|
< terug
Van Oud en Nieuw
Van alles nieuw. Van alles oud. Van alles… Geen nieuw bestek. Messen en vorken genoeg.
Geen nieuwe lepels of borden. Wel een nieuwe kaasrasper. Daar is er maar één van. Net zo met de frietketel, de wasmachine, de droogkast, de microgolfoven, de waterkoker, de Senseo…
Een nieuwe 'goeie' borstel, die zal ook wel meeverhuizen…Een nieuw broodmandje?
Dat lijkt me een twijfelgeval…
Een nieuw bed ook, heb ik zonet vernomen. Dat vind ik goed nieuws. Een nieuw bed. Daar kijk ik naar uit. Een nieuw huis? Voor mij niet, Zij wel. De mond vol over het nieuwe appartement binnenkort.
Ik blijf. In het buitengewoon halflege huis wonen. Goed geregeld zou je denken.
Ik denk het niet. Maar ik ben al zo vaak verhuisd. Dat zal het zijn.Nieuwe gordijnen? Een nieuwe tafel? Nieuwe stoelen? Nieuwe kasten? Weet ik nog niet. Nog niet verdeeld.
De cd's zijn voor mij. Het merendeel toch. Het lijkt wel alsof ik niets anders kan verzinnen…
'De cd's zijn voor mij.'
Een nieuwe allure. Heb ik ook nodig. Ga terug écht vrij zijn. Maar nooit meer nieuw.Daar ben ik te oud voor. Alhoewel… voor onbekenden ben je altijd nieuw. Hoe oud je ook bent? Neen, écht oud blijf écht oud. Hoe fris de eerste aanblik ook is…Maar daar ben ik nog niet aan toe. Nog niet écht oud genoeg.
Ik weet waar het schoentje wringt, ik wil niet nieuw zijn. Wil het oude vernieuwen.
Een nieuw alleen zijn dient zich echter aan. Een voortdurend alleen zijn na voortdurend samen.
'En toch zo vaak alleen' klinkt de echo vanuit het archief der verwijten.Alleen als je samen bent is nooit echt alleen. Dat is alleen tussen het samen zijn. Zij wil duidelijk ook nieuw. Nieuw zijn voor zichzelf, eerst. Daarna voor een nieuwe ander. Hij zal op de tweede plaats komen.Hij zal daar blij mee zijn. Zich vereerd voelen dat hij op die tweede plaats màg komen. Op de eerste plaats? Zij, de Prinses van het immer nieuwe. Het groeiende exponentje van nieuw. Wij twee in de mix.
Zij zal nooit oud zijn in onze ogen. Altijd vertrouwd zichzelf vernieuwend, zal ze ons blijven beschouwen… Wij zullen 'altijd' zijn voor haar. Ouder zullen we altijd blijven. Tot we té oud zullen zijn geworden om nog meer dan herinnering.te kunnen worden.
Innig herinnerd worden… als het even zou kunnen. Zou mooi meegenomen zijn.
Die stap naar het nieuwe is alvast niet de mooiste. Maar wel van alles nieuw. Weg met altijd maar hetzelfde. Kan vervelend worden. Of onmogelijk.Maar zij zal het wel allemaal betoveren.
Met haar jonge ogen. Nieuw genieten. Daar leeft ze voor. Ze heeft gelijk. Laat ik haar maar als stichtend voorbeeld nemen. Blij zijn met nieuw. Nieuw bed. Nieuw appartement om te bezoeken,
Nieuwe ex-vrouw, nieuwe dingen-zonder-naam-of-betekenis.Nieuw verder oud worden. Een nieuwe liefste, liefst om oud mee te worden? Niets is nog nieuw. Enkel het nieuwe niets na het nieuwe alles.
We hebben ons vertrouwd. En nu zijn we oud, uitgetrouwd. Alles vertrouwd, dat is dan oud.
Nieuw is niet meer… Mogelijk. 'Alles is mogelijk.' Echo…
Uitstervende stem. Kijk hoe ik van je weg zwem… Onbewust bewust. Oud moet nieuw zijn.
Nieuw wordt ook wel weer… Out.
feedback van andere lezers- geertje
De cd's zijn voor mij".
klinkt bekend in de oren (hij had een aftandse platenspeler...)
mooi verteld Jan...het vloeit allemaal in elkaar over.
(ik vind nu ter plekke inspiratie voor een kort gedicht)
groetjes en hou je ...goed.
CaptainNorth: merci! succes met de inspiratie!
en ja... die cd's ik zou gek worden zonder... - waterklok1
ik vind dat het laatste het beste is!
Uitstervende stem....
groetjes
lot
CaptainNorth: merci...
zo is het ja...
groetjes
J - harmandi
Sterk neergezet. Soms iets te kortaf naar mijn gevoel, maar ik ben dan ook een liefhebber van komma's...
CaptainNorth: mmm...
ja... 't moest wel zo fragmentarisch vind ik...
groetjes
J - Rinka
mooi sereen relaas van iets wat erg lelijk kan zijn. het fragmentarische 'gehak' laat me de halve ontreddering en het halve optimisme goed voelen. met een lichte neiging naar hoop.
CaptainNorth: ja zo was het exact.
Al was dit ook wel geschreven in een bui van... ik weet niet... zo een beetje... willen loslaten en relativeren door te schrijven...
|
