuit.
'Geef toe, dat zou toch iets voor jou zijn. Ik heb door die kennis al een afspraak voor jou laten regelen. De personeelsdirecteur wil je deze namiddag zien, om vijftien uur. De kans is groot, dat je wordt aangenomen.'
Om kwart voor drie van de namiddag meldt Michel zich al aan bij de receptie. Een jonge vrouw, in wit uniform, leidt hem naar een klein bureeltje, waar ze hem meedeelt dat hij nog even zal moeten wachten. De directeur is nog niet vrij.
Michel is zenuwachtig en ongeduldig om de directeur te ontmoeten. De aangeboden betrekking beantwoordt wel niet aan zijn toekomstdromen, maar is toch stukken beter dan zijn baan in het restaurant. Klokslag vijftien uur wordt hij binnen gelaten bij de personeels directeur.
Michel is onder de indruk. De man die over zijn lot zal beslissen zit in een gemakkelijke, lederen directeurszetel, achter een massief eiken bureau. Hij kijkt Michel onderzoekend aan en nodigt hem uit verder te komen en te gaan zitten. Deze doet braaf wat hem wordt gevraagd. Nog voor hij een woord kan zeggen, neemt de directeur het woord.
'U komt voor die baan als redactiemedewerker in onze kliniek? Ik heb vernomen dat je bij jouw vorige opdrachtgever werd ontslagen.'
Michel krijgt de kans niet om enige toelichting te geven.
'Doe geen moeite,' zegt de directeur, 'Ik werd op de hoogte gebracht van jouw problemen. Geloof mij, ik kan heel goed begrijpen waarom je jouw zoon ontvoerde. Bespaar mij dus jouw uitleg.'
Dan legt hij Michel uit wat van hem wordt verwacht.
'Wat mij betreft mag je onmiddellijk beginnen. Je hebt de nodige kwalificaties en ervaring als journalist. Tref met je huidige werkgever een regeling en laat mij weten wanneer je bij ons aan de slag kunt.'
Twintig minuten voor vier uur. Michel staat terug op straat. Het hele onderhoud heeft nauwelijks een half uur geduurd. Hij kan het bijna niet geloven. Gedaan met het afwassen van kommen en schotels. Gedaan met dat vervelende en vermoeiende werk in "De Gulle Lepel".
Wanneer hij thuis komt bij zijn broer heeft deze nog nieuws. Een sociale assistente heeft getelefoneerd. Zij deelde mee dat ze de komende zondag om negen uur zou langskomen om dan samen Bartje af te halen bij zijn moeder, in het kader van het bezoekrecht dat de rechtbank hem had toegekend. Zijn dag kan nu echt niet meer stuk. Hij verlangt er al zo lang naar om weer eens enkele uren te kunnen doorbrengen met zijn zoon.
**
(wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- henny
He he, eindelijk eens een positievere wending. (y)
Julien_Maleur: Met de lente in het vooruitzicht moet toch een sprankeltje hoop te sprokkelen zijn, niet? Dank om te blijven volgen.
vele groetjes,
JM - sproet
te mooi om waar te zijn. voordeel om stukjes na elkaar te lezen, dat ik niet lang op het vervolg hoef te wachten.
liefs, trees
Julien_Maleur: Ik ben blij met jouw positieve appreciatie en dat je blijft lezen.
groetjes
JM
|
